Otto Wagner

Otto Wagner
	;
Biografía
Nacemento	(de) Otto Koloman Wagner ; 13 de xullo de 1841 ; Penzing, Austria (en)
Morte	11 de abril de 1918 (76 anos); Viena, Austria
Causa da morte	Gripe de 1918
Lugar de sepultura	túmulo de Otto Wagner (pt)
Datos persoais
País de nacionalidade	Imperio Austríaco ; Cisleitania
Educación	Academia de Belas-Artes de Viena (pt) ; Akademisches Gymnasium (en)
Actividade
Lugar de traballo	Viena ; Budapest
Ocupación	arquitecto , urbanista , catedrático , debuxante arquitectónico
Empregador	Academia de Belas-Artes de Viena (pt)
Movemento	Art Nouveau e Secesión vienesa
Alumnos	Koloman Moser, Jože Plečnik, Ernst Lichtblau, Emil Hoppe (pt) , Gottlieb Michal (pt) , Max Fellerer (pt) , Engelbert Mang (pt) , Carl Reinhardt (pt) , Alfred Chalousch (pt) , Heinrich Schopper (pt) , Konstantin Peller (pt) , Camillo Fritz Discher (pt) , Otto Schönthal (pt) , Marcel Kammerer (pt) e Josef Hoffmann (pt)
Lingua	Lingua alemá
Obra
	Obras destacables Vienna Lines houses by Otto Wagner (en) ; Villa Wagner II (en) ; Villa Wagner I (pt) ; Austrian Postal Savings Bank (en) ;
Familia
Fillos	Otto Wagner junior (pt)
	Premios Orde de Francisco José; Order of the Iron Crown (en) ; Orde de Santo Estanislau; Honorary doctor of the Dresden University of Technology (en) ;

Otto Koloman Wagner (Penzing, 13 de xullo de 1841 - ? Viena, 11 de abril de 1918) foi un arquitecto austríaco.

Biografía[editar | editar a fonte]

Wagner naceu en Penzing, un suburbio de Viena. Estudou en Berlín e Viena. En 1864, comezou a deseñar os seus primeiros edificios en estilo historicista. A mediados e finais da década dos anos 1880, como moitos dos seus contemporáneos en Alemaña (tales como Constantin Lipsius, Richard Streiter e Georg Heuser), Suíza (Hans Auer e Alfred Friedrich Bluntschli) e Francia (Paul Sédille), Wagner converteuse nun defensor do «Realismo arquitectónico». Era unha posición teórica que lle permitía mitigar a dependencia das formas históricas. En 1894, cando se converteu en profesor de Arquitectura na Academia de Belas Artes de Viena, avanzara moito neste sentido cara a unha oposición máis radical ás correntes entón predominantes de arquitectura historicista.

Na súa primeira época o seu estilo caracterizouse pola robustez e a sobriedade clásica. Máis tarde recibiu o encargo da ampliación de Viena, do cal só realizou unha parte. A mediados da década dos noventa, xa deseñara varios edificios en Jugendstil. Wagner estaba moi interesado na achaiadura urbanística - en 1890 deseñou un novo plano para a cidade de Viena, pero só se construíu a rede de ferrocarril urbano, o Wiener Stadtbahn. En 1896 publicou un libro de texto titulado Arquitectura Moderna na que expresaba as súas ideas sobre o papel do arquitecto; baseábase no texto do seu discurso inaugural de ingreso na Academia do ano 1894. O seu estilo incorporou o uso de novos materiais e novas formas para reflectir o feito de que a propia sociedade estaba cambiando. No seu libro de texto, afirmaba que as "novas tarefas e perspectivas humanas esixían un cambio ou reconstitución de formas preexistentes". Na procura deste ideal, el deseñou e construíu estruturas que reflectían a función pretendida, como o austero bloque de apartamentos Neustiftgasse en Viena.

Foi mestre e amigo de Adolf Loos, Josef Hoffmann e de J. Olbrich. Defendeu aos novos artistas da Sezession, e achegouse aos seus postulados en obras como as estacións de metro de Viena.

Na construción da Caixa Postal de Aforros de Viena (1904-1906) móstrase como un auténtico precursor do racionalismo arquitectónico.

En 1897, Otto Wagner, Gustav Klimt, Joseph Maria Olbrich, Josef Hoffmann e Koloman Moser fundaron o grupo artístico chamado a "Secesión de Viena". Das ideas deste grupo desenvolveu un estilo que incluía referencias case-simbólicas ás novas formas de modernidade.

Wagner morreu en Viena en 1918.

Obras[editar | editar a fonte]

Comportas, Nußdorf, Viena, construídas en 1894
Estacións de metro en Viena (1894-1899).
Majolikahaus (Casa de Mayólica), Viena (1898-1900).
Caixa Postal de Viena (1904-1906).
Igrexa Steinhof, Viena (1903-1907).
Sinagoga de Rumbach, Budapest

Galería[editar | editar a fonte]

Estación de Metro en Karlplatz. Viena
Wohnhaus no Neustiftgasse, Viena
Postsparkasse
Igrexa am Steinhof
Ponte do Metro

Notas[editar | editar a fonte]

Mallgrave (ed.), Harry (1993). Otto Wagner: Reflections on the Raiment of Modernity. Santa Monica: Getty Center for the History of Art and the Humanities. ISBN 089236257X.
Wagner, Otto (1988). Modern Architecture: A Guidebook for His Students to This Field of Art. Trans. Harry F. Mallgrave. Santa Monica: Getty Center for the History of Art and the Humanities. ISBN 0226869385.
Duncan Berry, J. (1993). "From Historicism to Architectural Realism: On Some of Wagner?s Sources". En Harry Mallgrave. Otto Wagner: Reflections on the Raiment of Modernity. Santa Monica: Getty Center for the History of Art and the Humanities. pp. 242–278. ISBN 089236257X.
Graf, Otto Antonia (1994). Otto Wagner: Das Werk des Architekten 1860-1918 (en alemán). Viena: Bölhau. ISBN 320598224X.
Kolb, Günter (1989). Otto Wagner Und Die Wiener Stadtbahn (en alemán). Múnic: Scaneg. ISBN 3892350299.
Schorske, Carl (1981). "The Ringstrasse and the Birth of Urban Modernism". Fin-De-Siècle Vienna: Politics and Culture. Nova York: Vintage Books. ISBN 0394744780.

Links[editar | editar a fonte]

(en alemán) Einige skizzen 1, Wien, 1905.
(en alemán) Einige skizzen 2, Wien, 1905.
(en alemán) Einige skizzen 3, Wien, 1905.