Pedro Rodríguez de la Vega

Pedro Rodríguez de la Vega
	;
Biografía
Nacemento	(es) Pedro Rodríguez De la Vega ; 18 de xaneiro de 1940 ; Cidade de México
Morte	11 de xullo de 1971 (31 anos); Norisring, Alemaña
Lugar de sepultura	Spanish Cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	México
Educación	Western Military Academy (en)
Actividade
Ocupación	piloto de Fórmula Un , piloto de motociclismo , piloto de automobilismo
Lingua	Lingua castelá
Deporte	automobilismo ; Motociclismo
Participou en
	24 Horas de Le Mans
Familia
Irmáns	Ricardo Rodríguez de la Vega

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Pedro Rodríguez.

Pedro Rodríguez de la Vega nado en Cidade de México o 18 de xaneiro de 1940 e finado en Núremberg (Alemaña) o 11 de xullo de 1971, foi un piloto de automobilismo mexicano. Xunto co seu irmán máis novo Ricardo, dous anos menor, correu con bicicletas e motocicletas na súa adolescencia e chegou a ser campión mexicano de motos aos 13 anos en 1953 repetindo en 1954 e de aí saltou ao automobilismo de velocidade.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

O seu pai Pedro, impulsou coa súa fortuna persoal á internacionalización dos seus fillos comprando ou alugando automóbiles como OSCA, Porsche ou Ferrari en competicións do mundial de Sport Prototipos. En 1957 debutou internacionalmente nun Ferrari 500TR en Nassau, Bahamas.

En 1958 intentou inscribirse xunto con Ricardo nas 24 Horas de Le Mans en Francia nun Ferrari 500 TR-58. O regulamento impediu correr a Ricardo, pero Pedro correu con José Behra, irmán do famoso Jean Behra. Ambos irmáns regresaron en 1959 e correron cun pequeno OSCA 750; aínda que non puideron terminar, a partir de aí, Pedro correría cada ano ata 1971, 14 anos consecutivos. En 1968 finalmente Pedro gañou a competición a bordo dun Ford GT40 Mk. I, do equipo JW-Gulf, acompañado polo belga Lucien Bianchi.

Frecuentemente correu para o expiloto e importador de Ferrari nos Estados Unidos, o North American Racing Team (NART), de Luigi Chinetti, con quen mantería unha relación ata a súa morte.

O 1 de novembro de 1962 o seu irmán máis novo Ricardo morreu nun horrible accidente durante o primeiro día de prácticas do Gran Premio de México e Pedro considerou a súa retirada das carreiras.^[1] Con todo, en 1963 e 1964 gañou o Daytona International Speedway e tomou parte nos seus primeiros Grandes Premios en Estados Unidos e México, pilotando un Lotus.

Seguiu competindo esporadicamente en Fórmula 1 (F1) ata 1966 con Ferrari e Lotus. En 1967, na súa novena carreira, gañou a carreira de apertura da tempada sobre un Cooper-Maserati no Gran Premio de Suráfrica, no circuíto de Kyalami.^[2] Para dita tempada de 1967, Rodríguez foi contratado por Roy Salvadori como o número 2 do futuro campión do mundo de 1970, Jochen Rindt, pero nese ano Pedro sempre estivo por diante do austriaco, que pilotaba os autos máis modernos do equipo o T81B e o T86 mentres que o mexicano era relegado ao vello pero confiable T81.

Seguiu correndo en F1 nun BRM en 1968, co equipo privado de Reg Parnell-BRM co BRM P133. No GP de Francia consegue a súa única volta rápida en F1.^[3]

Únese a Ferrari en 1969, e regresou a BRM na tempada 1970 co chasis P-153. No GP de Bélxica de 1970 Pedro gañou a súa segunda carreira de F1 con apenas 1,1 segundos de vantaxe sobre Chris Amon de March a unha media de velocidade de 252,951 km/h,^[4] a máis alta rexistrado na historia da F1, o podio pechouno Jean Pierre Beltoise nun Matra.^[5] Para o GP dos Estados Unidos, Rodríguez xa saboreaba os meles do triunfo pero un erro nos boxes cun mal cálculo do consumo de combustible relegouno ao segundo posto, o lugar máis alto do podio correspondeu a Emerson Fittipaldi e a fabulosa bolsa para a época de 50.000 dólares.^[6]

