Kent (grupo musical)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Kent (banda)»)
Kent
Kent en 2007
OrixeEskilstuna, Suecia Suecia
Período1990 - 2016
Xénero(s)rock alternativo, post-punk, indie rock, electropop, rock progresivo
Selo(s) discográfico(s)BMG, RCA, Sony, Universal
Na rede
http://kent.nu e http://www.kent.nu/
IMDB: nm2839786 Facebook: Kent.nu Twitter: kenttheband MySpace: kentsweden Youtube: UCe0K1KOjcBYIGu5prpZglSg Souncloud: kenttheband Spotify: 4KXp3xtaz1wWXnu5u34eVX iTunes: 358240523 Last fm: Kent Musicbrainz: c2764f38-febf-4e47-a0d7-687980aabf38 Songkick: 531168 Discogs: 90653 Allmusic: mn0000083281 Deezer: 2107 Genius: Kent Editar o valor em Wikidata

Kent foi unha banda de música rock sueca fundada en Eskilstuna en 1990 co nome de Jones & Giftet. Posteriormente trocaría o seu nome polo de Havsänglar.

Acadou varios grandes éxitos na radio sueca dende o seu hit Kräm (så nära får ingen gå). Na actualidade, é probablemente a banda de rock máis popular de Suecia, pero son uns grandes descoñecidos fóra de Escandinavia, xa que as letras das súas composicións están en sueco. A banda tentou iniciar unha carreira internacional con versión en inglés e en sueco dos seus álbums Isola e Hagnesta Hill, acompañados de xiras polos Estados Unidos, pero desistiron tras non acadar o éxito experado, e chegando a poñer en perigo a estabilidade do grupo.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

O gurpo formouse en 1990 baixo o nome de Jones & Giftet e estaba composto inicialmente por Joakim Berg, Martin Sköld, Markus Mustonen, Sami Sirviö e Thomas Bergqvist. Este último sería substituído no ano 1992 por Martin Roos e a banda trocaría o seu nome polo de Havsänglar.

En 1993 a banda mudouse a Estocolmo e pasou a chamarse Kent. Kent é un nome masculino común en Suecia, pero na época da formación de banda estaba en desuso e considerábase anticuado. Os membros do grupo elixírono para expresar que se sentían excluídos e fóra de lugar na súa cidade natal.

No ano 1995, a banda publicou o seu primeiro álbum, Kent, e Harry Mänty substituíu a Martin Roos. Un ano despois, saíu o seu segundo traballo, Verkligen, que acadou o número un en Suecia e cuxo single, Kräm, chegou ao top 10. Tras unha xira, publicaron o seu terceiro álbum de estudio, Isola, en 1997; a derradeira canción do disco, 747, dura exactamente 7:47 minutos. Coma consecuencia da crecente popularidade do grupo, decidiron publicar o álbum en inglés e iniciar unha xira polos Estados Unidos, pero non obtiveron o éxito agardado. O seu seguinte traballo, Hagnesta Hill (1999), tivo unha grande acollida en Escandinavia, mentres que a súa versión inglesa xunto cunha nova xira polo país americano tiveron de novo un éxito moi reducido.

No ano 2000 a banda publicou un dobre álbum que recollía todas as caras B publicadas ata ese momento, e en 2002 editaron Vapen & Ammunition, que estivo sete semanas no número un e cuxo single, Dom andra, foi o primeiro do grupo en chegar ao posto máis alto das listas. Con máis de 200.000 copias vendidas converteuse no maior éxito da banda. Posteriormente en 2003 a banda deu un concerto no estadio de Estocolmo ante máis de 30.000 fans que foi chamado O Concerto Branco, xa que pediran a todos os asistentes que levaran roupa branca.

O seu seguinte álbum, Du & jag döden, publicouse en 2005 e acadou os primeiros postos das listas durante varias semanas. Dous dos singles incluídos neste traballo, Max 500 e Palace & Main, acadaron o número un. Nese mesmo ano xurdiron rumores que apuntaban a que a banda estaba gravando un novo álbum e en outono apareceu The Hjärta & Smärta EP, anunciado só un par de semanas antes da súa publicación, e que situou de novo ao grupo no número un da lista de sinxelos. Este EP contiña cinco temas, entre eles o éxito Dom som försvann, cuxo videoclip gañou un premio nacional.

En relación a un documental sobre nenos maltratados, a principios de 2006 a banda publicou unha canción sobre o tema, chamada Nålens öga, cuxos beneficios foron destinados a combater a violencia familiar.

O 9 de xaneiro de 2007, anunciaron que Harri Mänty decidira abandonar a banda a finais do ano anterior, previamente ao comezo da gravación do seu novo álbum. En 2007 publicaron Tillbaka till samtiden.

Membros[editar | editar a fonte]

Discografía[editar | editar a fonte]

Álbums de estudio e EPs[editar | editar a fonte]

Singles en sueco[editar | editar a fonte]

  • När det blåser på månen (1995)
  • Som vatten (1995)
  • Frank (1995)
  • Jag vill inte vara rädd (1995)
  • Kräm (1996)
  • Halka (1996)
  • Gravitation (1996)
  • Om du var här (1997)
  • Saker man ser (1998)
  • 747 (1998)
  • Musik non stop (1999)
  • En himmelsk drog (2000)
  • Kevlarsjäl (2000)
  • Chans (2000)
  • Dom andra (2002)
  • Kärleken väntar (2002)
  • FF / VinterNoll2 (Dobre cara A) (2002)
  • Max 500 (2005)
  • Palace & Main (2005)
  • Den döda vinkeln (2005)
  • Nålens öga (2006)

Sencillos en inglés[editar | editar a fonte]

  • If You Were Here
  • Things She Said
  • 747
  • Music Non Stop
  • Kevlar Soul

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]