Megabeat
| Megabeat | |
|---|---|
| Na rede | |
   |
 | Este artigo é orfo, xa que carece doutros artigos que apunten cara a el. Por favor, engade ligazóns a esta páxina desde outros artigos relacionados con este. |
Megabeat foi un conxunto valenciano de música electrónica e selo discográfico (Megabeat Records) formado por Fran Lenaers, Julio "Nexus" e Gani Manero aparecido a finais de 1989 e que tivo o seu punto álxido entre 1990 e 1991. Tamén foron coñecidos por outros nomes coma Interfront, Invisible ou Sun Corporation.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Megabeat supuxo un sopro de aire renovador sobre as correntes eurobeat e ítalo house/spaghetti disco que predominaban nas discotecas españolas en 1990. De ascendencia techno/dancefloor se lles considera os pais do controvertido Son de Valencia. Entre as súas influencias principais salientan xéneros coma a EBM, o rock gótico, o tecnopop, o new beat e mailo trance alemán da primeira época. Tamén é salientable a influencia que neles exerceron conxuntos veteranos coma Kraftwerk e Front 242, e en distinta medida unha longa lista de grupos europeos que comezaron a se abriren paso, sobre todo no Levante español, propiciando un panorama favorable a esta formación valenciana.
Á marxe dos rumores e a considerable lenda que xira arredor deste grupo hai que dicir que a súa música pouco o nada ten que ver co concepto actual do Son de Valencia, estilo que comezou a masificarse polo ano 1992 e que desembocou no que hoxe enténdese como bakalao ou mákina, se ben estas etiquetas xa se empregaran en 1990 para se referir a todo tipo de música electrónica aplicada á pista de baile, independentemente do seu xénero.
É importante suliñar que aínda que a carreira de Megabeat foi curta chegaron a lanzar unha trintena de discos ao mercado, editados baixo distintos nomes segundo o tipo de xénero, que ían dende a electrónica instrumental máis melódica ata a EBM, pasando polo techno máis corporal, nunha fusión moi persoal que axiña callou nos pratos dos discjockeys.
Chegouse a dicir que a obra de Megabeat eclipsou ós propios compoñentes do grupo, facéndose máis popular a súa música que o seu propio nome. De calquera xeito trátase dunha figura chave que absorbeu e sintetizou a vangarda europea para introduciren, coma un repetidor, un novo campo na escena electrónica española, orixinando toda unha morea de novos artistas e produtores.
Discografía[editar | editar a fonte]
- Interfront (Invisible 1)
- Es imposible, no puede ser... (Invisible 2)
- War!!
- Serie Megabeat (cinco discos)