Na tempada de 1971 seguiu correndo para BRM co novo P-160, pero só as primeiras catro carreiras, sendo a mellor a do GP de Holanda, onde quedou en segundo lugar só detrás de Jacky Ickx. Estes dous pilotos, mestres de pistas molladas, dobraron a todos os seus rivais baixo unha forte choiva.^[7]

Tamén gañaría dúas veces máis nas 24 Horas de Daytona de 1970 e 1971,^[8] cun total de catro triunfos, só por baixo de Hurley Haywood e Scott Pruett que conseguiron 5 vitorias.

Morte[editar | editar a fonte]

Cando o seu nome xa soaba entre os máis grandes de todos os tempos, Pedro Rodríguez morreu o 11 de xullo de 1971 nas 200 millas de Norisring, unha carreira pouco importante de Interserie en Núremberg, Alemaña debido a un accidente provocado por Kurt Hild, quen circulaba lentamente e cambiou de dirección intempestivamente, o mexicano conducía un Ferrari 512M do equipo suízo Herbert Müller Racing, seu amigo e compañeiro na Targa Florio dese ano, na que quedaron en segundo lugar. Os seus restos descansan xunto cos de Ricardo no Panteón Español da Cidade de México.^[9]

Legado[editar | editar a fonte]

Pedro Rodríguez era o mellor piloto da súa xeración en choiva e de noite, tras moitos anos de correr con Ferrari en autos Sport, en 1970 asinou co equipo JW-Gulf-Porsche, co cal logrou o campionato mundial dous anos consecutivos ao mando do fabuloso, pero de difícil manexo, Porsche 917^[10] considerado un dos mellores automóbiles de prototipos do século XX.^[11]^[12] Converteuse nun dos pilotos máis completos ao correr en F1, CanAm, NASCAR e rallies e ata foi campión norteamericano de carreiras sobre xeo en 1970 cando o Alaska Sports Car Club invitouno á carreira de febreiro en Sand Lake Anchorage.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Pedro foi o primoxénito do matrimonio de Pedro Natalio Rodríguez Quijada e Conchita de la Vega Gorráez, tivo catro irmáns Federico, Ricardo, Conchita e Alejandro. Á idade de 15 anos o seu pai enviouno durante dous anos escolares (1955-57), á Western Military Academy en Alton, Illinois para aprender inglés e para ser máis disciplinado.^[13]

Amaba correr, pero tamén gozaba da boa roupa, a música, as festas e a boa comida, sempre viaxaba cunha botella de salsa Tabasco por se non atopaba chiles para sazonar a súa comida.^[14] Estaba casado con Angelina Dammy en México desde 1961, pero nos últimos anos tiña unha noiva, Glenda Foreman, coa cal vivía en Bray, Berkshire pero non tivo descendencia. Era amigo do ex Beatle Ringo Starr.

Non lle gustaba conducir no tráfico urbano, dicía que era demasiado perigoso polo que utilizaba un chofer. Pedro sempre viaxaba cunha bandeira mexicana e un disco co himno nacional porque cando gañou o GP de Suráfrica de 1967, os organizadores non tiñan o himno de México.^[15] Do mesmo xeito que Ricardo era amigo próximo de Jo Ramírez.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

A primeira curva do circuíto de Daytona leva o seu nome na súa honra. O circuíto Magdalena Mixiuhca da Cidade de México, sede da F1, Champ Car, NASCAR México e outras series, foi renomeado en 1973 como Autódromo Hermanos Rodríguez, en honor a el e o seu irmán Ricardo. En xullo de 2006, 35 anos logo da súa morte, foi colocada unha placa de bronce no lugar do seu accidente en Núremberg, un esforzo conxunto da Scudería Rodríguez A.C., (a fundación de amigos e familia), e as autoridades da cidade alemá.^[16] A Scuderia conserva viva a súa memoria e a do seu irmán, mantén os seus arquivos e o Rexistro Rodríguez de obxectos de recordos e automóbiles dos irmáns, certificándoos. O seu secretario xeral, Carlos Jalife, publicou a biografía Os Irmáns Rodríguez en 2006, traducido ao inglés en 2009 e gañador do Libro do Ano do Motor Press Guild.^[17]

