Lista de monarcas de Galicia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Lista de reis de Galiza»)
Escudo do Reino de Galicia ilustrado no L´armorial Le Blancq. Bibliothèque nationale de France. 1560.

A primeira persoa a asumir o título de rei en Galicia foi o monarca suevo Hermerico, quen conseguiu de Roma no ano 409 o goberno da provincia romana de Gallaecia. A súa dinastía instaura primeiramente un Reino Suevo en canto que a monarquía e a elite detentadora do poder eran suevas. Porén, durante o século V d.C o entendemento cos máis numerosos aristócratas galaicos e a adopción do catolicismo romano consolidan finalmente un Reino de Galicia, como porá de relevo Gregorio de Tours, que é o primeiro erudito que o denomina Galliciense Regnum, a finais do século VI, e os seus reis como reis de Galicia.[1]

Reis suevos de Galicia (409-585)[editar | editar a fonte]

Artigo principal: Lista de reis suevos.
Mapa da provincia romana da Gallaeciae', a comezos do século V, inmediatamente anterior á chegada dos suevos.
Dominios da monarquía sueva, e extensión do Reino de Galicia arredor do ano 500.

Primeira liñaxe real (409-456)

Reis durante a Guerra Civil Sueva (456-469)

Período Escuro (469-550)

Período final da monarquía sueva (550-585)

Reis visigodos de Galicia, Septimania e España[editar | editar a fonte]

Mapa político do Suroeste europeo arredor do ano 600 d.C onde se reflicten tres diferentes territorios baixo goberno visigodo; Galicia (Gallaecia), España (Hispania), e Septimania.
Mapa político do noroeste da Península Ibérica tras a substitución da España visigoda, pola musulmá. Galicia aparece gobernada por numerosos señores territoriais cristiáns que tentan impoñer a súa autoridade sobre os demais.

Pese o cesamento dos monarcas suevos polos reis visigodos no ano 585, Galicia continúa a ter unha condición diferente do resto de provincias visigodas peninsulares, tal é o caso que a documentación visigoda denota tres entidades políticas, Galicia (Gallaecia), España (Hispania) e Septimania derivadas da antiga condición política destas. Así, o estado visigodo conformouse de tres antigos reinos, chegando o caso de que Galicia e España estean rexidos por diferentes reis, como o caso de Éxica e Vitiza.

Señores con atribución reais na Galicia altomedieval[editar | editar a fonte]

Os reis "usurpadores" (768-791)

Reis con sede na cidade de Oviedo[editar | editar a fonte]

Consolidado o poder rexio, Afonso II ordena establecer a corte do reino no modesto lugar de Oveto, na rexión de Asturias, centro-norte do reino da Galicia altomedieval. A carencia de institucións previas como un bispado, ou un influente pasado aristocrático, foron as razóns que motivaron a escolla deste lugar por Afonso II, dende entón os reis de Galicia titularíanse maiormente como reis ovetenses en virtude da situación da sede real en Oveto, ata o seu cesamento no ano 910.

Mapa político do Noroeste da Península Ibérica a finais do século IX.

A dinastía dos Ramírez (842-910)

Reis con sede na cidade de León[editar | editar a fonte]

Se con Afonso III o vello campamento romano de Legio (León) comezou a adquirir relevancia en detrimento do antigo Oveto (Oviedo), baixo o goberno dos seus herdeiros consolidouse definitivamente como sede rexia dos monarcas da Galicia altomedieval. Será primeiramente García I, fillo de Afonso III en exercer o poder real dende a nova capital. Dende entón, os reis galaicos deixarán de empregar o título de reis ovetenses polo de legionenses a razón da súa sede na cidade de León.

Mapa político do noroeste peninsular no ano 1064. O espazo do reino da Galicia altomedieval é rexido por Sancha e Fernando I, mentres España (Hispania) atópase dividida en taifas.

