Partido Castellano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Partido Castellano (PCAS)
Partido político de Castela
Dirixentes e organización
LíderMariano Fuente(2009-2014) Javier Benedit (2014-actualidade)
MocidadesCastilla Joven
Historia
Fundación2009
Posicións políticas
IdeoloxíaCastelanismo
Progresismo
Ecoloxismo
Federalismo
Socialdemocracia
Representación
Representación193 concelleiros
Outros datos
SedeValdemoro 1, 09001-09080 Burgos
Na rede
[1]
Bandeira de Castela.

O Partido Castellano ou PCAS (Partido Castelán en galego) é un partido político español froito da unión de varias formacións castelanistas de índole rexionalista ou nacionalista, de provincialistas, de agrupacións electorais de ámbito local e provincial e de independentes das comunidades autónomas de Castela e León, Comunidade de Madrid e Castela A Mancha,[1] entre as que destacan Tierra Comunera e Candidatura Independiente, se ben este último finalmente se integrou só en parte.[2]

Definición[editar | editar a fonte]

O PCAS defínese como un partido alternativa ao bipartidismo PP-PSOE imperante nos territorios nos que opera, así como defensor do patrimonio histórico, cultural e ambiental desta. Defínese como castelanista e federalista dende o seu I Congreso Fundacional, que se celebrou en Toledo o 24 de outubro de 2009. Polo tanto, o Partido Castellano é unha formación que busca recuperar a identidade castelá diluída nas últimas décadas, e colocar a Castela como verdadeiro referente e motor de España, superando problemas endémicos como o despoboamento, o envellecemento, o éxodo dos mozos e o caciquismo imperante nas comunidades castelás, denunciando constantemente a corrupción dos dous grandes partidos.[3]

O PCAS ten como obxectivo un ámbito de actuación circunscrito ás consideradas polo castelanismo como provincias de Castela, isto é, as actuais comunidades autónomas de Castela e León, Comunidade de Madrid, Castela-A Mancha, A Rioxa e Cantabria, que pretende unificar nunha sola.[4] se ben na actualidade só ten organizacións territoriais en tres destas comunidades:

Historia[editar | editar a fonte]

En xullo de 2010 anunciouse que se presentaría ás eleccións ao Parlamento de Cataluña de 2010 baixo a denominación Partido Castellano-Candidatura de las Culturas de Cataluña.[8] Nas eleccións xerais de España de 2011 presentouse xunto ao Partido Regionalista Cántabro.[9]

O Partido Castellano ten unha serie de reclamacións que mantivo intactas nos últimos anos e que herdou dos partidos anteriores que compoñen o Partido Castelán na actualidade como a loita contra o despoboamento, a unidade de Castela, ou a súa oposición a que o Condado de Treviño forme parte da provincia de Álava e sega a ser parte de Burgos.[10] Porén, nos últimos anos, as súas reclamacións máis coñecidas foron de tipo ecoloxista. Por exemplo, oponse ao transvasamento de auga de ríos coma o Texo ao río Segura, e participa en todo tipo de plataformas e actos de protesta contrarios ao transvasamento en Castela-A Mancha[11]; así mesmo tamén se opón á concesión de xestión dos ríos burgaleses Cadagua e Cerneja por parte do Concello de Bilbao[12][13]. Tamén no terreo do medio ambiente, oponse á construción dunha mina de magnesita no concello soriano de Borobia[14] e contra as actividades de fracking en Palencia e Burgos[15] e á construción do ATC de Villar de Cañas (Cuenca) [16]. Nos últimos anos mostrou a súa oposición á aprobación do novo estatuto de Castela-A Mancha, motivado especialmente pola nova lei electoral rexional que se formula no estatuto,[17] e tamén fixeron críticas á aprobación do último estatuto de autonomía de Castela e León [18]. Durante o Conflito no barrio de Gamonal na cidade de Burgos en xaneiro do 2014, o PCAS se puxo ao carón dos veciños do barrio e esixiu a dimisión do alcalde pola súa incapacidade en xestionar a situación[19].

