Liga de Campións da UEFA 2010-11

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A final desta Liga de Campións 2010-11 tivo lugar no Estadio de Wembley, en Londres, o 28 de maio do 2011.

A tempada 2010/11 da Liga de Campións foi a 56ª edición da máxima competición continental de fútbol en Europa, a Liga de Campións, organizada pola UEFA.

A Primeira Fase, consistente en 8 grupos de 4 equipos, comezou o 14 de setembro e rematou o 8 de decembro do 2010. Os 2 mellores equipos de cada grupo pasaron á Segunda Fase, consistente en Oitavos de Final, Cuartos de Final, Semifinais e Final. A Segunda Fase comezou o 15 de febreiro, e rematou o 28 de maio do 2011 coa final, que nesta edición tivo lugar no Wembley Stadium de Londres, entre o Manchester United e o FC Barcelona.

O Inter de Milán, o campión de Europa na tempada 2009/10, era este ano o defensor do título.

Primeira Fase[editar | editar a fonte]

Grupo A[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
Inglaterra TOTTENHAM HOTSPUR 11 6 3 2 1 18 11 +7
Italia INTER DE MILÁN 10 6 3 1 2 12 11 +1
Países Baixos FC Twente 6 6 1 3 2 9 11 −2
Alemaña Werder Bremen 5 6 1 2 3 6 12 −6
  TOT INT TWE BRE
Tottenham Hotspur 3–1 4–1 3–0
Inter de Milán 4–3 1–0 4–0
FC Twente 3–3 2–2 1–1
Werder Bremen 2–2 3–0 0–2

Grupo B[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
Alemaña FC SCHALKE 04 13 6 4 1 1 10 3 +7
Francia OLYMPIQUE LYON 10 6 3 1 2 11 10 +1
Portugal SL Benfica 6 6 2 0 4 7 12 −5
Hapoel Tel Aviv 5 6 1 2 3 7 10 −3
  S04 O.L BEN HAP
FC Schalke 04 3–0 2–0 3–1
Olympique Lyon 1–0 2–0 2–2
SL Benfica 1–2 4–3 2–0
Hapoel Tel Aviv 0–0 1–3 3–0

Grupo C[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
Inglaterra MANCHESTER UNITED 14 6 4 2 0 7 1 +6
España VALENCIA CF 11 6 3 2 1 15 4 +11
Escocia Rangers FC 6 6 1 3 2 3 6 −3
Bursaspor 1 6 0 1 5 2 16 −14
  M.U VAL RAN BUR
Manchester United 1–1 0–0 1–0
Valencia CF 0–1 3–0 6–1
Rangers FC 0–1 1–1 1–0
Bursaspor 0–3 0–4 1–1

Grupo D[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
España FC BARCELONA 14 6 4 2 0 14 3 +11
Dinamarca FC KOBENHAVN 10 6 3 1 2 7 5 +2
FC Rubín Kazán 6 6 1 3 2 2 4 −2
Grecia Panathinaikos 2 6 0 2 4 2 13 −11
  BAR KOB RUB PAN
FC Barcelona 2–0 2–0 5–1
FC København 1–1 1–0 3–1
Rubin Kazan 1–1 1–0 0–0
Panathinaikos 0–3 0–2 0–0

Grupo E[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
Alemaña BAYERN MÚNIC 15 6 5 0 1 16 6 +10
Italia AS ROMA 10 6 3 1 2 10 11 −1
Suíza FC Basel 6 6 2 0 4 8 11 −3
Romanía CFR Cluj 4 6 1 1 4 6 12 −6
  BAY ROM BAS CLU
Bayern Múnic 2–0 3–0 3–2
AS Roma 3–2 1–3 2–1
FC Basel 1–2 2–3 1–0
CFR Cluj 0–4 1–1 2–1

Grupo F[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
Inglaterra CHELSEA FC 15 6 5 0 1 14 4 +10
Francia OLYMPIQUE MARSELLA 12 6 4 0 2 12 3 +9
Spartak Moscova 9 6 3 0 3 7 10 −3
Eslovaquia MSK Zilina 0 6 0 0 6 3 19 −16
  CHE O.M SPA ZIL
Chelsea FC 2–0 4–1 2–1
Olympique Marsella 1–0 0–1 1–0
Spartak Moscova 0–2 0–3 3–0
MSK Zilina 1–4 0–7 1–2

Grupo G[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
España REAL MADRID 16 6 5 1 0 15 2 +13
Italia AC MILAN 8 6 2 2 2 7 7 0
Países Baixos AFC Ajax 7 6 2 1 3 6 10 −4
Francia AJ Auxerre 3 6 1 0 5 3 12 −9
  R.M MIL AJA AUX
Real Madrid 2–0 2–0 4–0
AC Milan 2–2 0–2 2–0
AFC Ajax 0–4 1–1 2–1
AJ Auxerre 0–1 0–2 2–1

Grupo H[editar | editar a fonte]

Equipos Puntos Xog. Gañ. Emp. Per. GF GC Dif.
Ucraína SHAKHTAR DONETSK 15 6 5 0 1 12 6 +6
Inglaterra ARSENAL FC 12 6 4 0 2 18 7 +11
Portugal Sporting Braga 9 6 3 0 3 5 11 −6
FK Partizan 0 6 0 0 6 2 13 −11
  SHA ARS BRA PAR
Shakhtar Donetsk 2–1 2–0 1–0
Arsenal FC 5–1 6–0 3–1
Sporting Braga 0–3 2–0 2–0
FK Partizan 0–3 1–3 0–1

Segunda fase[editar | editar a fonte]

Na fase de Play Offs, os equipos xogan entre si dous partidos a ida e volta, menos na final que é a un partido en campo neutral. Este ano será no Wembley Stadium de Londres.

