Paul Barras
  | |
| Nome orixinal | (fr) Paul François Jean Nicolas, vizconde de Barras (fr) Paul Barras |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 30 de xuño de 1755 Fox-Amphoux, Francia |
| Morte | 29 de xaneiro de 1829 (73 anos) Chaillot, Francia (pt)  |
| Lugar de sepultura | Cemiterio do Père-Lachaise, 28 Grave of Barras (en) |
| Q3029398 | |
| 31 de outubro de 1795 – 9 de novembro de 1799 | |
| 61º President of the National Convention (en) | |
| 4 de febreiro de 1795 – 19 de febreiro de 1795 ← Stanislas Joseph François Xavier Rovère (pt) – François Louis Bourdon (pt) → | |
| Deputy to the National Convention (en) | |
| 21 de setembro de 1792 – 26 de outubro de 1795 Circunscrición electoral: Alpes da Alta Provenza | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | París |
| Ocupación | político , salonnière , xuíz |
| Partido político | Clube Jacobino (pt) Montanha (Revolução Francesa) (pt) |
| Lingua | Lingua francesa |
| Carreira militar | |
| Rango militar | general de brigada (pt) |
| Participou en | |
| 5 de maio de 1789 | Revolución Francesa |
| Obra | |
| Arquivos en |
|
| Outro | |
| Título | Vizconde |
Sinatura  | |
 | |
 | |
Paul François Jean Nicolas, vizconde de Barras, nado en Fox-Amphoux en 1755 e finado en 1829, foi un político revolucionario francés.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu no seo dunha familia da pequena nobreza provenzal. Aos dezaseis anos entrou como cadete no rexemento de Languedoc, destinado á India. En 1776 participou na defensa de Pondicherry diante os británicos, ata a capitulación francesa o 18 de outubro de 1778, cando co resto da gornición volta a Francia. En 1782 participa nunha expedición ao sueste asiático, e tras o Tratado de París (1783) deixa o exército.
Tras a Revolución Francesa inscríbese na francmasonería e no club dos xacobinos. Entra como delegado na Convención Nacional polo departamento de Var. Únese ao deputados da Montagne e vota a favor da pena de morte para Lois XVI (1793). A Convención envíao aos departamentos do sueste, fai fronte ás insurreccións que se organizan en Toulon e Marsella e confía a un descoñecido capitán de artillaría, Napoleón Bonaparte, a defensa das costas da Provenza.
Barras foi un dos principais responsables, con Jean-Lambert Tallien e Joseph Fouché, da caída de Robespierre o 9 de termidor (27 de xullo de 1794). Barras convértese en membro do Directorio que se encarga do poder executivo. O nomeamento de Bonaparte como xefe do exército de Italia posibilitou o mantemento do Directorio.
Tras o golpe de estado do 18-19 de brumario, Barras dimite e marcha ao exilio en Bruxelas e Roma.
| Control de autoridades |
|
|---|