Palmarés[editar | editar a fonte]

Resultados no Campionato Mundial de Fórmula 1[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	Pos.	Pts.
1963	Team Lotus	Lotus 25	Climax V8	MON	BEL	HOL	FRA	RU	ALE	ITA	EUA Ret	MEX Ret	RSA				NC	0
1964	North American Racing Team	Ferrari 156 Aero	Ferrari V6	MON	HOL	BEL	FRA	RU	ALE	AUT	ITA	EUA	MEX 6				22º	1
1965	North American Racing Team	Ferrari 1512	Ferrari V12	RSA	MON	BEL	FRA	GBR	HOL	ALE	ITA	EUA 5	MEX 7				14º	2
1966	Team Lotus	Lotus 33	Climax V8	MON	BEL	FRA Ret	GBR	HOL									NC	0
		Lotus F2 44	Cosworth 4 en liña						ALE Ret	ITA
		Lotus 33	BRM V8								EUA Ret	MEX Ret
1967	Cooper Car Company	Cooper T81	Maserati V12	RSA 1	MON 5	HOL Ret	BEL 9	FRA 6	RU 5	ALE 11	CAN	ITA	EUA	MEX 6			6º	15
1968	Owen Racing Organisation	BRM P126	BRM V12	RSA Ret													6º	18
		BRM P133	BRM V12		ESP Ret	MON Ret	BEL 2	HOL 3	FRA NC	RU Ret	ALE 6		CAN 3	EUA Ret	MEX 4
		BRM P138	BRM V12									ITA Ret
1969	Reg Parnell Racing	BRM P126	BRM V12	RSA Ret	ESP Ret	MON Ret											14º	3
	Scuderia Ferrari	Ferrari 312	Ferrari V12				HOL DNA	FRA	GBR Ret	ALE	ITA 6
	North American Racing Team	Ferrari 312	Ferrari V12									CAN Ret	EUA 5	MEX 7
1970	Yardley Team BRM	BRM P153	BRM V12	RSA 9	ESP Ret	MON 6	BEL 1	HOL 10	FRA Ret	RU Ret	ALE Ret	AUT 4	ITA Ret	CAN 4	EUA 2	MEX 6	7º	23
1971	Yardley Team BRM	BRM P160	BRM V12	RSA Ret	ESP 4	MON 9	NED 2	FRA Ret	RU	ALE	AUT	ITA	CAN	USA			10º	9

Pedro Rodríguez en Ferrari[editar | editar a fonte]

