José Antonio Gurriarán

José Antonio Gurriarán
Biografía
Nacemento	(es) José Antonio Gurriarán López ; 7 de xullo de 1938 ; O Barco de Valdeorras, España
Morte	31 de marzo de 2019 (80 anos); Madrid, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Madrid - licentiate degree in law (en) (1959–1963); Escuela Oficial de Periodismo (en) - Q43236300 (1955–1959)
Actividade
Ocupación	xornalista , escritor
Período de actividade	1963 - 2016
Empregador	Agencia Pública Empresarial de la Radio Televisión de Andalucía (RTVA) (1996–2002) ; RTVE (1984–1996) ; RBA ; Vocento ; Q106420225 ; El Alcázar (pt) ; Pueblo (en) ; Arriba (pt) ; El Diario Montañés (pt) ; El Socialista (pt)
Pseudónimo literario	Gurri
Lingua	Lingua castelá, lingua galega e lingua inglesa
Familia
Cónxuxe	Helena
	Premios (1983) Premio Larra ;

José Antonio Gurriarán López, nado no Barco de Valdeorras o 7 de xullo de 1941 e finado en Madrid o 31 de marzo de 2019,^[1]^[2] foi un xornalista e escritor galego.^[3]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Pasou a infancia e mocidade na súa vila natal. Iniciouse no xornalismo con colaboracións no periódico El Sil e na radio Ondas del Sil. En Salamanca estudou o preuniversitario e en Madrid realizou os estudos de xornalismo e dereito. Comezou a traballar na axencia Hispania Press, en Madrid La Noche, con reportaxes escritas e radio. No xornal El Alcázar foi redactor de sucesos, xefe de sección e enviado especial a diversos lugares de España e do estranxeiro, Cubriu as viaxes do papa Paulo VI a Fátima e Pomezia, na India entrevistou a Indira Gandhi e fixo varias reportaxes, e nos Estados Unidos estivo en Nova York, Dallas e Fort Worth e investigou a morte de John F. Kennedy, con entrevistas aos seus asesores, ao seu sustituto Lyndon B. Johnson, a Marina Oswald ou ao sheriff Bill Decker.^[3]

Traballou na publicación Semana, dirixida por Jesús María Zuloaga. Entrevistou Salvador Dalí, os duques de Windsor, Jacqueline Kennedy. Durante ano e medio dirixiu El Diario Montañés e despois pasou a Pueblo como redactor xefe, sendo despois subdirector e director. Entrevistou, entre outros, Neil Armstrong, Juan Domingo Perón, Diego Armando Maradona e Jean-Paul Belmondo.^[3] Dirixiu tamén a edición española da publicación internacional Revista de Geografía Universal, presentada en Madrid o 23 de decembro de 1976.

En Televisión Española ocupou cargos directivos, fixo viaxes ás repúblicas iberoamericanas, a Unión Soviética e Europa, e realizou entrevistas e reportaxes, como a primeira entrevista a Filipe de Borbón cando estudaba no Canadá, os presidentes chilenos Eduardo Frei e Ricardo Lagos e o presidente arxentino Raúl Alfonsín.^[3] Durante oito anos foi correspondente de TVE en Lisboa.

O 27 de novembro de 1979, cando Gurriarán saía do edificio do xornal Pueblo, pensaba ir ver un filme de Woody Allen coa súa dona e mentres camiñaban pola Gran Vía de Madrid oíu unha grande explosión, na fachada de Swissair. Achegouse e entrou nunha cabina de teléfono para chamar un compañeiro fotógrafo do xornal, mais nese intre estoupou outra bomba que provocou nove feridos, entre eles Gurriarán.^[4] NO hospital comezou a documentarse sobre o atentado.^[4] En 1982 localizou no Líbano os líderes do Exército Secreto Armenio para a Liberación de Armenia (ESALA) e reuniuse con eles.^[4] Escribiu o libro La bomba, traducido ao armenio e francés, con gran repercusión internacional. En maio de 2015 o director de cine Robert Guédiguian presentou no Festival de Cannes o filme Une histoire de fou, baseado no libro. Entrou en Radio y Televisión de Andalucía como director de informativos e posteriormente director da segunda canle. Fundou o espazo Andalucía directo, contratou a Jesús Quintero —que levaba anos afastado da pantalla— e por vez primeira puxo unha persoa cega a cargo dun informativo, Nuria del Saz..^[3] Solicitou incorporarse comocorrespondente en Bruxelas, cargo que ocupou catro anos. Visitou os países membros da Unión Europea, cubriu a actividade do Parlamento Europeo, os consellos de ministros de Luxemburgo, as cumbres comunitarias e viaxes da troika comunitaria, asistindo tamén a viaxes institucionais á India, Pakistán, Siria, Líbano, Iugoslavia, Estonia, Afganistán ou a República Checa. Logo de dezasete anos regresou a Madrid, onde faleceu.^[3]