Marco Bellocchio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMarco Bellocchio

(2010) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento9 de novembro de 1939 Editar o valor em Wikidata (84 anos)
Bobbio Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeItalia Editar o valor em Wikidata
RelixiónAteísmo Editar o valor em Wikidata
EducaciónCentro Sperimentale di Cinematografia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Italia Editar o valor em Wikidata
Ocupacióndirector de cinema , actor de cinema , produtor de cinema , realizador , montador , guionista , político , actor Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1961 Editar o valor em Wikidata -
Partido políticoRadicais Italianos (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosPier Giorgio Bellocchio (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsPiergiorgio Bellocchio (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata

IMDB: nm0069166 Allocine: 1796 Allmovie: p81299 TCM: 545009 TV.com: people/marco-bellocchio Editar o valor em Wikidata

Marco Bellocchio, nado o 9 de novembro de 1939 en Bobbio, é un director de cinema italiano.

Biografía[editar | editar a fonte]

Xa de rapaz, na escola salesiana onde estudaba mostrou interese polo mundo do cinema. En 1959 desprazouse ata Londres para estudar cinematografía. Ós 26 anos dirixe en Bobbio o seu primeiro filme, I pugni in tasca (1965), no cal se nota o seu anticonformismo, o que tamén sucede nos dous seguintes La Cina è vicina (1967) e Il popolo calabrese ha rialzato la testa (Paola) (1969). Nese mesmo ano participou cun episodio no filme Amor e rabia (1969) xunto con Pasolini, Bertolucci, Lizzani e Godard.

En 1971 foi un dos sinatarios do manifesto de intelectuais contra o comisario Luigi Calabresi ó que acusaban da morte do anarquista Giuseppe Pinelli.

No filme Nel nome del padre (1972) con Laura Betti evocou a súa infancia en clave grotesca e nese ano tamén dirixiu a Gian Maria Volonté en Sbatti il mostro in prima pagina (1972). En Pianeta Venere (1974, dirixido por Elda Tattoli), Bellocchio actuou como actor. A súa seguinte película é unha dura acusación contra os manicomios, Nessuno o tutti - Matti da slegare (1975) e realizou unha versión da novela de Anton Chekhov Il gabbiano (1977).

En 1978 coñece o psiquiatra Massimo Fagioli, co que mantivo unha longa e frutífera relación: Fagioli participou activamente na realización de catro filmes de Bellocchio (Il diavolo in corpo, La visione del Sabba, La condanna e Il sogno della farfalla).

Logo de Armonica a bocca (1979) e Vacanze in Val Trebbia (1980) dirixiu a Marcello Mastroianni en Enrico IV (1984), baseado nunha comedia de Luigi Pirandello, e de seguido Il diavolo in corpo (1986) baseada nun libro de Raymond Radiguet e ó ano seguinte roda La visione del Sabba (1987).

Na súa produción dos anos noventa son de salientar La condanna (1990) e La balia (1999).

En 2002 dirixiu a Sergio Castellitto en L'ora di religione, coa que recibe o Nastro d'Argento ó mellor director, ó ano seguinte evocou o secuestro de Aldo Moro en Buongiorno, notte.

En 2006 foi candidato para a Cámara dos Deputados na lista da Rosa nel Pugno constituída por radicais e socialistas, abandonando o seu histórico apoio ós comunistas.

Ese mesmo ano realizou o filme Il regista di matrimoni (2006), novamente con Castellitto.

En Bobbio dirixe o Laboratorio Farecinema e o Festival cinematográfico Bobbio film festival.

En 2008 dirixiu Vincere, un filme que dá conta da atormentada vida de Ida Dalser, amante de Benito Mussolini e nai do seu fillo Benito Albino.

Filmografía[editar | editar a fonte]

Curtametraxes[editar | editar a fonte]

Longametraxes[editar | editar a fonte]

Filme para TV[editar | editar a fonte]

Filmes para o cinema[editar | editar a fonte]

  1. I pugni in tasca (1965)
  2. La Cina è vicina (1967)
  3. Discutiamo, discutiamo (episodio de Amor e rabia, 1969)
  4. Nel nome del padre (1971)
  5. Sbatti il mostro in prima pagina (1972), con Gian Maria Volontè
  6. Matti da slegare (1974)
  7. Marcha triunfal (1976)
  8. Salto nel vuoto (1978)
  9. Vacanze in Val Trebbia (1979)
  10. Gli occhi, la bocca (1982)
  11. Enrico IV (1984), con Marcello Mastroianni
  12. Il diavolo in corpo (1986)
  13. La visione del Sabba (1988)
  14. La condanna (1991)
  15. Il sogno della farfalla (1994)
  16. Il principe di Homburg (1996), con Gabriele Lavia, Fabrizio Bentivoglio
  17. La religione della storia (1998)
  18. La balia (1999)
  19. L'ora di religione (2002), con Sergio Castellitto
  20. Buongiorno, notte (2003)
  21. Il regista di matrimoni (2006), con Sergio Castellitto
  22. Sorelle (2006)
  23. Vincere (2008)

Documentais[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]