A dinastía dos Ordóñez (910-1037)

Reis de Galicia co condado portucalense[editar | editar a fonte]

Mapa político do noroeste peninsular onde se aprecia a creba da Galicia altomedieval, así como os novos reinos de Castela e León a finais do século XI. Segue, con todo, a existir unha diferenza agora conceptual entre Galicia e España (Hispania).

A repartición territorial dos fillos de Sancha e Fernando supuxo a creba do tradicional espazo político da Galicia altomedieval, e a formación de dous novos reinos, Castela e León. Así, o territorio coñecido como Reino de Galicia viuse reducido ás terras galegas —incluíndose nelas o condado portucalense—, se ben o termo Galicia seguirá a ser empregado para designar o conxunto dos tres reinos, mais perdendo paseniñamente a súa significación política.

Dinastía Ximena ou de Navarra (1065-1111)

Dinastía de Borgoña

Reis de Galicia e León[editar | editar a fonte]

Á morte de Afonso VII no ano 1157 divide as súas posesións entre os seus fillos. Así, mentres Fernando herda os reinos de Galicia e León, o seu irmán herda os reinos de Castela e reino de Toledo. Cabe subliñar que o territorio do Reino de Galicia se viu de novo reducido no ano 1128, ano no que Afonso Henriques gaña a independencia do condado portucalense, conformándose como un novo reino e deixando, por tanto, de pertencer ao reino galego.

Mapa político do noroeste peninsular trala morte de Afonso VII (1157), nel apréciase a división dos seus estados entre os seus fillos, Fernando (rei de Galicia e León) e Sancho (rei de Castela e Toledo). Tamén se aprecia a expansión dos reinos cristiáns á custa das taifas musulmás, e a separación definitiva de Portugal respecto do Reino de Galicia.

Reis de Galicia-León e Castela-Toledo[editar | editar a fonte]

Rei de Galicia, León e Sevilla[editar | editar a fonte]

Reis de Galicia-León e Castela-Toledo[editar | editar a fonte]

Dinastía Trastámara

Reis que reclamaron a posesión de Galiza[editar | editar a fonte]

Dinastía de Borgoña (Portugal)[editar | editar a fonte]

Casa de Lancaster[editar | editar a fonte]