Ano	Carreira	Equipo	Auto	Pos.	Copiloto
1957	Nassau Trophy	N.A.R.T.	500 TR	Ret.	Só
1957	Gobernor´s Trophy	N.A.R.T.	500 TR	9	Só
1958	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	500 TR	5	José Behra
1958	Gobernor´s Trophy	N.A.R.T.	TR 58	4	Só
1958	Ferrari Classic	N.A.R.T.	TR58	2	Só
1958	Nassau Trophy	N.A.R.T.	TR 58	2	Só
1959	II Circuito del Moral	N.A.R.T.	TR 58	2	Só
1959	12 Horas de Sebring	N.A.R.T.	TR58	Ab	Paul O'Shea
1959	1000 Km de Daytona	N.A.R.T.	TR58	Non arrincou
1959	VII Circuíto Avandaro	N.A.R.T.	58TR	8	Só
1959	Kiwanis GP Riverside	N.A.R.T.	250 TR	Ab	Só
1959	Gobernor´s Trophy	N.A.R.T.	TR59	3	Só
1959	Nassau Trophy	N.A.R.T.	TR59	13	Só
1960	GP de Cuba	N.A.R.T.	TR59	2	Só
1960	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	Dino 196S	Ret.	Ricardo Rodríguez
1960	Targa Florio	N.A.R.T.	Dino 196S	7/1 Sport-2	Ricardo Rodríguez
1960	1000 Km de Nürburgring	N.A.R.T.	Dino 196S	Ret.	Ricardo Rodríguez
1960	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	TRI60	Ret.	Ludovico Scarfiotti
1960	Gobernor's Trophy	N.A.R.T.	TR59/60	Ret.	Só
1960	Nassau Trophy	N.A.R.T.	TR59/60	2	Ricardo Rodríguez
1961	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	TR59/60	3	Ricardo Rodríguez
1961	1000 Km de Nürburgring	N.A.R.T.	TRI/60	2	Ricardo Rodríguez
1961	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	TRI/61	Ret.	Ricardo Rodríguez
1961	I GP Independencia		250 GT Cal	1	Só
1961	GP Canada Sport	N.A.R.T.	TRI/61	2	Só
1961	1000 Km de Montlhéry	N.A.R.T.	250 GT SWB	1	Ricardo Rodríguez
1961	Governor's Trophy	N.A.R.T.	TRI/61	1	Só
1961	Nasseau Trophy	N.A.R.T.	TRI/61	3	Só
1962	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	246 SP	Ret.	Ricardo Rodríguez
1962	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	Dino 246S	Ret.	Grossman x Connell
1962	1000 Km de Nürburgring	N.A.R.T.	268 SP	2	Ricardo Rodríguez
1962	24 Horas de Le Mans	SpA Ferrari SEFAC	246 SP	Ret.	Ricardo Rodríguez
1962	Double 400 Bridgehampton	N.A.R.T.	330 TRI/LM	1	Só
1962	GP Canada Sport	N.A.R.T.	330 TRI/LM	2	Só
1962	1000 Km de Montlhéry	N.A.R.T.	250 GTO	1	Ricardo Rodríguez
1963	Continntal 3 Horas de Daytona	N.A.R.T.	250 GTO	1	Só
1963	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	330 TRI/LM	3	Graham Hill
1963	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	330 TRI/LM	Ret.	Roger Penske
1963	Gobernor's Tophy	N.A.R.T.	250 P	2	Só
1963	Nasseau Trophy	N.A.R.T.	250 P	2	Só
1964	CC 250 M Daytona	N.A.R.T.	250 LM	Ret.	Só
1964	Continental 2000 Km Daytona	N.A.R.T.	250 GTO	1	Phil Hill
1964	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	330 P	Ret	John Fulp
	12 Horas de Seabring		250 GTO	7	Piper/xGammino
1964	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	330 P	Ret.	S Hudson
1964	12 Horas de Reims	N.A.R.T.	250 GTO	11	Nino Vacarella
1964	Player's Quebec	N.A.R.T.	275 P	1	Só
1964	Double 500 Bridgehamston	N.A.R.T.	275 P	2	Só
1964	GP Canada Sport	N.A.R.T.	330 P	1	Só
1964	1000 Km de Montlhéry	N.A.R.T.	250 GTO	2	Jo Schlesser
1964	GT+22 Oakes Field	N.A.R.T.	250 GTO	7/1 clase	Só
1964	Nassau Tourist Trophy	N.A.R.T.	250 GTO	6/1 clase	Só
1964	Governor's Trophy	N.A.R.T.	330 P	4/1 clase	Só
1964	Nassau Thophy	N.A.R.T.	330 GTO	3/2 clase	Só
1965	Continental 2000 Km Daytona	N.A.R.T.	330 P2	Ret.	John Surtees
	Continental 2000 Km Daytona	N.A.R.T.	275 P	Ret	Hansgen x
1965	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	330 P	Ret.	Graham Hill
1965	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	365 P2	7/1 clase	Nino Vacarella
1965	12 Horas de Reims	N.A.R.T.	365 P2	1	Jean Guichet
1965	Double 500 Bridghamston	N.A.R.T.	250 GTO	2/1 clase	Só
1965	GP Canada Sport	N.A.R.T.	365 P2	3	Só
1966	24 Horas de Daytona	N.A.R.T.	365 P2	4	Mario Andretti
1966	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	365 P2	Ret.	Mario Andretti
1966	1000 Km de Nürburgring	N.A.R.T.	Dino 206 S	3	Richie Ginther
1966	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	330 P3	Ret.	Richie Ginther
1966	200 M Bridgehamton	N.A.R.T.	Dino 206 S	Ret.	Só
1966	200 M Laguna Seca	N.A.R.T.	Dino 206 S	18	Só
1966	Governor's Trophy	N.A.R.T.	275 GTB/C	7/1 clase	Só
1966	Nassau Trophy	N.A.R.T.	Dino 206 S	7/1 clase	Só
1967	24 Horas de Daytona	N.A.R.T.	412 P	3	Jean Guichet
1967	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	206 S	Ret.	Jean Guichet
1967	1000 Km de Monza	N.A.R.T.	412 P	Ret.	Jean Guichet
1967	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	412 P	Ret.	Giancarlo Baghetti
1967	12 Horas de Reims	N.A.R.T.	Dino 206 S	Ret.	Jean Guichet
1968	24 Horas de Daytona	N.A.R.T.	Dino 206 S	Ret.	Kold
1968	GP de Brands Hatch	N.A.R.T.	275 ML	5	Pierpoint
1969	12 Horas de Seabring	N.A.R.T.	330 P3	Ret.	Parsons
1969	6 Horas de Brands Hatch	N.A.R.T.	312 P	4	Chris Amon
1969	1000 Km de Monza	N.A.R.T.	312 P	Ret.	Schetty
1969	1000 km de Spa	N.A.R.T.	312 P	2	David Piper
1969	1000 Km de Nürbugring	N.A.R.T.	312 P	5	Chris Amon
1969	24 Horas de Le Mans	N.A.R.T.	312 P	Ab	David Piper
1969	200 M Bridgehamton	N.A.R.T.	312 P	5	Só
1970	200 M Mid Ohio	N.A.R.T.	512 S	11	Só
1970	200 M Elkhart Lake	N.A.R.T.	512 P	7	Só
1971	200 M Norisring	Privado	512 M	Falece	Só