Oitavos de final[editar | editar a fonte]

O sorteo de oitavos de final fíxose o 17 de decembro do 2010 na sede da UEFA en Nyon, Suíza. Os partidos de ida dos oitavos de final xogáronse os días 15, 16, 22 e 23 de febreiro, e os partidos de volta os 8, 9, 15 e 16 de marzo do 2011.

Cuartos de final[editar | editar a fonte]

O sorteo de cuartos de final fíxose o 18 de marzo do 2011 na sede da UEFA en Nyon, Suíza. Os partidos de ida dos cuartos de final xogáronse os días 5 e 6 de abril, e os partidos de volta os días 12 e 13 de abril do 2011. Neste sorteo xa quedaron determinados os futuros enfrontamentos de semifinais.

Oitavos de final Cuartos de final Semifinais Final
 15/16/22/23 de febreiro -
8/9/15/16 de marzo
 5/6 de abril-12/13 de abril  26/27 de abril-3/4 de maio  28 de maio (Londres)
                                     
           
 Francia Olympique Lyon  1  0
 España Real Madrid CF  1  3  
 España Real Madrid CF  4  1
   Inglaterra Tottenham H.  0  0  
 Italia AC Milan  0  0
 Inglaterra Tottenham H.  1  0  
 España Real Madrid CF  0  1
   España FC Barcelona  2  1  
 Inglaterra Arsenal FC  2  1
 España FC Barcelona  1  3  
 España FC Barcelona  5  1
   Ucraína Shakhtar Donetsk  1  0  
 Italia AS Roma  2  0
 Ucraína Shakhtar Don.  3  3  
 España FC BARCELONA  3  
   Inglaterra MANCHESTER U.  1  
 Italia FC Inter de Milán  0  3
 Alemaña FC Bayern Múnic  1  2  
 Italia FC Inter de Milán  2  1
   Alemaña FC Schalke 04  5  2  
 España Valencia CF  1  1
 Alemaña FC Schalke 04  1  3  
 Alemaña FC Schalke 04  0  1
   Inglaterra Manchester U.  2  4  
 Dinamarca F.C. København  0  0
 Inglaterra Chelsea FC  2  0  
 Inglaterra Chelsea FC  0  1
   Inglaterra Manchester U.  1  2  
 Francia O. Marsella  0  1
 Inglaterra Manchester U.  0  2  

Final[editar | editar a fonte]

Final
Competición Liga de Campións da UEFA
Tempada 2010-11
Estadio Wembley (Londres)
Capacidade 87.695
Campión Fútbol Club Barcelona
Finalista Manchester United
Resultado 3 - 1
Campión


Finalista


Na tempada 2010-11 a final da Liga de Campións disputouse o 28 de maio de 2011 no novo Estadio de Wembley, en Londres, diante de 87.695 persoas. Era a 1ª vez que este novo recinto acollía este evento.

Aliñacións iniciais dos 2 equipos.

A esta final chegaron o Fútbol Club Barcelona e o Manchester United. Os adestradores dos dous equipos eran os mesmos que se enfrontaron na edición 2008-09. Alex Ferguson, adestrador do equipo inglés, xa gañara a Copa de Europa en 1999 e 2008, mentres que Pep Guardiola estaba na súa segunda final trala de 2009.

O elixido para arbitrar esta final da Liga de Campións foi o colexiado húngaro Viktor Kassai.

O Manchester United chegaba á final despois de superar no grupo C a Valencia CF, Rangers FC e Bursasport, e despois de eliminar o Olympique de Marsella en oitavos de final, ó Chelsea FC en cuartos de final, e ó FC Schalke 04 en semifinais.

Pola súa banda, o FC Barcelona viña de enfrontarse co FC Kobenhavn, FC Rubín Kazán e Panathinaikos no grupo D, e despois de eliminar o Arsenal FC nos oitavos de final, ó FC Shakhtar Donetsk nos cuartos, e ó Real Madrid nas semifinais.

Do mesmo xeito que na final de 2009 o encontro comezou cun lixeiro dominio do equipo inglés, que desapareceu ó cabo duns 10 minutos. A partir de entón o encontro foi de cor blaugrana. Na primeira metade a posesión do balón foi dun 67% a prol do FC Barcelona, que tivo 8 ocasións de marcar por 2 do Manchester United. No minuto 27 chegou o primeiro gol para o FC Barcelona, obra de Pedro. O Manchester United foi quen de iguala-lo marcador no minuto 34, nunha xogada na que Wayne Rooney marcou nunha xogada illada. Así rematou a primeira metade.

Na segunda metade continuou o dominio do conxunto catalán. Lionel Messi puxo de novo ó seu equipo por diante no minuto 54 cun disparo dende fóra da área que colleu por sorpresa a Edwin van der Sar. O 3-1 chegou no minuto 69, obra de David Villa, que rematou co interior do pé un balón que entrou polo escuadro da portería inglesa. Aínda puideron marcarse máis goles, pero o encontro rematou con este resultado, e o FC Barcelona celebrou a vitoria.

A posesión do balón foi dun 63% para o Barcelona e un 37% para o Manchester. O FC Barcelona fixo 12 lanzamentos á portería de Edwin van der Sar e 7 fora, e o Manchester United fixo só 1 disparo á portería de Víctor Valdés e 3 fora.[1]

Lionel Messi foi novamente premiado como Man of the Match, como xa sucedera na final da edición 2008-09.

Con esta vitoria o FC Barcelona acadou a seu 4ª trofeo como campión de Europa.

Táboa de goleadores[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outras competicións continentais[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]