Dinastía de Avís[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. de Tours, Gregorio. Historia Francorum VI. p. 43. Galliciensim regnum 
  2. Afonso IX (1289). Menéndez Pidal, ed. Estoria de España (PDF) (1977 ed.). cuentan las estorias que el rey Hermerico estando doliente de la emfermedat que dessuso auedes oyda, cuemo quier que fuesse rey de Gallizia 
  3. Afonso IX (1289). Menéndez Pidal, ed. Estoria de España (PDF) (1977 ed.). Depues de la muerte de Hermerico finco Riquila su fijo por rey de Gallizia […] 
  4. Afonso IX (1289). Menéndez Pidal, ed. Estoria de España (PDF) (1977 ed.). aquell anno que el rey Requiario, aniendo por regno Gallizia […] 
  5. de Tours, Gregorio. Libri de virtutibus sancti Martini episcopi I. Chararici cuiusdam regis Galliciae filius graviter aegrotabat 
  6. Tejada y Ramiro, Juan, ed. (1855). Actas concilio de Lugo (Colección de cánones y de todos los concilios de la Iglesia de Espana ed.). p. 654. ego Theodomirus rex cognomento et Mirus, Galleciae totius provinciae rex 
  7. Afonso IX (1289). Menéndez Pidal, ed. Estoria de España (PDF) (1977 ed.). En este anno otrossi alçaron los sueuos en Gallizia por rey a Theodemiro pues que Remismundo fue muerto et regno diez annos 
  8. de Tours, Gregorio. Historia Francorum V. p. 41. Mirus rex Galliciensis", "Mironis Galliciensis regis 
  9. ., Fredegarius. Chrónicon III. p. 116. Mironis regis Galliciae 
  10. de Tours, Gregorio. Historia Francorum VI. p. 43. Eurichus […], regnum Galliciensim suscepit 
  11. de Tours, Gregorio. Historia Francorum 6. p. 43. Audica, […] Galliciensim regnum obtenuit. 
  12. Biclarensis, Iohannes (584). Chronicon. Audeca in Gallaecia Suevorum regnum 
  13. Collectio canonum ecclesiae Hispanae. ex probatissimis ac pervetustis codicibus. 1808. p. 159. Regi Gothorum atque Suevorum 
  14. Gil Fernandez, Juan (ed.). Chronica Rotensis. Chronica Ad Sebastianum (1985 ed.). pp. 118–119. pater teneret regnum Gotorum et filius Sueuorum 
  15. Crónica Albeldense. Uittizza […] Iste in uita patris in Tudense hurbe Gallicie resedit 
  16. König, Daniel G. (2015). Arabic-Islamic Views of the Latin West (en inglés). Oxford University press. p. 310. with the death of the 'Galician' ruler Alfonso I of Asturias (Adhfunsh, malik Jillīqiyya) (Citando a Ibn Hayyan) 
  17. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). année 140 (24 mai 757) mourut, après un règne de dix-huit ans, Alfonse, roi de Galice 
  18. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). Alfonse, roi de Galice ; il eut pour successeur son fils Firowilia (Froila I) 
  19. Santos Coco, Francisco (ed.). Historia Silense (1921 ed.). p. 23. Superavit etiam fedifragum Gallecie populum adversus regnum suum inania meditantem 
  20. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). mourut Ourâlî, roi de Galice, qui avait régné six ans, et qui eut pour successeur Chiyaloûn 
  21. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). mourut Chîloûn (Silon), roi de Galice, que l'on remplaça par Alphonse 
  22. Amoenitatum juris canonici semestria duo 1. p. 132. Ovetum urbs Gallaeciae (..) fundata regnante Sylone, Rege Gallaeciae (doc. papal Honorio III) 
  23. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). mourut Mauregat, roi de Galice en Espagne, qui eut pour successeur Bermond ben Kaloûria le prêtre 
  24. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán): 64. (Bermudo) el rey de Yilliqiya abdicó y se hizo monje 
  25. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). Hichâm envoya aussi une armée commandée par Yoûsof ben Bokht en Galice, dont le roi Bermude le grand soutint une bataille acharnée 
