Lei do Referendo Nacional

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A Lei do Referendo Nacional (1945) foi unha das oito Leis Fundamentais do franquismo, e contemplaba a posibilidade de someter a referendo ou plebiscito algunha lei das concibidas por Franco e o seu goberno.

Os referendos levaríanse a cabo entre todos os homes e mulleres da Nación maiores de vinte e un anos. Autorizábase ao Goberno para ditar as disposicións complementarias conducentes á formación do censo e execución desta lei.

A lei entrou en vigor o 22 de outubro de 1945 e foi derogada coa Constitución española de 1978.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]