Hematita
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
| Hematita | |
|---|---|
 Hematita de crecemento globular | |
| Fórmula química | Fe2O3 |
| Clase | Óxidos |
| Sistema cristalino | Trigonal |
| Cor | Vermella e negra |
| Brillo | De metálico a terroso |
| Dureza | 5,5-6,5 |
| Fractura | Concoidea |
| Exfoliación | Inexistente |
| Raia | Vermella escura |
| Densidade | 4,9-5,3 g/cm3 |
A hematita[1] (do grego haimatites que significa sangue; e tamén chamada olixisto DRAG e DRAE din o contrario[Cómpre referencia]) é un mineral da clase dos óxidos cuxa fórmula química é Fe2O3 (contén o 70% de ferro se se atopa en estado puro).
Aspecto[editar | editar a fonte]
A hematita pode presentar dende un brillo metálico nos exemplares escuros ata un brillo terroso nos ocres ou vermellos. O crecemento deste mineral pode ser acicular, laminar (parecido ás micas), formando costras e escamas ou tamén globular.
Lugares onde se atopa[editar | editar a fonte]
Atópase principalmente en zonas de oxidación, en filóns hidrotermais ou do produto da meteorización das rochas compostas por ferro.
Os xacementos máis importantes en España son o das Minas del Marquesado en Guadix (provincia de Granada) e o de El Pedroso (Sevilla). Tamén aparece en Ortigueira (A Coruña) e en Viveiro (Lugo).
Usos da hematita[editar | editar a fonte]
A hematita constitúe a fonte máis importante de ferro xa que en estado puro contén o 70% deste metal.
Utilízase tamén para crear colorantes industriais.
Propiedades[editar | editar a fonte]
Aínda que con certa dificultade, disólvese en ácido clorhídrico.
Outros óxidos[editar | editar a fonte]
O rútilo, a magnetita e a casiterita son outros óxidos importantes.
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para hematita.