  26. Ibn El-Atir. Fagnan, ed. Annales du maghreb & de l'espagne (en francés) (1897 ed.). Hichâm envoya aussi une armée commandée par Yoûsof ben Bokht en Galice, dont le roi Bermude le grand soutint une bataille acharnée 
  27. Carballeira Debasa, Ana María (2007). Galicia y los gallegos en las fuentes árabes medievales (en castelán). CSIC. p. 136, 145. señor de Yilliqiya (Ibn Hayyan) rey de los gallegos(Ibn Hayyan e Ibn Khaldun) 
  28. Masdeu, Juan Francisco (1804). Diploma de Ramiro I. p. 299. Dei Adefonsus Rex Froilani Regis filius, postquam auxiliante Deo regni totius Galletiae 
  29. "Annales Regni Francorum". p. 798. Hadefonsi Regis Galleciae et Asturiae 
  30. Einhardi Vita Caroli Magni. p. 16. Hadefonsum Galleciae atque Asturicae regem 
  31. Usuardus (Sangermanensis). Usuardi Martyrologium: Praemittuntur Sancti Adonis opera, (1852 ed.). Hadefons rex Galliciae et Austriae 
  32. "Vita Hludovici (Annales ecclesiastici Francorum)". Consultado o 07/03/2018. Adefonsi Galleciarum Principis 
  33. "Patrologiae cursus completus: sive Bibliotheca universalis". Codex Augiensis. Hadefuns Rex Gallaeciae 
  34. Ximenez de Rada, Rodrigo. Historia Arabvum. Roderici Ximenii de Rada Opera omnia. et plura bella exercuit cum rege Gallecie Aldefonso 
  35. Carballeira Debasa, Ana María (2007). Galicia y los gallegos en las fuentes árabes medievales. CSIC. p. 136. Ramiro rei dos galegos (citando a Ibn Haián, Ibn Khaldun e al-Qalqashandi) 
  36. Crego Gómez, María. La fuente árabe de la historia del Emirato omeya de al-Andalus en la Historia Arabum de Jiménez de Rada. mortuus est Ranimirus (I) filius veremudi rex gallecie (I) et filius eius Ordonius (I) successit in regno" "(Historiae Minores XXVII) 
  37. Carballeira Debasa, Ana María (2007). Galicia y los gallegos en las fuentes árabes medievales. CSIC. p. 139. Ordoño I príncipe dos galegos". "Rei de Yilliqiya" 
  38. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (12): 68. Ordoño, hijo de Alfonso, señor de Yilliqiyya (citando a Ibn Idari) 
  39. Crego Gómez, María. La fuente árabe de la historia del Emirato omeya de al-Andalus en la Historia Arabum de Jiménez de Rada. mortuus est Ranimirus (I) filius veremudi rex gallecie (I) et filius eius Ordonius (I) successit in regno" "(Historiae Minores XXVII) 
  40. Conde, Jose Antonio (1844). Historia de la dominación de los árabes en España (en castelán) 1. p. 330. (Alfonso III el Magno) rey de Galicia 
  41. Gómez-Moreno, Manuel (1917). Desglose de “iglesias mozárabes” (en castelán). Centro de Estudios Históricos. Junta para Ampliación de Estudios. pp. 105–140, en 107. Adefonso hijo de Ordoño, rey de Galicia 
  42. Flórez, Henrique (ed.). Crónica de Sampiro (España Sagrada. 1786 ed.). Adefonso glorioso regi gallitiarum 
  43. López Ferreiro, Antonio (1899). Historia de la Santa a.m. iglesia de Santiago de Compostela 2. p. 190. Adefonso Regi Gallaeciarum 
  44. Santos Coco, Francisco (ed.). Historia Silense (1921 ed.). p. 36. Ordonium (II) insignem militern Aldefonsus Pater, Magnus et Gloriosus Rex vivens Galliciensium provinciae praefecerat 
  45. González García, Alberto (2014). La proyección europea del Reino de Asturias: Política, Cultura y Economía (718-910) (PDF). p. 247. Carolus rex princeps et Adefonsus rex Galliciarum, filius Ordinis regis, contemporanei fuerunt amicitiasque maximas, dum vixerunt, ad invicem habuerunt 
  46. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 72. García, hijo de Alfonso […], rey de Yilliqiyya (citando a Ibn Hayyan) 
  47. López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 228. García fillo de Afonso, rei dos galegos (citando a Ibn Hayyan e al-Razí) 
