Manuel Mandianes

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Manuel Mandianes Castro»)
Infotaula de personaManuel Mandianes
Biografía
Nacemento14 de xaneiro de 1942 Editar o valor em Wikidata (82 anos)
Loureses, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Estrasburgo Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónantropólogo , escritor Editar o valor em Wikidata
EmpregadorConsello Superior de Investigacións Científicas Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá e lingua galega Editar o valor em Wikidata

Bitraga: 49 Dialnet: 17700

Manuel Mandianes Castro, nado en Loureses (Aguís, Os Blancos) o 14 de xaneiro de 1942, é un antropólogo galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Despois de estudar no seminario, marchou como misioneiro a Colombia, onde foi acusado de guerrilleiro e, como consecuencia, expatriado. Estudou teoloxía e antropoloxía en Estrasburgo (Francia)

É doutor en Etnografía e Antropoloxía [1], en Ciencias Sociais e Socioloxía [2], e en Teoloxía [3].

Científico titular do CSIC, dirixiu o Instituto de Estudios Sociales Avanzados (IESA) en Barcelona (entre 1996-1999). Realizou traballos de investigación sobre temas antropolóxicos de Galicia. Publicou diversos capítulos en obras colectivas e artigos en revistas como Grial, Boletín Auriense e El Museo de Pontevedra. Foi colaborador do programa da TVG Luar. É colaborador asiduo en radio, televisión e diversos medios de prensa xeralistas (El País, El Mundo, La Vanguardia, La Voz de Galicia, Faro de Vigo etc.).

Obras[editar | editar a fonte]

  • Loureses, antropoloxía dunha parroquia galega, 1984, Galaxia [4].
  • Las serpientes contra Santiago, 1989, Sotelo Blanco.
  • Que enterren o meu corazón en Loureses, 1992, Biblioteca de Autores Galegos, Diario 16 de Galicia.
  • El valle de Josafat, un fresco de la España actual, 1993.
  • Peregrino a Santiago: viaje al fin del mundo, 1993.
  • A concentración parcelaria (con Olegario Sotelo Blanco), 1994.
  • O ciclo da vida (con Fina M. Antón), 1998.
  • En cueros vivos. Pensamiento de Camilo José Cela sobre el hombre, 2002.
  • O burro, 2002.
  • O río do esquecemento. Identidade antropolóxica de Galicia, 2003 (Premio da Crítica de Galicia, 2004).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. En 1981, en Francia, coa tese titulada "Vivre en Galice".
  2. En 1982.
  3. En 1979, tamén en Francia.
  4. Xa fora publicada en Francia o ano anterior, baixo o título Loureses: un village de la Galice.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]