Joaquín Viola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJoaquín Viola
Nome orixinal(ca) Joaquim Viola i Sauret Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento26 de xuño de 1913 Editar o valor em Wikidata
Cebreros, España Editar o valor em Wikidata
Morte25 de xaneiro de 1978 Editar o valor em Wikidata (64 anos)
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteHomicidio Editar o valor em Wikidata
110º Alcalde de Barcelona
18 de setembro de 1975 – 6 de decembro de 1976
← Enric MasóJosep Maria Socías →
Procurador en Cortes
11 de novembro de 1971 – 30 de xuño de 1977
Procurador en Cortes
6 de novembro de 1967 – 12 de novembro de 1971
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Barcelona Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónpolítico , rexistrador da propiedade Editar o valor em Wikidata
Partido políticoFalange Española Tradicionalista y de las JONS Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua catalá e lingua castelá Editar o valor em Wikidata
Carreira militar
ConflitoGuerra civil española Editar o valor em Wikidata
Premios

Joaquín Viola, nado en Cebreros (Ávila) o 26 de xuño de 1913 e finado en Barcelona o 25 de xaneiro de 1978, foi un político catalán, alcalde de Barcelona entre 1975 e 1976.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo dun rexistrador da propiedade natural de Balaguer, pasou tan só dous meses na súa localidade natal trasladándose entón a Cataluña. Ao comezo da Guerra Civil española pasou á zona franquista e ingresou no seu exército, chegou ao rango de tenente e foi ferido na fronte de Teruel. Ingresou no corpo de Rexistradores da Propiedade en 1941. Procurador en Cortes desde 1967, alí presentou en 1970 unha emenda á Lei Xeral da Educación para que se considerase o ensino das linguas non casteláns un elemento esencial da educación. O 18 de setembro de 1975 asumiu o cargo de alcalde de Barcelona, permaneceu no posto ata decembro de 1976, durante a súa xestión revisou o Plan Comarcal, militarizou aos bombeiros e á policía municipal, despois foi durante uns meses director xeral da Función Pública.

Morreu coa súa dona o 25 de xaneiro de 1978 nun atentado consistente en colocarlle unha bomba no peito que nunca foi reivindicado.


Predecesor:
Enric Masó
 
Alcalde de Barcelona
 
setembro de 1975 - decembro de 1976
Sucesor:
Josep Maria Socías