O Partido Castellano buscou alianzas con outros partidos nacionalistas e rexionalistas doutras Comunidades autónomas para facer oir a súa voz nas institucións nacionais [20][21]. Estas alianzas con estes partidos políticos levaron ao Partido Castellano a integrarse na coalición política Primavera Europea formada por varios partidos nacionalistas e ecoloxistas nas Eleccións Europeas de 2014 como EQUO, a coalición Compromís e a Chunta Aragonesista entre outros[22][23].[24][24]. Os resultados da coalición Primavera Europea nas Eleccións Europeas de 2014 foron positivos, pois obtiveron un representante no Parlamento europeo, mentres que os resultados en votos da coalición nas Comunidades consideradas castelás foron os seguintes[25]: Comunidade de Madrid: 44.148 (1,99%), Castela e León: 8.655 (0,9%), Castela-A Mancha: 5.711 (0,8%), Cantabria: 2.791 (1,3%) , A Rioxa: 1.483 (1,3%). Contudo* o PCAS xunto con EQUO protestou durante o día das votacións, pois as papeletas da coalición non chegaron a moitos colexios electorais de Guadalaxara e Cuenca; producíndose ademais certa confusión, pois nas papeletas aparecía EQUO xunto cun partido rexionalista estremeño pero non o PCAS[26]. A coalición pediu a anulación e paralización das votacións neses colexios electorais pero sen éxito. Ao día seguinte, o PCAS pediu nun comunicado a dimisión dos subdelegados do Goberno nesas provincias por non cumpriren a lei electoral e causárenlles prexuízos nas votacións debido a falta de papeletas e a confusión xerada pola aparición doutras diferentes[27].

O Partido Castellano celebrou o seu congreso en outubro de 2014 en Burgos para preparar a súa estratexia política con respecto ás eleccións municipais e autonómicas de maio de 2015[28]. En novembro de 2014, o partido se mostrou contrario á proposta do PP para reducir o número de deputados no parlamento rexional de Castela e León[29]. Nese terceiro Congreso Nacional do partido, celebrado en Burgos o 25 de outubro de 2014, resultaron elixidos o toledano Pedro Manuel Soriano como presidente da formación, e o madrileño Javier Benedit como secretario xeral, substituíndo Mariano Fuente que presidira o partido dende 2009[30].

O PCAS acadou un acordo con Unidad Castellana para presentar unha candidatura conxunta en Castela-A Mancha ás eleccións eleccións municipais e autonómicas de maio de 2015[31].

Os resultados do PCAS nas eleccións autonómicas e municipais de 2015 foron en xeral malos. O partido sufriu un descenso importante de apoios nas tres autonomías nas cales presentou candidaturas para as autonómicas e as municipais. O descenso máis notable aconteceu en Castela e León, onde recibiu menos da metade de apoios que nas eleccións anteriores, e en consecuencia perdeu a metade dos seus concelleiros nesa comunidade. En Castela-A Mancha, a candidatura conxunta con Unidad Castellana fixo que o número de concelleiros aumentase, pero non de votos, pois globalmente o número de votos reduciuse. A escisión dunha parte importante do partido en Castela e León, que posteriormente formou o PRCAL, así como as novas tendencias políticas foron as causas do declive do partido nas eleccións autonómicas e municipais do 2015[Cómpre referencia].

Escisión[editar | editar a fonte]

Dende a súa creación convivían dúas correntes ideolóxicas diferenciadas, unha máis oficial e castelanista partidaria da unión de toda Castela e outra crítica e rexionalista máis adaptada á realidade autonómica vixente.

Após o congreso de outubro de 2011 no que se aproba, por maioría democrática e case unánime, unha nova estratexia e abandono das siglas PCAL en Castela e León promovida pola dirección nacional, o sector rexionalista en Castela e León non acepta o cambio de siglas e abandona o partido para fundar un novo, o PRCAL.[32] O novo partido pretende seguir unha liña encadrada na comunidade actual de Castela e León a diferenza do PCAS, que avoga pola unión da devandita comunidade e integrala noutra maior xunto coas de Madrid, Castela-A Mancha, A Rioxa e Cantabria para dotala de maior poder e forza no marco estatal actual.

