Khildeberto II
  | |
| Nome orixinal | (fr) Childebert II |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 6 de abril de 570 valor descoñecido |
| Morte | marzo de 596 (25 anos) valor descoñecido |
| Causa da morte | Intoxicación |
| Rei dos francos | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino franco |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca , escritor |
| Lingua | Lingua latina |
| Outro | |
| Título | Rei dos francos (593–595) Rei dos francos (592–596) Rei dos francos (575–595) |
| Familia | Dinastía Merovinxia |
| Cónxuxe | Faileuba (en)  |
| Fillos | Teodeberto II, Teodorico II, Rei franco, Theodila (pt) |
| Pais | Sixeberto I de Austrasia e Brunilda da Austrásia (pt) |
| Irmáns | Ingund (en) e Chlodosind (en) |
 | |
Khildeberto II, nado en 570 e finado en 595, foi rei de Austrasia e fillo de Sixeberto I.
Cando o seu pai foi asasinado no 575, por dous escravos de Fredegunda, Khildeberto foi sacado de París cara a Metz, por Gundebaldo, un dos seus fieis e foi recoñecido rei. Tiña só cinco anos de idade e durante a súa longa minoría, o poder estivo disputado entre a súa nai Brunequilda e os nobres.
Khilperico, rei de París, e o rei Gontrán de Borgoña, buscaron aliarse con Khildeberto, o cal foi adoptado por ambos, por quendas. Pero despois do asasinato de Khilperico no 584, e os perigos ocasionados á monarquía franca pola expedición de Gundebaldo no 585, Khildeberto foi finalmente adoptado por Gontrán.
Mediante o Pacto de Andelot no 587, Khildeberto foi recoñecido como herdeiro de Gontrán. Coa axuda do seu tío dominou as revoltas dos nobres e tivo éxito no sitio do castelo de Woëwre. Durante a súa vida fixéronse moitos intentos por parte de Fredegunda, que estaba ansiosa de asegurar a herdanza de Gontrán para o seu fillo Clotario II.
Tamén é coñecido por completar a lei sálica, mediante un decreto.
Khildeberto tivo relacións co Imperio Bizantino e loitou no 585 en nome do emperador Mauricio contra os longobardos en Italia.
Á morte de Gontrán no 592. Khildeberto anexiónase o reino de Borgoña, e mesmo contempla a posibilidade de ameazar as propiedades de Clotario para se converter en único rei dos francos. Morreu no ano 595 deixando dous fillos Teodeberto e Teoderico.
Faramundo (410-428) • Clodión (428-448) • Meroveo (448-457) • Khilderico I (457–481) • Clodoveo I (481–511) • Childeberto I (511–548) • Clodomiro (511–524) • Teodorico I (511–533) • Teodeberto I (533–548) • Teodebaldo (548–555) • Clotario I (511–561) • Cariberto I (561–567) • Gontrán (561–592) • Sixeberto I (561–575) • Khildeberto II (575–595) • Teodeberto II (595–612) • Teodorico II (612–613) • Sixeberto II (613) • Khilperico I (561–584) • Clotario II (584–623) • Dagoberto I (623–634) • Cariberto II (629–632) • Khilperico de Aquitania (632) • Sixeberto III (634–656) • Khildeberto, o Adotado (656–661) • Clodoveo II (639–657) • Clotario III (657–673) • Khilderico II (662–675) • Teodorico III (675–691) • Dagoberto II (675–679) • Clodoveo IV (691–695) • Khildeberto III (695–711) • Dagoberto III (711–715) • Khilperico II (715–721) • Clotario IV (717–720) • Teodorico IV, rei franco (721–737) • Khilderico III (743–751) |  | |
