Jules Quicherat

Jules Quicherat

Biografía
Nacemento	(fr) Étienne Julien Joseph Quicherat 13 de outubro de 1814 París, Francia
Morte	8 de abril de 1882 (67 anos) París, Francia
Lugar de sepultura	Cemiterio de Montparnasse
Director École des chartes (pt)
1871 – 1882 ← Léon Lacabane (pt) – Paul Meyer (pt)  →
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	École des chartes (pt) Liceo Louis-le-Grand
Actividade
Campo de traballo	Historia, arqueoloxía, filoloxía, diplomática e diplomacia
Ocupación	arqueólogo , historiador da arte , filólogo , escritor , historiador , mestre
Empregador	École des chartes (pt)
Membro de	Société de l'histoire de France (pt)
Alumnos	Albert Sorel
Lingua	Lingua francesa
Familia
Irmáns	Louis-Marie Quicherat (pt)
Premios (1880)  Oficial da Lexión de Honra (1877)  officier de l’Instruction publique (en) (1872)  officier d'académie (en)

Busto de Jules Quicherat na École des chartes

Jules Étienne Joseph Quicherat, nado en París o 13 de outubro de 1814 e finado na mesma cidade o 8 de abril de 1882, foi un historiador e arqueólogo francés, coñecido pola edición do Procès de condamnation et de réhabilitation de Jeanne d'Arc (5 vol., 1841-1849) e por estar considerado un dos pioneiros do estudo da arqueoloxía en Francia. Irmán do latinista Louis Marie Quicherat.

Traxectoria

Estudou no Collège Sainte-Barbe, onde recibiu unha educación clásica, máis tarde escribiu unha historia do centro en tres volumes. En 1835 entrou na École des chartes en 1834, obtendo o título de arquivista paleógrafo, e logo pasou a traballar na Bibliothèque Royale, en 1847 inaugurou un curso de leccións de arqueoloxía na École des chartes, e máis tarde foi designado profesor de arqueoloxía medieval e mais tamén asumiu en 1849 o posto de profesor de diplomática daquela escola, que dirixiu desde 1871 ata a súa morte. Cara ao final da súa vida comezou a transcribir as leccións de arqueoloxía, que se publicaron postumamente.

Obras

• Procès de condamnation et de réhabilitation de Jeanne d'Arc (5 vol. 1841-1849)
• Aperçus nouveaux sur l'histoire de Jeanne d'Arc (1850)
• Thomas Basin (1855-1859)
• L'Alésia de César rendue à la Franche-Comté (1857)
• Histoire de sainte Barbe (1860-1864)
• De la formation française des anciens noms de lieu (1868)
• Histoire du costume en France (1875)
• Rodrigue de Villandrando (1879)
• Mélanges d'archéologie et d'histoire (1885-1886), póstumo.