Pazo de Cristal do Retiro
| Pazo de Cristal do Retiro | |
|---|---|
 | |
| Edificio | |
| Localización | Madrid, España |
| Coordenadas | 40°24′49″N 3°40′55″O / 40.413556, -3.682056Coordenadas: 40°24′49″N 3°40′55″O / 40.413556, -3.682056 |
| Uso(s) | Sala de exposicións |
| Construción | |
| Construción | 1887 |
| Equipo | |
| Arquitecto(s) | Ricardo Velázquez Bosco |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Pazo de Cristal é un edificio construído no 1887 no madrileño Parque do Retiro, co gallo da Exposición das Illas Filipinas, celebrada ese ano.
Estrutura e contexto[editar | editar a fonte]
_04.jpg)
A súa estrutura é de metal, e está totalmente recuberto por pranchas de cristal, de onde vén o seu nome. Á súa beira atópase unha lagoa artificial, cunhas curiosas árbore no seu interior, o alcipreste dos illós (Taxodium distichum), que ten coma principal característica que parte do seu tronco e das súas raíces están mergulladas na auga.
Reaccións na época[editar | editar a fonte]
Ademais da súa función na exposición, o pazo era, en parte, un intento de demostrar ao resto de Europa a grandeza de España. Construído por Ricardo Velázquez Bosco, en colaboración con Alberto de Palacio, inspirándose no Crystal Palace, construído en Londres en 1851 por Joseph Paxton. A grande impresión que debeu de causar na súa época queda reflectida nesta descrición, aparecida en O Globo, en 1887.
.jpg)
... É o Pazo de Cristal como unha catedral de vidro, de clásicas proporcións, sobre un outeiro de céspede. As súas paredes e muros son inmensas e transparentes vidrieiras sostidas por xónicas columnas de ferro, dispostas en tres naves sobre unha traza de forma de trevo e coroadas por unha inmensa cúpula, cuxa altura acada 22,60 metros, que cobre un magno pío destinado ás plantas acuáticas. Arredor, e nas naves laterais, de 14,61 m de elevación, van cobixarse as flexibles gramíneas e elevadas palmas características da flora tropical de Filipinas. A súa maxestosa portada, de gusto clásico e estilo grego, cae sobre unha terraza circundada por elegante balaústre, e mira ao lago, que se estende aos seus pés como un espello onde van mirarse os esveltos troncos, as verdes frondes e as pintadas corolas que garda o Pazo.
Usos[editar | editar a fonte]
Actualmente, trala reparación de 1975, o Pazo ten o aspecto orixinal. Pero a súa función non volverá ser a mesma, pois só no 1992 inauguráronse en Madrid tres invernadoiros. Na actualidade realízanse exposicións temporais de arte contemporánea, formando parte das sedes expositivas do Museo Raíña Sofía.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- El Palacio de Cristal del Retiro ante una nueva etapa, de Ángeles Blanco García.
