Morfeo

Morfeo e Iris, de Pierre-Narcisse Guérin (1811).

Na mitoloxía grega, Morfeo (en grego antigo Μορφεύς, de μορφή morphê, ‘forma’) é o deus dos soños. Segundo certas teoloxías antigas, é o principal dos Oniros, os mil fillos enxendrados por Hipnos (o Soño) e Nix (a Noite, súa nai), ou por Hipnos con Pasítea.

Era representado con ás que batía rápida e silenciosamente, que lle permitían ir voando velozmente a calquera lugar da Terra. Morfeo encargábase de inducir os soños dos dormentes e de adoptar unha aparencia humana para aparecer neles, especialmente a dos seres queridos (de aí o seu nome), permitíndolle aos mortais fuxir por un momento das maquinacións dos deuses.

Morfeo desempeña un papel importante na historia de Ceice e Alcíone. En concreto, aparece nas obras de Homero e Ovidio. Este último conta en As metamorfoses que Morfeo dorme nunha cama de ébano nunha cova sutilmente iluminada, rodeado de flores de durmideira (que contén alcaloides de efectos sedantes e narcóticos). Tamén conta que mentres os seus irmáns Fobetor e Fantaso eran responsables dos animais, os obxectos inanimados, e aparicións dos soños, Morfeo centrábase nos elementos humanos.

Foi fulminado por Zeus por ter revelado segredos aos mortais a través dos seus soños. Do seu nome procede a expresión «estar nos brazos de Morfeo», que significa ‘soñar’ e por extensión ‘durmir’ ou viceversa.

Esculturas

• Morfeo de Jean-Antoine Houdon no Museo do Louvre.
• Morfeo de Nicolas Poussin no prado do xardín do Palacio de Versalles.

Véxase tamén

Bibliografía

• Ovidio, As metamorfoses xi.583 e seg.

Ligazóns externas

• «Morpheus» en Theoi Project (en inglés)