Marco Križevčanin

Marco Križevčanin
	;
Biografía
Nacemento	1589 ; Križevci (en)
Morte	7 de setembro de 1619 (29/30 anos); Košice
Causa da morte	Pena de morte (Decapitación )
Lugar de sepultura	Church of Saint Anne (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino da Croácia (pt)
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Graz ; Collegium Germanicum et Hungaricum (pt)
Actividade
Ocupación	sacerdote , Teólogo católico , misioneiro
Lingua	Lingua croata
Orde relixiosa	Orde de San Bieito
Enaltecemento
	1995 - santo, nomeado por Xoán Paulo II, papa (Košice); 1905 - beato, nomeado por Pío X (Basílica de San Pedro); 1904 - venerábel ; servo de Deus ;
Día de festividade relixiosa	7 de setembro

Marco Križevčanin (en húngaro: Márk Kőrösi), nado en Križevci en 1589 e finado en Kassa o 7 de setembro de 1619, foi un relixioso católico considerado santo e mártir pola Igrexa católica.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nado nunha nobre familia croata, estudou no colexio Xesuíta de Graz, onde foi discípulo de Péter Pázmány, importante figura da contrarreforma en Hungría. Estudou na Universidade Gregoriana de Roma (1611-1615), no colexio xermano-húngaro, e ao remate foi enviado a Zagreb. Permaneceu pouco tempo nesa cidade, xa que foi chamado polo seu antigo mestre Pázmány para levar o seminario de Trnava.

A comezos de 1619 fíxose cargo da abadía bieita de Krána, nos arredores de Kassa, entón unha cidade de maioría calvinista pertencente a Hungría; el e os relixiosos Pongrácz e Melchor Grodzieck realizaron esforzos por revitalizar o catolicismo na rexión, o que provocou o enfado dos calvinistas e que os acusaron da queima da cidade que se produciu o 13 de xullo de 1619. Coincidiron estes feitos coa guerra que mantiña Gabriel Bethlen, príncipe húngaro de Transilvania e calvinista, contra o emperador. As forzas de Xurxo I Rákoczi, comandante do exército transilvano, puxeron sitio a Kosice e entraron na cidade, prendendo os tres relixiosos e o gobernador católico da cidade. O 7 de setembro, Krizevcanin foi martirizado e decapitado por non renunciar ao catolicismo.

Foi beatificado en 1905 e canonizado o 2 de xullo de 1995.