Philippe Barbarin

Philippe Barbarin
	;
Biografía
Nacemento	(fr) Philippe Xavier Christian Ignace Marie Barbarin ; 17 de outubro de 1950 (73 anos); Rabat (Francia)
Cardeal
	21 de outubro de 2003 –
Arcebispo de Lyon (pt)
	16 de xullo de 2002 – 6 de marzo de 2020 ; ← Louis-Marie Billé – Olivier de Germay (pt) → ; Diocese: Arquidiocese de Lyon (pt)
Primate of the Gauls (en)
	16 de xullo de 2002 – 6 de marzo de 2020 ; ← Louis-Marie Billé – Olivier de Germay (pt) →
Bishop of Moulins (en)
	1 de outubro de 1998 – 16 de xullo de 2002 ; ← André Quélen (pt) – Pascal Roland (pt) → ; Diocese: Roman Catholic Diocese of Moulins (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Igrexa católica
Educación	Université Paris-Sorbonne ; Instituto Católico de Paris (pt)
Actividade
Campo de traballo	Theology and philosophy (en)
Ocupación	sacerdote católico (1977–), diácono (1976–), Teólogo católico , teólogo
Lingua	Lingua francesa
Consagración	Philibert Randriambololona (en)
Participou en
12 de marzo de 2013	conclave de 2013
19 de abril de 2005	conclave de 2005
Cronoloxía
2019	Philippe Barbarin affair (en)
	Premios (8 de abril de 2012) Oficial da Lexión de Honra; (2007) officier de l'ordre national du Mérite; (2002) Cabaleiro da Lexión de Honra ;

Philippe Xavier Ignace Barbarin, nado o 17 de outubro de 1950 en Rabat (Marrocos francés), é un cardeal da Igrexa Católica, arcebispo metropolitano de Lión dende 2002.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Philippe Barbarin naceu o 17 de outubro de 1950 en Rabat, entón parte do Protectorado francés en Marrocos.

O 17 de decembro de 1977 foi ordenado sacerdote da diocese de Créteil polo bispo diocesano Robert de Provenchères.

O 1 de outubro de 1998 foi nomeado bispo de Moulins, recibindo a consagración episcopal o 22 de novembro de 1998 de mans do arcebispo de Fianarantsoa Philibert Randriambololona.

O 16 de xullo de 2002 o papa nomeouno arcebispo de Lión, e no consistorio do ano seguinte Xoán Paulo II creouno cardeal, co título de Cardeal-Presbítero de Santissima Trinità al Monte Pincio.

Obra[editar | editar a fonte]

Parole et Silence, ed. (1999). Théologie et Sainteté.
Luc Ferry; ‎Jean-Marie Guénois (2009). Salvator, ed. Quel devenir pour le christianisme?.
La Nuée Bleue, ed. (2011). Lyon: primatiale des Gaules.