Linguaxe dos alienados

A función da linguaxe pódese ver afectada por determinados trastornos psicolóxicos que poden afecta-lo ritmo da palabra ou revestir alteracións máis profundas. De entre as modificacións da linguaxe dos alienados destacan:

• logorrea nos maníacos;
• expresión pobre e, ás veces, estereotipada nos melancólicos;
• coprolalia nos afectos de tics;
• arritmomanía; fórmulas conxugatorias nos obsesos;
• síndroma de Ganser, é dicir, respostas incongruentes e sistemáticas, observadas en esquizofrénicos e nalgúns casos histéricos;
• linguaxe elíptica, en ocasións con estilo telegráfico, propia dos amnésicos profundos e algúns dementes;
• linguaxe amaneirada (perífrases, preciosismo, formulacións rebuscadas etc.) de certos débiles mentais e esquizofrénicos;
• linguaxe pueril, de atrasados e dementes, fundamentalmente senís;
• estereotipias dos esquizofrénicos, entre outros;
• neoformacións verbais, glosolalia etc.