Morchella

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Cogomelos de coresma (xénero Morchella)
Clasificación científica
Reino: Fungi
División: Ascomycota
Subdivisión: Pezizomycotina
Clase: Pezizomycetes
Orde: Pezizales
Familia: Morchellaceae
Xénero: Morchella
Especies

Morchella angusticeps
Morchella conica
Morchella costata
Morchella crassipes
Morchella elata
Morchella esculenta
Morchella gigas
Morchella semilibera
Morchella spongiola
Morchella spongiola var. dunensis
Morchella vulgaris
Morchella sp. MA4SSI73
Morchella sp. UC 1475091

Morchella é un xénero de fungos ascomicetos comestíbeis, caracterizados por posuír ascocarpos de aspecto reticulado. Son moi apreciados polos cociñeiros franceses e españois. O nome culinario en francés é morille; en galego coñécense como cogomelos de coresma[1], especialmente a especie Morchella esculenta, ou pantorras.[2]

Descrición[editar | editar a fonte]

Formadas por un esteo abrancazado que sostén un chapeu en forma esférica, arredondada ou ovoide, de 6 a 10 cm de largo, da cor da palla rosada ou do mel, cunha forma característica semellante a un avespeiro. O pé, que tamén está baleiro, é abrancazado. A carne é feble e moi escasa e practicamente inodora.

Ascosporas do cogomelo de coresma.

O cogomelo de coresma é unha das especies comestíbeis de fungos que medran na Patagonia andina. O fungo en xeral é de cor dourada-marrón con chapeu alongado, semellante á árbores, con consistencia esponxosa.

Estes cogomelos son moi difíciles de atoparen, pois áchanse de xeito illado e é moi difícil distinguilos a simple vista. Só coa vista aguda e experta dun bo apañador de cogomelos se logra achalos.

Estes cogomelos non se poden consumir crus pola súa toxicidade (conteñen hemolisinas termolábiles (TLH), proteínas que creban as membranas celulares de eritrocitos, leucocitos e plaquetas, e que se alteran ou descompoñen por acción da calor), segundo os expertos cómpre combinar o enxugado e a coza, así que se son frescos, primeiro deben enxugarse, despois rehidratarse (desbotando a auga) e a seguir cociñárense uns 30 minutos a unha temperatura entre 70 e 90 °C.

Deste xeito constitúen un excelente alimento polo seu delicado sabor e recendo exquisito, especial para mollos e saborizar comidas.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Guía da alimentación Santiago de Compostela, Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades, 1995; Vocabulario de ciencias naturais, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 1991
  2. Definición de pantorra no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]