Resultados[editar | editar a fonte]

Ano 2011

Eleccións
Votos PCAS
% PCAS
Deputado(s)
PCAS
Votos PCAS
% PCAS
Deputado(s)
PCAS
Eleccións Xerais 2011 en España 348 < 0,01% 0 2.047 < 0,01% 0
Eleccións
Votos
PCAL
%
PCAL
Procuradore(s)
PCAL
Votos PCAL
%
PCAL
Concelleiro(s)
PCAL
Autonómicas 2011 ás Cortes de Castela e León e municipais 15.871 1,1% 0 13.868 0,96% 100
Eleccións
Votos
PCAS
%
PCAS
Deputado(s)
PCAS
Votos PCAS
%
PCAS
Concelleiro(s)
PCAS
Autonómicas 2011 ás Cortes de Castela-A Mancha e municipais 2.748 0,23% 0 907 0,08% 6
Eleccións
Votos
PCAS
%
PCAS
Deputado(s)
PCAS
Autonómicas 2011 á Asemblea de Madrid 2.220 0,07% 0

Ano 2015

Eleccións
Votos
PCAL
%
PCAL
Procuradore(s)
PCAL
Votos PCAL
%
PCAL
Concelleiro(s)
PCAL
Autonómicas 2015 ás Cortes de Castela e León e municipais 4.447 0,33% 0 4.545 0,33% 51
Eleccións
Votos
PCAS
%
PCAS
Deputado(s)
PCAS
Votos PCAS
%
PCAS
Concelleiro(s)
PCAS
Autonómicas 2015 ás Cortes de Castela-A Mancha e municipais 1.534 0,14% 0 2.468 0,22% 21
Eleccións
Votos
PCAS
%
PCAS
Deputado(s)
PCAS
Autonómicas 2015 á Asemblea de Madrid 2.118 0,07% 0

