José Pasín Romero

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJosé Pasín Romero
Biografía
Nacemento1878 Editar o valor em Wikidata
Santiago de Compostela, España Editar o valor em Wikidata
Morte10 de xullo de 1960 Editar o valor em Wikidata (81/82 anos)
Santiago de Compostela, España Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturacemiterio de Boisaca Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónxornalista , político , ebanista Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosMarcelino Pasín Noya, Modesto Pasín Noya Editar o valor em Wikidata

José Pasín Romero, nado en Santiago de Compostela en 1878 e finado na mesma cidade o 10 de xullo de 1960, foi un sindicalista e político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Obreiro ebanista de ideario republicano federal, organizou sociedades de distintas profesións, culminando na Federación de Obreros y Agricultores de Santiago y pueblos comarcanos. Fundou os periódicos La Defensa (1913) e Lucha Social (1919-21), órgano da Federación de Obreros y Campesinos, da que foi presidente. Tamén foi director de La Redención (voceiro da Federación de Agricultores de Padrón) na súa última época. A súa participación na folga xeral de 1917 levouno ao castelo de San Antón, onde estivo preso durante varios meses.

Foi o primeiro concelleiro obreiro de Santiago de Compostela nas eleccións municipais de 1909, vencendo a Felipe Romero Donallo. Continuou como concelleiro en Compostela nas sucesivas eleccións ata a ditadura de Primo de Rivera. Volveu ser elixido concelleiro en 1931, nas municipais que trouxeron a Segunda República, formou parte da Federación Republicana Gallega e chegando a ser primeiro tenente de alcalde ata a súa expulsión do Concello en 1934.

Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936, varios falanxistas trataron de detelo, e estivo fuxido durante tres anos polas aldeas dos arredores. Dous dous seus fillos foron asasinados (Marcelino e Modesto) e outro, Luis, salvouse. Finou en Santiago de Compostela o 10 de xullo de 1960.[1]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou con Luisa Noya Martínez e foi pai de Marcelino, Modesto, Luis, Laura, Flora, Palmiro e Florentino Pasín Noya.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. El Correo Gallego, 12-7-1960, p. 8.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]