José Solchaga Zala
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 8 de outubro de 1881 Aberin, España (pt)  |
| Morte | 26 de setembro de 1953 (71 anos) Donostia, España |
 Procurador en Cortes | |
| 14 de maio de 1952 – 26 de setembro de 1953 Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas | |
| Procurador en Cortes | |
| 13 de maio de 1949 – 5 de abril de 1952 Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas | |
 Capitán general de la Cuarta Región Militar (en) | |
| 3 de marzo de 1945 – 16 de outubro de 1949 ← José Moscardó (pt) – Juan Bautista Sánchez González (en) → | |
 Captain General of the 8th Military Region (en) | |
| 4 de xullo de 1939 – 13 de agosto de 1939 ← Germán Gil y Yuste (en) – Enrique Cánovas Lacruz (en) → | |
 Q108043531 | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Educación | Academia de Infantería de Toledo |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | militar , político , requeté |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Exército de Terra de España |
| Rango militar | Xeneral |
| Comandante de (OBSOLETO) | Brigadas de Navarra (en) e Army Corps of Navarra (en) |
| Conflito | Guerra civil española e Guerra do Rif |
Premios | |
José Solchaga Zala, nado en Muniain de la Solana en 1881 e finado en Donostia en 1953, foi un militar navarro, coñecido polo seu grao no exército como Xeneral Solchaga. Participou no alzamento nacional contra a Segunda República que levou á Guerra Civil.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
De familia militar, católica e carlista. Ingresou na Academia de Infantería de Toledo no 1896 con quince anos e graduouse en 1899. Foi destinado como capitán á Guerra do Rif, participando nas operacións militares de Melilla, Larache e Tetuán, o que levou ao seu ascenso por méritos de guerra a comandante. Estivo en África até o 1914.
En 1920 ascende a tenente coronel e foi destinado a Donostia. Sendo coronel, en 1921, foi destinado a Pamplona. Durante a Revolución de 1934 mandou unha das tres columnas que participaron na toma de Asturias.
En setembro de 1943, sendo tenente xeneral, foi un dos asinantes da petición de restauración da monárquica dirixida a Francisco Franco. Posteriormente foi capitán xeneral da VI rexión militar (sede en Valladolid) e en 1945 da IV rexión militar (sede en Barcelona). Catro anos despois pasou á reserva até a súa morte en 1953.