  48. López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 228. Ordoño fillo de Afonso, rei de Galicia (citando a Ibn Haián e al-Razí) 
  49. Cañada Juste, Alberto (2013). "Doña Onneca, una princesa vascona en la corte de los emires cordobeses" (PDF). Príncipe de Viana (74): 484. Urdun ibn Idfunsh (Ordoño, hijo de Alfonso), tagiya Yilliqiya (tirano de Galicia) 
  50. Aben-Ahhari (1862). Fernández González, Francisco, ed. España árabe. Historias de Al-Andalus. I. p. 195. Ordon, señor de Galiquia 
  51. López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 228. este ano faleceu o tirano Froila, príncipe dos galegos (citando a Ibn Haián e al-Razí) 
  52. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. el tirano Fruela,señor de Galicia (citando a al-Nasir) 
  53. Sáez Sánchez, Emilio (1949). Notas y documentos sobre Sancho Ordoñez, rey de Galicia. p. 57. serenissimus rex domno Santius, uniuerse urbe Gallecie princeps 
  54. Carriedo Tejedo, Manuel (2016). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. Sancho hijo de Ramiro […] rey de Galicia (citando a Ibn Jaldún) 
  55. Conde, Jose Antonio (1844). Historia de la dominación de los árabes en España (en castelán) 1. p. 390. rey Radmir de Galicia 
  56. Al-Himyari. Lévi-Provençal, Evariste, ed. Kitab al-Rawd al-Mitar (en francés). p. 121. Rudmir, roi des Galiciens 
  57. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 76. Hizo la paz con Ramiro hijo de Ordoño, rey de Yilliqiyya 
  58. Yarza Urquiola, Valeriano (2016). "El Prólogo de Gómez, presbítero de Albelda". Cuadernos de filología clásica: Estudios latinos 36 (2): 229. Ipsis igitur diebus obiit Galleciensis rex Ranimirus 
  59. de Cremona, Luitprando (939). "2". Historia gestorum regum et imperatorum sive antodoposis (PDF). 5 (p. 877). Radamiro, christianissimo rege Gallitiae 
  60. Ubieto Arteta, Antonio (1986). Documentos reales navarro-aragoneses hasta el año 1004 (PDF). pp. 79–80. Ranimirus rex Obeto sibe Galletia imperium suum / "Ramiro rei en Oviedo ou en Galicia, o seu imperio" (Cartulario de San Juan de la Peña nº 18). (Ano 948) 
  61. Ibn Idari. E. Fagnan, ed. Histoire de l’Afrique et de l’Espagne intitulée Al-Bayano’l-Mogrib (en francés) 2. p. 367. roi chrétien de Galice Ordoño ben Rudmir 
  62. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. Sancho hijo de Ramiro […] rey de Galicia (citando a Ibn Jaldún) 
  63. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. el príncipe infiel de Galicia Ordoño (citando a Ibn Idari) 
  64. López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 228. Ramiro […] rei de Galicia 
  65. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. Ramiro […] señor a la sazón de Galicia (citando a Ibn Hayyan) 
  66. Conde, Jose Antonio (1844). Historia de la dominación de los árabes en España 2. p. 82. el rey Bermond de Galicia 
  67. Carriedo Tejedo, Manuel (2019). "Gallaecia y Galicia (1)" (PDF). Rudesindus (en castelán) (12): 74. Bermudo […] rey de los gallegos (citando a Ibn Jaldún) 
  68. Santos Coco, Francisco (ed.). Historia Silense (1921 ed.). p. 57. et regem alium nomine Veremudum super se erexerunt, qui fuit ordinatus in sede sancti lacobi apostoli 
  69. Minguéz Fernández (ed.). Colección diplomática del Monasterio de Sahagún 1. p. 430. Regnante Veremundo rex in Galezia 
  70. Lucas Álvarez, Manuel (1995). El reino de León en la alta Edad media: La documentación real astur-leonesas (718-1072). CSIC. Regnante Veremudo serenissimo principe in foris terra seu et in Gallecia dominante 
