José Rúa Figueroa

José Rúa Figueroa
	;
Biografía
Nacemento	20 de maio de 1820 ; Santiago de Compostela, España
Morte	22 de maio de 1855 (35 anos); Madrid, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	escritor , político , xornalista
Movemento	Romanticismo
Pseudónimo literario	Juan do Porto
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Familia
Irmáns	Ramón Rúa Figueroa e Manuel Rúa Figueroa

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Rúa Figueroa.

José Rúa Figueroa, nado en Santiago de Compostela o 20 de maio de 1820 e finado en Madrid o 22 de maio de 1855, foi un xornalista, revolucionario e escritor galego. Foi un dos pais do movemento provincialista en Galicia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou Medicina na Universidade de Santiago. Publicou alí o seu drama El arzobispo don Suero (1840), que a censura eclesiástica local impediu representar. Con Antonio Romero Ortiz fundou Santiago y a ellos (1842), periódico satírico de literatura e costumes, e xunto ó propio Romero Ortiz e Antolín Faraldo Asorey, El Porvenir (1845), que recollía os ideais do provincialismo galego. Participou na revolta de 1846, escribindo a súa historia en Madrid baixo o pseudónimo de Juan do-Porto.^[1]

En Madrid interveu na revolta de 1848, dirixíndose logo á Coruña, onde foi encarcerado. Na prisión escribiu o drama inédito También por amor se muere. De novo en Madrid dirixiu o periódico progresista La Nación, e desde 1854 La Gaceta. Colaborou no Semanario Pintoresco Español con artigos costumistas sobre Galicia, como "La cascada de Toja", "Monte Furado" ou "Paso del Ulla en San Juan de Cova".

Interveu na revolución progresista de 1854, estando detido en diversos momentos. Resultou elixido deputado no Congreso en 1854 pola provincia da Coruña, morrendo no ano seguinte pouco despois de cumprir os trinta e cinco anos.^[2]