Paraíso (banda)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Paraíso
OrixeMadrid, España España
Período1979-1980
Xénero(s)Pop
Selo(s) discográfico(s)Zafiro
MembrosFernando Márquez "El Zurdo"
Juan Luís Lozano
Antonio Zancajo (guitarra)
Mario Gil (teclados)
Gregorio Pérez (baixo)
Enrique Sánchez (guitarra)
Paco Díez (batería)
Na rede
Musicbrainz: 5f062650-e61d-485a-872b-35902e4826ac Songkick: 360378 Discogs: 49029 Editar o valor em Wikidata

Paraíso foi unha banda española de música pop formada a finais dos 70, liderada por Fernando Márquez "El Zurdo". Tras a disolución do grupo no outono de 1980, "El Zurdo" fundaría un ano máis tarde, un novo grupo, La Mode, xunto a Antonio Zancajo (guitarra) e Mario Gil (teclados).

Historia[editar | editar a fonte]

O grupo Paraíso xurdiu como unha idea de Fernando Márquez, "el Zurdo" tras a disolución do grupo Kaka de Luxe. Tivo diferentes formacións, aínda que a máis estable, que gravou o EP da discográfica Zafiro (co Para Tí e a Estrella de la Radio) incluía como cantantes ao Zurdo e Juan Luís Lozano e como músicos a Antonio Zancajo (guitarra), Mario Gil (teclados), Gregorio Pérez (baixo), Enrique Sánchez (guitarra) e Paco Díez (batería). En diferentes momentos do grupo formaron parte de Paraíso Isabel San Gabino (que logo lideraría os Rebeldes-Bólidos), Carlos e Sergio Entrena (logo Ejecutivos Agresivos...), María Portuondo, María do Mar Dorado e Manolo Martínez. Fixeron coros no EP e en varios concertos Olvido Gara (Alaska) e Carmen Madirolas (Rebeldes-Bólidos) e ao comezo estivo tamén Carlos Berlanga.

O grupo[editar | editar a fonte]

Foi o primeiro grupo declaradamente pop da Movida madrileña aínda que non alcanzou o éxito de Alaska y los Pegamoides, Nacha Pop, Los Secretos ou Radio Futura. A súa presentación foi o 28 de marzo de 1979 no Teatro Martín, aínda que previamente actuaron baixo diversos nomes (Rudi Soplapollas e os Obtusos, Cadillac Mentolado, Gilda e os Garbos).

Aínda que en directo non tiveron un son de calidade (nunca dispuxeron de management nin sonorización estable) tocaron en público en máis de corenta ocasións, na maioría dos grandes eventos e lugares emblemáticos da movida madrileña (concerto de Canito, Salga "Sol", Teatro "Alfil", Teatro "Martín", sala "El Escalón", Centro Cultural de Prosperidad, Praza Maior...) e coa maioría dos grupos da nova onda (Pegamoides, Nacha Pop, Geny e os Bumerang, Bólidos, Toss-Secretos, Bulldog, Sidecar, Coyotes, Mario Tenia etc.), algúns dos cales foron retransmitidos por radio e televisión.

Gravaron co selo Zafiro un EP en outubro de 1979 (produciuno de modo non oficial Manolo Tena) que se presentou na sala "Sol" o 15 de abril de 1980, por desavinzas coa casa de discos non se publicou o lp de doce cancións, que xa estaba en preparación (e as maquetas gravadas desde febreiro).

En xuño de 1980 gravan para TVE (Popgrama) catro cancións (Makoki, Vacacións na Morgue, Carolina e Lipstick) producidas por Carlos Tena que se editarán no selo Novos Medios, en 1983 nun EP semi-pirata (posto que o grupo aínda estaba baixo contrato coa discográfica Zafiro).

Paraíso caracterizouse por un pop ecléctico, unhas letras provocadoras e variadas (que se deben ao Zurdo e Juan Luís Lozano) e por un repertorio moi extenso e variado. A súa canción máis famosa, Para Tí editouse en moitos CD recompilatorios da Movida madrileña e en certo xeito converteuse nun himno daquela época.

O 2 de outubro de 1980 na sala "Sol" fíxose a despedida de Paraíso (a primeira) seguida en marzo de 1981, en Camiños, pola definitiva, na que Paraíso actuou como cuarteto (O Zurdo, Antonio, Mario e Paco), incluíronse xa temas que logo formarían parte do repertorio da Mode xunto aos principais de Paraíso. El Zurdo, Antonio e Mario formaron posteriormente A Mode.

Paraíso caracterizouse pola riqueza das súas letras, que reflectían as vicisitudes do Madrid do primeiro postfranquismo.

Discografía[editar | editar a fonte]

Ano Título Selo discográfico Outra información
1979 Para ti Zafiro Sinxelo cos temas Para ti e Estrella de la radio.
1982 Kaka de Luxe/Paraíso Zafiro EP cos dous temas do sinxelo anterior mais temas de Kaka de Luxe.
1983 Paraíso Nuevos Medios EP cas catro cancións gravadas para Popgrama (TVE) en 1980.

Cancións[editar | editar a fonte]

  • Arcison sincronicus
  • Carolina (y al final)
  • Crimen pasional
  • El horror de Jonestown
  • Estrella de la radio
  • Jet accion
  • Justo lo que necesito
  • La alegría de morir
  • La pluma eléctrica
  • Lipstick
  • Makoki
  • Mongoloide
  • Taganana song
  • No quiero mirar (otra vez atras)
  • No te equivoques
  • Para ti
  • ¿Que es lo que me pasa beibi?
  • Rock para Vitorichi
  • Se una chica de hoy
  • Tío ¿me puedes prestar?
  • Todo el mundo consigue triunfar
  • Vacaciones en la morgue

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]