Nocicepción

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A nocicepción (tamén coñecida coma nociocepción ou nocipercepción) é o proceso neuronal polo que se codifican e procesan os estímulos potencialmente nocivos e daniños para os tecidos.[1] Trátase da actividade aferente producida no sistema nervioso periférico e central polos estímulos que teñen potencial para danaren os tecidos [2][3] Esta actividade é iniciada polos nociceptores, (tamén chamados receptores da dor), que poden detectar cambios térmicos, mecánicos ou químicos por enriba do limiar do sistema. Unha vez estimulado, un nociceptor transmite un sinal a través da medula espiñal ao cerebro.

A nocicepción activa diversas respostas autónomas que conducen á experiencia da dor nos seres vivos que teñen un sistema nervioso.[3]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Loeser JD, Treede RD. (2008). "The Kyoto protocol of IASP Basic Pain Terminology.". Pain. 137 (3): 473–7. PMID 18583048. 
  2. Chronic Pain Management, Russell K. Portenoy, Michael J. Brennan, in Handbook of Neurorehabilitation, David C. Good, James R. Couch, eds. Informa Healthcare, 1994 ISBN 0-8247-8822-2.
  3. 3,0 3,1 Bayne, Kathryn. (2000).Assessing Pain and Distress: A Veterinary Behaviorist's Perspective " in Definition of Pain and Distress and Reporting Requirements for Laboratory Animals: Proceedings of the Workshop Held June 22, 2000 (2000)