Luns Santo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A Virxe da Piedade de Cartagena.

O Luns Santo é o segundo dos días da Semana Santa, cuxo comezo ten lugar o Domingo de Ramos, e durante a cal os cristiáns conmemoran a Paixón, Morte e Resurrección de Xesús de Nazaret. Así se pon de manifesto na liturxia das distintas cerimonias que teñen lugar en Semana Santa nas distintas confesións cristiás.

Ademais dos actos celebrados nos templos, diversas manifestacións populares teñen lugar durante a Semana Santa en todo o mundo, destacando as procesións que se organizan en moitos pobos e cidades, como Cartagena, Cuenca, León, Málaga, Salamanca, Sevilla, Valladolid, Ferrol e Viveiro.

Liturxia[editar | editar a fonte]

A diferenza doutros días da Semana Santa que contan con cerimonias singulares, o Luns Santo a Igrexa católica continúa a celebración normal da misa. Durante esta, o Evanxeo que é proclamado reflicte a pasaxe da Unción en Betania, en casa de Lázaro, no que unha das irmás deste, María unxe a Xesús con custosos perfumes. A lectura corresponde ao Evanxeo de San Xoán:

Seis días antes da Pascua, foi Xesús a Betania, onde vivía Lázaro, a quen resucitara de entre os mortos. Alí ofrecéronlle unha cea; Marta servía, e Lázaro era un dos que estaban con el á mesa. María tomou unha fibra de perfume de nardo, auténtico e custoso, unxiulle a Xesús os pés e enxugoullos coa súa cabeleira. E a casa encheuse da fragrancia do perfume. Xudas Iscariote, un dos seus discípulos, o que o ía a entregar, di:
-«Por que non se vendeu este perfume por trescentos denarios para darllos aos pobres?».
Isto díxoo, non porque lle importasen os pobres, senón porque era un ladrón; e como tiña a bolsa levaba o que ían botando. Xesús dixo:
-«Déixaa; tíñao gardado para o día da miña sepultura; porque aos pobres tédelos sempre convosco, pero a min non sempre me tedes».
Un xentío de xudeus decatouse de que estaba alí e foron, non só por Xesús, senón tamén para ver a Lázaro, ao que resucitara de entre os mortos. Os sumos sacerdotes decidiron matar tamén a Lázaro, porque moitos xudeus, pola súa causa, íanselles e crían en Xesús.
Xoán 12, 1-11

Celebracións[editar | editar a fonte]

  • En Ferrol sae a procesión da Coroación de Espiñas, a Primeira Caída e a Virxe da Amargura, ao caer a noite.
  • En Viveiro ten lugar a tamborrada.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]