Plagiopyla

Plagiopyla
Clasificación científica
Dominio: Eukaryota Reino: Chromalveolata Superfilo: Alveolata Filo: Ciliophora Clase: Plagiopylea Orde: Plagiopylida Familia: Plagiopylidae Schewiakoff, 1896  Xénero: Plagiopyla Stein, 1860
Especies
Plagiopyla binucleata Agamaliev, 1978 Plagiopyla cucullio Quennerstedt, 1867 Plagiopyla frontata Kahl, 1935 Plagiopyla marina Kahl 1933 Plagiopyla megastoma (Smith, 1898) Plagiopyla minuta Powers, 1933 Plagiopyla nasuta Stein, 1860 Plagiopyla ovata Kahl, 1931 Plagiopyla vestita Kahl, 1935

Plagiopyla é un xénero de protozoos ciliados. Comprende nove especies.

Son anaerobios que se encontran en hábitats sapropélicos, que presentan hidroxenosomas en lugar de mitocondrias e asociacións simbióticas con arqueas metanóxenas do xénero Methanolobus, que parece que é o que lles permite vivir nos seus ambientes anóxicos e mellora a súa taxa de crecemento. Os simbiontes metanóxenos están situados en grupos entre os hidroxenosomas. P. frontata pode chegar a ter 3.000 metanóxenos endosimbiontes por célula, os cales se benefician atopando refuxio no ciliado, evitando a competición con bacterias redutoras de sulfato, evitando o contacto co oxíxeno e aproveitando no seu metabolismo o hidróxeno dos hidroxenosomas. A división do metanóxeno é sincrónica coa do ciliado. Pódense cultivar os Plagiopyla utilizando bacterias illadas do seu medio ou de cepas cultivadas. O seu nome procede do grego plagios, oblicuo, e pylon, porta, cancela, o que fai referencia á súa abertura oral oblicua coas paredes cubertas de extensións das súas cinetias somáticas. Poden encontrarse en sedimentos e poden estender a súa distribución ascendendo pola columna de auga cando cambia a oxiclina ao longo das estacións. Aliméntanse de bacterias e poden consumir ata 4.000 bacterias por hora (o que non é moito comparado con outros ciliados) e a súa taxa de crecemento no laboratorio é lenta, un 25% da típica nos ciliados aerobios (e na natureza é máis lenta), polo que non son moi abundantes nos seus hábitat.