Peitoril

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fiestra con parladoiro nunha casa en Padrón onde se olla o peitoril.
Apartadoiro con asento e peitorís na ponte de Bermaña en Caldas de Reis (Pontevedra).
Antepeito do tipo Super-Rail (esquerda) nunha estrada.
Pozo con peitorís de pedra no Convento de San Francisco, na Coruña.

O peitoril ou antepeito[1], como elemento arquitectónico, é a parede que pecha a parte inferior dunha fiestra. Tamén adoita designar o parapeto ou muro, á altura do peito, que se coloca como protección en balcóns, terrazas, pozos, beiras das pontes etc. Sendo designada normalmente de varanda cando está formada por unha armazón de madeira, ferro, ou outro material[2] Por extensión a repisa que forma o oco dunha ventá na parte inferior onde se apoian as persoas recibe os nomes de peitoril, antepeito ou soleira.

Ademais antepeito ou peitoril é o elemento de protección que se coloca nun lugar perigoso, normalmente por estar na beira dun desnivel, formando unha barreira que ofrece unha seguranza tanto psicolóxica como real[3].

Tipos de peitoril[editar | editar a fonte]

Entre os diversos tipos de peitoril, poden diferenciarse, segundo os materiais:

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Diferentes significados destes termos en Dicionario visual da construción, Santiago de Compostela, Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia, 2004
  2. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para peitoril.
  3. Proposta de definición do Servizo de Normalización Lingüística da USC
  4. Regulamentación de peitorís de estradas Arquivado 16 de novembro de 2010 en Wayback Machine. Consultado o 30 de agosto de 2013

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Fatás, Guillermo; Borrás, Gonzalo (1993). Diccionario de términos de Arte. Alianza.Ediciones del Prado. ISBN 84-7838-388-3. 

Outros artigos[editar | editar a fonte]