  71. Castro Álvarez; Fernández de Viana y Vieites; González Balasch, eds. (1999). El monasterio de San Juan de Caaveiro. Deputación Provincial de A Coruña. p. 120 - 121. Ego, prenominat[us] rex Veremudus, regnans Gallecie, cartam quam fieri iussi, manu propria roboro et confirmo. 
  72. Chavanon, Jules (ed.). Chronique Adémar de Chabannes (1897 ed.). p. 195. Rex Gallitianus Adefonsus 
  73. Santos Coco, Francisco (ed.). Historia Silense (1921 ed.). p. 64. Adefonsi Galleciensis regis 
  74. Santos Coco, Francisco (ed.). Historia Silense (1921 ed.). p. 65. Adefonsi Galleciensium principis 
  75. Alfonso VI: Imperator totius orbis Hispanie. Sanz y Torres. 2011. p. 25. imperator domnus Veremudius in Gallecia 
  76. Blanco Lozano, Pilar. Colección diplomática de Fernando I. Nº 25. Ipse confirmat omnia facta patris, ut benedictionibus est cum filiis et eggregia imperatrice uxori Santia erigatur, et semper in regno Gallicie eorum sobolis dominetur. 
  77. Blanco Lozano, Pilar. Colección diplomática de Fernando I. Nº 25. Hoc priuilegium est actum temporem regnante imperatori Fredelando in imperio Gallicie 
  78. Serrano y Sanz, Manuel (1929). "Tombo de Celanova. Folios 182vb - 182vb". Documentos del Monasterio de Celanova (años 975 a 1164). et functus in regno domnos Fernandus princeps super omnem Galletiam 
  79. López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 228. Fernando fillo de Sancho, rei dos galegos 
  80. Ibañez de Aldecoa (1925). Cartulario de San Pedro de Arlanza. Regnante rex Sancio […] in Castella et in Gallecia 
  81. Florez, Henrique (1796). España Sagrada 40. Sancius Castellae et Galleciae rex 
  82. Menéndez Pidal, Ramón. The cid and his spain (en inglés) (2016 ed.). regnante rege santio in castella et in galletia et adefonso fratre eius in legione et in galletia 
  83. de Trois-Fontaines, Alberic. Chronica Albrici Monachi Trium Fontium. Regi Galliciae Sanctio". "Alphonsum, Regem Galliciae et Castellae potentissimum 
  84. Portugaliae monumenta histórica. 1070-05-1 - Doc. nº CCCLXXXX. Regnante Adefonsus princeps in Gallicia 
  85. Menéndez Pidal, Ramón. The cid and his spain (en inglés) (2016 ed.). regnante rege santio in castella et in galletia et adefonso fratre eius in legione et in galletia 
  86. de Trois-Fontaines, Alberic. Chronica Albrici Monachi Trium Fontium. Regi Galliciae Sanctio". "Alphonsum, Regem Galliciae et Castellae potentissimum 
  87. Portugaliae monumenta historica. 1086-01-8 - Doc. nº DCLIII. Regnante in Gallecia Adefonsus rex 
  88. Ribeiro, João Pedro (1819). Dissertações chronologicas e criticas sobre a historia e jurisprudencia ecclesiastica e civil de Portugal 4. p. 22. Dos cinco documentos […] dos fins do século XI, se ve que don Affoso VI, figurava no territorio de Portugal como rei de Galiza 
  89. Pressutti, Pietro, ed. (1978). Regesta Honorii Papae III. Georg Olms Verlag. p. 167. Regi Ildefonso Gallitiae 
  90. Flórez, Enrique (1796). España sagrada 40. p. 425. regnante Adephonso victoriosissimo rege in Toleto, & in Hispania, & Gallecia 
  91. Colección documental del archivo de la Catedral de León (1032-1109) 3. Centro de Estudios e Investigación "San Isidoro". 1990. p. 596. Adefonso rege, Fredinandi regis filio, in totam Galletiam et Ispaniam 
  92. Freeman, Edwar Augustus (1873). The History of the Norman Conquest of England 4. Oxford University. p. 557. Amfurcio Regi Galliciae". "Aldefonso Galliciae Regi 
  93. de Paris, Mateo. Historiae Anglorum. Andefulso, Galiciae regi 
  94. Vital, Orderico. Histoire de Normandie (en francés). Uraca […] filia Hildefonsi senioris Galliciae regis 
  95. Pallares, María del Carmen (2006). La reina Urraca. Nerea. p. 39. totius Gallecia domina”, “tocius Gallecie imperatrix 
