Juan José Valle

Juan José Valle
	;
Biografía
Nacemento	15 de marzo de 1904 ; Buenos Aires, Arxentina
Morte	12 de xuño de 1956 (52 anos); Buenos Aires, Arxentina
Causa da morte	Ferida por arma de fogo
Datos persoais
País de nacionalidade	Arxentina
Actividade
Ocupación	militar
Carreira militar
Lealdade	Arxentina
Rama militar	Exército Arxentino
Rango militar	Xeneral

Juan José Valle, nado en Buenos Aires en 1896 e finado na mesma cidade o 12 de xullo de 1956, foi un militar arxentino que acadau o grao de Tenente Xeneral post mortem. En 1956 encabezou unha errada sublevación cívico-militar contra o goberno militar dirixido polo xeneral Pedro Eugenio Aramburu, autodenominado Revolución Libertadora. Derrotado o movemento, Valle foi fusilado por orde de Aramburu, xunto a outros insurrectos. Por este acto algúns sectores denominaron a aquel goberno militar como "a Fusiladora".

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Casado cunha patricia porteña, Dora Cristina Prieto, tiveron unha soa filla, Susana Cristina (1936-2006). Foi enxeñeiro militar aos 22 anos. A súa capacidade profesional e intelixencia permitiulle desenvolver a súa carreira militar nos máis prestixiosos destinos.

Foi destinado ao Colexio Militar como xefe de sección e comandante da Compañía de Enxeñeiros Zapadores Pontoneros. A súa intelixencia e contracción ao estudo motivaron que fose profesor da Escola Superior Técnica.

Foi membro da Comisión de Adquisicións no exterior, en París, Francia, tempo que aproveitou para continuar a mellorar a súa formación profesional.

As súas sobresaíntes aptitudes profesionais levárono a ser nomeado xefe do Batallón 4 de Zapadores Pontoneros en Concepción do Uruguai, e subdirector da Escola de Zapadores, a mesma que a partir de 2006 leva o seu nome, inspector de Enxeñeiros e director xeral de Enxeñeiros ata a finalización da súa carreira coa revolución de setembro de 1955.

Golpe militar de 1955, "revolución libertadora"[editar | editar a fonte]

O 16 de setembro de 1955 comezou unha segunda insurrección militar contra o goberno de iure do Presidente Juan Domingo Perón, que obtén o triunfo o 23 dese mesmo mes. O poder foi asumido por un goberno militar dirixido inicialmente polo Xeneral Eduardo Lonardi, removido pouco despois polo Xeneral Pedro Eugenio Aramburu, quen asumiu o poder o 13 de novembro de 1955. Como parte da política de ilegalización do peronismo, o goberno militar deu de baixa ao Xeneral Juan José Valle.

Levantamento de 1956[editar | editar a fonte]

Na noite do 9 de xuño de 1956 comezou unha insurrección cívico-militar peronista comandada polo xeneral Juan José Valle. O movemento despregouse en varias partes do país, pero foi rapidamente desbaratado, sen que se producisen vítimas.

O goberno militar decidiu efectuar un castigo exemplificante e completamente infrecuente para a historia Arxentina no século XX, dispondo o fusilamento dos sublevados. Entre o 9 e o 12 de xuño de 1956, 27 civís e militares foron fusilados, algúns deles en fusilamentos clandestinos realizados en José León Suárez, antes da orde de lei marcial, relatados nun clásico libro de Rodolfo Walsh titulado Operación Masacre.

Juan José Valle foi fusilado o 12 de xuño de 1956 na Penitenciaría Nacional da Cidade de Bos Aires, actual parque Las Heras, onde se atopa unha placa colocada na súa memoria e a dos demais fusilados.