Pedro Rodríguez en Porsche[editar | editar a fonte]

Ano	Carreira	Equipo	Auto	Pos.	Copiloto
1970	24 Horas de Daytona	John Wyer	917K	1	Leo Kinnunen
1970	12 Horas de Sebring	John Wyer	917K	4	Leo Kinnunen
1970	1000 km Brands Hatch	John Wyer	917K	1	Leo Kinnunen
1970	1000 km de Monza	John Wyer	917K	1	Leo Kinnunen
1970	Targa Florio	John Wyer	908-3	2	Leo Kinnunen
1970	1000 km Spa-Francorchamps	John Wyer	917K	Ret.	Leo Kinnunen
1970	1000 Quilómetros de Nürburgring	John Wyer	908-3	Ret.	Leo Kinnunen
1970	24 Horas de Le Mans	John Wyer	917K	Ret.	Leo Kinnunen
1970	6 horas de Watkins Glen	John Wyer	917K	1	Leo Kinnunen
1970	1000 km de Zeltweg	John Wyer	917K	Ret.	Leo Kinnunen
1971	1000 km de Buenos Aires	John Wyer	917K	Ret.	Jackie Oliver
1971	24 Horas de Daytona	John Wyer	917K	1	Jackie Oliver
1971	12 Horas de Sebring	John Wyer	917K	4	Jackie Oliver
1971	1000 km Brands Hatch	John Wyer	917K	Ret.	Jackie Oliver
1971	1000 km de Monza	John Wyer	917K	1	Jackie Oliver
1971	1000 km Spa-Francorchamps	John Wyer	917K	1	Jackie Oliver
1971	Targa Florio	John Wyer	908-3	Ret.	Herbert Müller
1971	1000 Quilómetros de Nürburgring	John Wyer	908-3	2	Jackie Oliver
1971	24 Horas de Le Mans	John Wyer	917LH	18	Jackie Oliver
1971	1000 km de Zeltweg	John Wyer	917K	1	Richard Attwood

Pedro Rodríguez nas 24 Horas de Le Mans[editar | editar a fonte]

