Lorenzo Íñigo Granizo
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1911  Ledanca, España (pt)  |
| Morte | 30 de abril de 1991 (79/80 anos) Madrid, España |
| Secretario Xeral da CNT | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Ideoloxía política | Anarquismo |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua castelá |
Lorenzo Íñigo Granizo, nado en Ledanca (Guadalaxara), en 1911 e finado en Madrid en 1991, foi un militante anarcosindicalista.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Emigrou cos seus pais e os seus oito irmáns a Madrid en 1916. Alí comezou a traballar con dez anos, tras quedar orfo de pai ós nove.
En 1931 entra no sindicato do Metal da Confederación Nacional do Traballo e nas Juventudes Libertarias, así como na Federación Anarquista Ibérica. Foi elixido Secretario Xeral da Federación Ibérica de Juventudes Libertarias no Congreso de Valencia de 1938, e conselleiro de Industria na Xunta de Defensa de Madrid.
Terminada a Guerra Civil española pasou por varios campos de concentración e prisións. En 1945 quedou libre, reincorporándose á loita clandestina. Desde marzo de 1946 foi Secretario Xeral da CNT no interior, ata abril dese mesmo ano, cando foi detido e condenado a 15 anos de prisión. Desde 1965 foi un dos animadores do chamado cincopuntismo, e como tal participou nas reunións con algúns xerarcas do sindicato vertical do franquismo. Mantívose nesa liña nos anos seguintes.
| Predecesor: Ángel Morales Vázquez |
Secretario Xeral da CNT marzo - abril 1946 |
Sucesor: Enrique Marco Nadal |
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografías[editar | editar a fonte]
- Angel Herrerín, "La CNT y el Sindicato Vertical. La quimera de la libertad sindical con Franco", artigo en Espacio, Tiempo y Forma, Serie V, Historia Contemporánea, t. 13, 2000, páxs. 125-168
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Nota biográfica en páxinas de Ateneu Llibertari Estel NegreArquivado 03 de marzo de 2016 en Wayback Machine. (en catalán)