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 "PCAS - Partido Castellano". Partido Castellano-Tierra Comunera (en castelán). Consultado o 2019-02-13. 
  2. ↑ Tierra Comunera refundarase en xaneiro como Partido Castelán, 'ABC', 23 de decembro de 2008.
  3. ↑ "Tierra Comunera se refunda como Partido Castellano". web.archive.org. 2013-12-18. Archived from the original on 18 de decembro de 2013. Consultado o 2019-02-13. 
  4. ↑ El Partido Castellano aposta por crear a Comunidade Autónoma de Castela Arquivado 17 de decembro de 2011 en Wayback Machine., La Razón, 7 de febreiro de 2011.
  5. ↑ administrador. "Noticias". Partido Castellano-Tierra Comunera (en castelán). Consultado o 2019-02-13. 
  6. ↑ "Once formaciones políticas concurrirán a las elecciones autonómicas como Alternativa de Castilla y León.". www.forocastellano.org. Arquivado dende o orixinal o 18 de xuño de 2012. Consultado o 2019-02-13. 
  7. ↑ "PCAS Madrid". web.archive.org. 2013-09-14. Archived from the original on 14 de setembro de 2013. Consultado o 2019-02-13. 
  8. ↑ "El PCAL presentará candidaturas en las próximas Elecciones Autonómicas de Cataluña". 20minutos.es - Últimas Noticias (en castelán). 2010-07-20. Consultado o 2019-02-13. 
  9. ↑ "El Partido de Castilla y León (PCAL) estará en la coalición del PRC - ABC.es - Noticias Agencias". web.archive.org. 2013-11-02. Archived from the original on 02 de novembro de 2013. Consultado o 2019-02-13. 
  10. ↑ "EL PARTIDO CASTELLANO (PCAS) reafirma la castellaneidad del Condado de Treviño y rechaza maniobra del Parlamento Vasco para su anexión. (Noviembre 2014).". Partido Castellano-Tierra Comunera (en castelán). 2017-07-11. Consultado o 2019-02-13. 
  11. ↑ "El Partido Castellano reivindica en Toledo un río Tajo limpio y con caudal". Diariocrítico.com (en castelán). Consultado o 2019-02-13. 
  12. ↑ "Expolio del agua de las Merindades y el Valle de Mena". Periodistas en Español (en castelán). 2014-02-17. Consultado o 2019-02-13. 
  13. ↑ "PCAS denunciará ante la Comisión Europea el "expolio" del agua de Merindades y Mena (Burgos) por el País Vasco". www.europapress.es. 2014-02-10. Consultado o 2019-02-13. 
  14. ↑ "El PCAS de Borobia denuncia la reprobación municipal en su postura contra la mina". Río Manubles. enero 13, 2014. Consultado o 2019-02-13. 
  15. ↑ "Charla-Coloquio sobre el Fracking, ¿oportunidad o amenaza para Castilla? [Palencia]". Castilla Info (en castelán). 2014-02-27. Consultado o 2019-02-13. 
  16. ↑ "Preguntan en Europa si conocen 'irregularidades' detectadas en el ATC". Castilla-La Mancha 24 (en castelán). Consultado o 2019-02-13. 
  17. ↑ "Diario de Castilla-La Mancha. Entrevista a Pedro Manuel Soriano". web.archive.org. 2014-04-07. Archived from the original on 07 de abril de 2014. Consultado o 2019-02-13. 
  18. ↑ "PCAS reclama una auténtica refundación de la comunidad autónoma [CyL]". Castilla Info (en castelán). 2014-02-25. Consultado o 2019-02-13. 
  19. ↑ "El Partido Castellano exige la dimisión de Lacalle por "su incapacidad" para gestionar el conflicto de Gamonal". 20minutos.es - Últimas Noticias (en castelán). 2014-01-13. Consultado o 2019-02-13. 
  20. ↑ "SORIANO: "EL PCAS LAMENTA NO SÓLO EL TRASVASE APROBADO A LEVANTE, SINO LA INACCIÓN DEL PSOE EN TREINTA AÑOS DE EXPOLIO". (Julio 2010). (23/07/2010)". Partido Castellano-Tierra Comunera (en castelán). 2017-07-11. Consultado o 2019-02-13. 
  21. ↑ "Joan Baldoví, Diputado de Compromís-EQUO, defenderá hoy en la Comisión Constitucional del Congreso las enmiendas de PCAS, EQUO, UCIN, UdCa, URI y M+J a la Reforma del Estatuto de Castilla-La Mancha. (Febrero 2014).". web.archive.org. 2014-04-07. Archived from the original on 07 de abril de 2014. Consultado o 2019-02-13. 
  22. ↑ "Partido Castellano, CHA, Compromís y Equo se unen en Primavera Europea". ENCLM (en castelán). 2014-04-04. Consultado o 2019-02-13. 
  23. ↑ "El PCAS lidera en Castilla la coalición para las europeas “Primavera Europea” junto a otras fuerzas políticas". Castilla Info (en castelán). 2014-04-03. Consultado o 2019-02-13. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Romero, Juanma (2014-04-02). "Equo, Compromís y CHA aprueban su coalición Primavera Europea". infoLibre.es (en castelán). Consultado o 2019-02-13. 
  25. ↑ "Resultados Electorales en La Rioja: Elecciones Europeas 2014 en EL PAÍS". EL PAÍS (en castelán). Consultado o 2019-02-13. 
  26. ↑ "EQUO y PCAS protestan al faltar sus papeletas en los colegios". Nueva Alcarria (en castelán). 2014-05-25. Consultado o 2019-02-13. 
  27. ↑ "El PCAS pide la dimisión de los subdelegados de Gobierno de Guadalajara y Cuenca". abc (en castelán). 2014-05-26. Consultado o 2019-02-13. 
  28. ↑ "El Partido Castellano celebra en Burgos su III Congreso". www.radioarlanzon.com. Consultado o 2019-02-13. 
  29. ↑ "CASTILLA Y LEÓN SI PERO NO ASÍ.(Septiembre 2010). (21/09/2010)". Partido Castellano-Tierra Comunera (en castelán). 2017-07-11. Consultado o 2019-02-13. 
  30. ↑ "Un toledano se pone al frente del Partido Castellano". Lacronica.net (en Spanish). 2014-10-28. Arquivado dende o orixinal o 10 de xaneiro de 2019. Consultado o 2019-02-13. 
  31. ↑ "Trece partidos se presentan a las Cortes, 10 de ellos en las cinco provincias". abc (en castelán). 2015-04-22. Consultado o 2019-02-13. 
  32. ↑ A presentación do PRCAL oficializa a escisión no Partido Castelán Arquivado 30 de setembro de 2013 en Wayback Machine., El Correo de Burgos, 1 de febreiro de 2012.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Partido_Castellano&oldid=6317617»