Matías Prats Luque

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMatías Prats Luque

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento14 de novembro de 1950 Editar o valor em Wikidata (73 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaMadrid Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Grupo étnicoRaça Mediterrânea (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade San Pablo CEU - Q43236300 Traducir, licentiate degree in law (en) Traducir (1968–1973) Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Estudios de Prado del Rey
Torrespaña (RTVE)
San Sebastián de los Reyes Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónxornalista , locutor , presentador de televisión , presentador de novas , comentarista deportivo Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1969 Editar o valor em Wikidata -
EmpregadorAtresmedia (1998–)
RTVE (1969–1998) Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeMaite (1984–2012), divorcio Editar o valor em Wikidata
ParellaRuth (2013–)
Maite (1980–1984) Editar o valor em Wikidata
FillosMatías Prats Chacón (pt) Traducir, Marta Editar o valor em Wikidata
PaiMatías Prats Cañete (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0695393 Editar o valor em Wikidata

Matías Prats Luque, nado en Madrid o 14 de novembro de 1950,[1] é un xornalista español, ó igual que o seu pai Matías Prats Cañete, e o seu fillo, Matías Prats Chacón.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciado en Dereito e en Xornalismo comezou a súa carreira na emisora de radio La Voz de Madrid. En 1975 pasa á canle pública La 2 de Televisión Española con Redacción Noche de Joaquín Arozamena.

Como xornalista deportivo estivo presente en acontecementos como 8 Xogos Olímpicos, Mundiais de Fútbol, o Torneo de Roland Garros, Wimbledon, a Copa Davis e torneos de golf coma o Masters de Augusta ou a Ryder Cup. En 1990 dirixe en TVE Estudio Estadio, do que era presentador entre 1981 e 1993 e máis tarde Fútbol de Primera e Sólo goles (1994).

En 1991 incorpórase como presentador á primeira edición do Telediario de Televisión Española. A canle de televisión Antena 3 fíchao en 1998, para presentar os informativos (Antena 3 Noticias) da edición do mediodía, para pasar a continuación á segunda edición, da que segue á fronte actualmente. En 2006, compaxina a presentación da segunda edición das noticias coa de Territorio Champions.

É fillo do coñecido xornalista Matías Prats Cañete e o seu fillo é Matías Prats Chacón. É coñecido tamén, no mundo publicitario, por anunciar La Cuenta Naranja do grupo holandés ING.

Premios e nomeacións[editar | editar a fonte]

Premios Ano Categoría Resultado
Premios ATV 2012 Mellor Presentador de Programas Informativos Nomeado
2009 Mellor Presentador de Programas Informativos Nomeado
2008 Mellor Presentador de Programas Informativos Nomeado
2007 Mellor Comunicador de Programas Informativos Gañador
2006 Mellor Comunicador de Programas Informativos Gañador
2004 Mellor Comunicador de Programas Informativos Gañador
2003 Mellor Comunicador de Programas Informativos Nomeado
2002 Mellor Comunicador de Programas Informativos Nomeado
2001 Mellor Comunicador de Programas Informativos Gañador
Premio Ondas 1999 Mellor Comunicador de Programas Informativos Gañador
1996 Nacionais de Televisión: Mellor labor profesional Gañador
TP de Ouro 2011 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2010 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2009 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2008 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2007 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2006 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2005 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2004 Mellor Presentador de Informativos Gañador
2003 Mellor Presentador de Informativos Gañador
Premios Protagonistas 2002 Protagonista do ano en Xornalismo Gañador

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Semana. "Matías Prats". Consultado o 30 de novembro de 2020. 
  2. El Mundo (23 de febrero de 2011). "Cómo ser Matías Prats". Consultado o 22 de diciembre de 2011. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]