Ano	Equipo	Nº	Auto	Cat.	Compañeiro	Lugar de saída	Voltas	Resultado
Ano	Equipo	Nº	Motor	Cat.	Compañeiro	Lugar de saída	Horas	Resultado
1958	North American Racing Team	25	Ferrari 500 TR58	S 2.0	José Behra	33°	119	Abandono (Enfriamento)
1958	North American Racing Team	25	Ferrari 2.0 L4	S 2.0	José Behra	33°	12h	Abandono (Enfriamento)
1959	OSCA Automobili	51	OSCA Sport 750TN	S 750	Ricardo Rodríguez	11°	32	Abandono (Bomba de auga)
1959	OSCA Automobili	51	OSCA 0.7L L4	S 750	Ricardo Rodríguez	11°	5h	Abandono (Bomba de auga)
1960	Scuderia Ferrari SpA	12	Ferrari 250 TRI/60	S 3.0	Ludovico Scarfiotti	47°	22	Abandono (Combustible)
1960	Scuderia Ferrari SpA	12	Ferrari 3.0L V12	S 3.0	Ludovico Scarfiotti	47°	3h	Abandono (Combustible)
1961	North American Racing Team	17	Ferrari 250 TRI/61	S 3.0	Ricardo Rodríguez	2°	305	Abandono (Motor)
1961	North American Racing Team	17	Ferrari 3.0L V12	S 3.0	Ricardo Rodríguez	2°	23h	Abandono (Motor)
1962	SpA Ferrari SEFAC	28	Ferrari Dino 246 SP	E 3.0	Ricardo Rodríguez	32°	174	Abandono (Caixa de cambios)
1962	SpA Ferrari SEFAC	28	Ferrari 2.4L V6	E 3.0	Ricardo Rodríguez	32°	13h	Abandono (Caixa de cambios)
1963	North American Racing Team	10	Ferrari 330 TRI/LM	P +3.0	Roger Penske	1°	113	Abandono (Accidente)
1963	North American Racing Team	10	Ferrari 4.0L V12	P +3.0	Roger Penske	1°	9h	Abandono (Accidente)
1964	North American Racing Team	15	Ferrari 330 P	P 5.0	Skip Hudson	3°	58	Abandono (Motor)
1964	North American Racing Team	15	Ferrari 4.0 L V12	P 5.0	Skip Hudson	3°	5h	Abandono (Motor)
1965	North American Racing Team	18	Ferrari 365 P2/P1	P 5.0	Nino Vaccarella	6°	320	7°
1965	North American Racing Team	18	Ferrari 4.4 L V12	P 5.0	Nino Vaccarella	6°	24h	7°
1966	North American Racing Team	27	Ferrari 330 P3 Spyder	P 5.0	Richie Ginther	5°	151	Abandono (Caixa de cambios)
1966	North American Racing Team	27	Ferrari 4.0 L V12	P 5.0	Richie Ginther	5°	10h	Abandono (Caixa de cambios)
1967	North American Racing Team	25	Ferrari 330 P3	P 5.0	Giancarlo Baghetti	8°	144	Abandono (Pistóns)
1967	North American Racing Team	25	Ferrari 4.0 L V12	P 5.0	Giancarlo Baghetti	8°	11h	Abandono (Pistóns)
1968	John Wyer Automotive Engineering	9	Ford GT40 Mk I	S 5.0	Lucien Bianchi	4°	331	Primeiro lugar
1968	John Wyer Automotive Engineering	9	Ford 4.9 L V8	S 5.0	Lucien Bianchi	4°	24h	Primeiro lugar
1969	SpA Ferrari SEFAC	18	Ferrari 312 P Coupé	P 3.0	David Piper	9°	223	Abandono (Fuga de aceite)
1969	SpA Ferrari SEFAC	18	Ferrari 3.0 L V12	P 3.0	David Piper	9°	16h	Abandono (Fuga de aceite)
1970	John Wyer Automotive Engineering	21	Porsche 917K	S 5.0	Leo Kinnunen	5°	22	Abandono (Motor)
1970	John Wyer Automotive Engineering	21	Porsche 4.9 L Box 12	S 5.0	Leo Kinnunen	5°	4h	Abandono (Motor)
1971	John Wyer Automotive Engineering	18	Porsche 917L	S 5.0	Jackie Oliver	1°	-	Abandono (Fuga de aceite)
1971	John Wyer Automotive Engineering	18	Porsche 4.9 L Box 12	S 5.0	Jackie Oliver	1°	14h	Abandono (Fuga de aceite)