  96. Carballeira Debasa, Ana María (2007). Galicia y los gallegos en las fuentes árabes medievales. CSIC. p. 179. rei do pobo franco dos galegos" - "Ibn Al-Atir 
  97. Frigidi Montis, Helinandus (1123). Chronicon. LIBER XLVIII. Arquivado dende o orixinal o 24 de xuño de 2021. Consultado o 22 de xuño de 2021. Hanc solemnitatem celeberrime observabat Adelfonsus rex Galliciae 
  98. López Ferreiro, Antonio (1901). Historia de la Santa a.m. iglesia de Santiago de Compostela 4. p. 75. Adefonsi imperatoris Yspanie et Gallecie 
  99. Castro Álvarez; Fernández de Viana y Vieites; González Balasch, eds. (1154-6-25). El monasterio de San Juan de Caaveiro,. Deputación Provincial da Coruña. pp. 303 – 304. Imperante Adefonsus imperator in Gallecia 
  100. de Paris, Mateo. Chronica Majora. Aldefunsi, regis hispaniae, cujus regni caput est Tholetum. Quem, quia principatur regis Arragonum et Galatie, imperatorem hyspaniae appellant 
  101. López Carreira, Anselmo (2008). O reino medieval de Galicia. A Nosa Terra. p. 386. regnante dono Fernando rege in Gallecia" "Doc.104-1 Mosteiro de Moreruela (Benavente) (Ano 1152) 
  102. Montero Diaz, Santiago (ed.). Colección diplomática de San Martín de Jubia. Boletín de la Universidad de Santiago de Compostela, VII, nº 25. Doc. ano 1152: "tenente Gallicie rex Fernandus 
  103. Boletín del Instituto de Estudios Asturianos 102. Instituto de Estudios Asturianos. 1981. Cartulario do Mosteiro de Vilanova de Oscos (1153): "Fredenandus, rex in Gallecia 
  104. Boletín del Instituto de Estudios Asturianos 102. Instituto de Estudios Asturianos. 1981. Cartulario do Mosteiro de Vilanova de Oscos (1155): "regis Fernandi imperat Galletia 
  105. Cañizares del Rey, Buenaventura, ed. (2012-2016). Colección diplomática, Diocese de Lugo 2. Doc. ano 1155: "Fernandus […] rex Galletie 
  106. Corral Diaz, Esther. Voces de mujeres en la edad media: Entre realidad y ficción. p. 15. rex domnus fernandus in omni galletia" "Doc. Mosteiro de Sobrado. Ano 1156 
  107. de Paris, Mateo. Chronica Majora. in vigilia beati Jacobi […] quod galaciae rex advenerat 
  108. Chronica regia Coloniensis (en latín). 1197 (orixinal). p. 138. Circa natale Domini et rex Galiciae terrae Sancti lacobi occiditur a paganis, cum ipse tamen victor extitisaet. 
  109. González, Julio (1943). Regesta de Fernando II (PDF). CSIC. p. 206. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 25 de xullo de 2020. Consultado o 25 de xullo de 2020. Fernandus Dei Gracia Rex Legionis et Gallecie 
  110. "Selo de Afonso VIII". Anfonsi Regis Legionis et Gallecie 
  111. "Sinal rodado de Afonso VIII". Adefonsi Regis Legionis et Gallecie 
  112. Unknown, Descoñecido (2012-10-26). "Galego: Afonso VIII, rei "Legionensium et Gallecie" (rei dos leoneses e Galicia) nunha miniatura do Tumbo A. Catedral de Santiago. Século XIII.". Consultado o 2020-07-25. 
  113. Chronica magistri Rogeri de Houedene (en inglés) 3 (2012 ed.). Cambridge. p. 52. Regi Sancto Jacobo 
  114. de Trois-Fontaines, Alberic. Chronica Albrici Monachi Trium Fontium. Predictus vero rex Iohannes Hierosolymitanus duxit uxorem filiam regis galliciae 
  115. de Trois-Fontaines, Alberic. Chronica Albrici Monachi Trium Fontium. Rex Legionensis, qui dicitur, Rex Gallaeciae". "Regi Legionensi, id est, Regi Gallaeciae 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Listas de monarcas dos reinos cristiáns da Península Ibérica desde a Reconquista ata os nosos días
Portugal España
Coroa de Castela Navarra Coroa de Aragón
Galicia Asturias León Castela Aragón Barcelona Valencia Mallorca