Manuel Martínez Sueiro
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de maio de 1873 Cadós, España |
| Morte | 2 de outubro de 1920 (47 anos) Salamanca, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , xurista |
| Lingua | Lingua castelá |
Manuel Martínez Sueiro, nado en Cadós (Bande) o 21 de maio de 1873 e finado en Salamanca o 2 de outubro de 1920, foi un xurista e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou no seminario de Ourense e licenciouse en Dereito na Universidade de Santiago de Compostela (1895). Traballou como avogado en Ourense e exerceu de xuíz municipal ata que gañou as oposicións a xudicatura. Foi xuíz de Instrución en Riaño, Gandesa, Corcubión, O Carballiño e Monforte de Lemos. Logo foi fiscal da Audiencia en Ourense e Salamanca.
Alternou a súa profesión co xornalismo e a investigación histórica e arqueolóxica. Colaborou no Boletín de la Comisión de Monumentos Históricos y Artísticos de Orense con artigos como “Vocablos gallegos del dialecto salmantino” e “El Autor del Pórtico del Paraíso” e no Boletín del Círculo Católico de Obreros de Orense. Foi membro da Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, da Real Academia de la Historia e membro correspondente da Real Academia Galega.
Obras[editar | editar a fonte]
- Estudios sociales. Memoria sobre los medios más prácticos y eficaces de mejorar la aptitud técnica y la condición moral y material del obrero en Galicia, 1901.
- La Cuestión agraria en Galicia. Redención de foros y subforos: una solución equitativa, 1912.
- Fueros municipales de Orense, 1912.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Barbosa Lorenzo, Carmen (1999). "Manuel Martínez Sueiro entre la historia y la sociología". Minius (7): 115–126.
