Jo Siffert

Jo Siffert

(1968)
Biografía
Nacemento	7 de xullo de 1936 Friburgo, Suíza
Morte	24 de outubro de 1971 (35 anos) Circuíto de Brands Hatch, Reino Unido
Causa da morte	Morte accidental e sports accident (en)  (Smoke inhalation injury (en) e accidente de coche )
Lugar de sepultura	Friburgo
Datos persoais
País de nacionalidade	Suíza
Actividade
Ocupación	piloto de motociclismo , piloto de automobilismo , piloto de Fórmula Un
Deporte	Motociclismo Fórmula 1
Traxectoria   Equipo Vehículo empregado - Scuderia Filipinetti - March Engineering - Rob Walker Racing Team - Siffert Racing Team (en) - British Racing Motors
Participou en
	24 Horas de Le Mans
Premios  Swiss Sports Personality of the Year (en)

Joseph Siffert, nado en Friburgo o 7 de xullo de 1936 e finado en Brands Hatch (Reino Unido) o 24 de outubro de 1971 foi un piloto suízo.

Coñecido cariñosamente como "Seppi" pola súa familia e amigos próximos, Siffert era fillo do dono dunha leiteira. Inicialmente fíxose un nome nas carreiras sobre dúas rodas, antes de pasar ás catro rodas na Fórmula Júnior. Siffert comezou na Fórmula 1 como privado en 1962, cun Lotus - Climax de catro cilindros. Máis tarde trasladouse ao equipo suízo Scuderia Filipinetti, e en 1964 uniuse ao equipo de Walker Rob o privado Walker Rob Racing Team. Os primeiros éxitos inclúen vitorias nas carreiras non de campionato Gran Premio do Mediterráneo de 1964 e 1965, ambas veces batendo a Jim Clark por unha marxe moi estreita. Siffert casou dúas veces e coa súa segunda esposa Simone durante o apoxeo da súa carreira a finais de 1960 e na época da súa morte en 1971. Tiveron dous fillos, Véronique e Philippe.

Traxectoria

Fórmula Un

Siffert ao volante dun Porsche 906 na práctica para a carreira de 1966 dos 1000 quilómetros de Nürburgring.

En 1968, Siffert entrou nos libros de historia da F1 ao gañar o Gran Premio do Reino Unido de 1968 en Brands Hatch cun Lotus 49B do equipo Rob Walker Racing Team, superando a Chris Amon de Ferrari no segundo lugar logo dunha longa batalla. Esta considérase a última vitoria no mundial por un privado xenuino.

Coches Deportivos

Aínda que o status de Siffert na F1 creceu aos poucos, a súa fama chegou como piloto líder da fábrica Porsche na súa procura do Campionato mundial de resistencia. En 1968, Siffert e Hans Herrmann gañaron as 24 Horas de Daytona e as 12 Horas de Sebring nun Porsche 907, que marcaron as primeiras grandes vitorias absolutas para a empresa.

Siffert no Porsche 908,03 de 1970 nos 1.000 quilómetros de Nürburgring

Siffert ao volante dun Porsche 908.

Logo, as exhibicións de condución de Siffert no Porsche 917 foron lendarias, o que lle valeu varias vitorias importantes en Europa. Ademais, Siffert foi elixido por Porsche para axudar a lanzar o seu programa de desenvolvemento CanAm, pilotando un Porsche 917 PA spyder en 1969 e terminando cuarto no campionato malia poucas participacións.

En 1970 asociouse con Brian Redman para pilotar un Porsche 908/3 na vitoria da Targa Florio. Ese mesmo ano, Porsche financiou o asento de Siffert no equipo oficial de F1 March Engineering xa que a compañía alemá non quería perder a un dos seus pilotos gañadores co seu rival Ferrari. A súa asociación con March en F1 foi desastroso, así que mostrouse encantado de unirse ao seu piloto rival en Porsche Pedro Rodríguez en BRM na seguinte tempada.

Morte

Siffert gañou o Gran Premio de Austria de 1971, pero morreu nunha carreira fóra de campionato, no World Championship Victory Race en Brands Hatch, a escena da súa primeira e gran vitoria en 1968. A suspensión do seu BRM fora danada na primeira volta nun incidente con Ronnie Peterson, e rompeuse máis tarde. Isto non foi admitido por BRM ata moito máis tarde, cando este feito divulgouse accidentalmente por un ex-mecánico de BRM. O BRM estrelouse e incendiouse de inmediato. Siffert non puido librarse do coche ardendo.

Este accidente deu lugar a unha rápida revisión da seguridade, tanto nos coches como no circuíto. Na posterior investigación do Real Automóbil Club (no Reino Unido era a organización representativa de regulamentación da FIA no momento) descubriuse que o propio accidente non causara lesións mortais, e que Siffert morrera por inhalación de fume. Ningún dos extintores de incendios funcionou, e resultou imposible chegar ó coche e extraer a Siffert debido ó lume extremadamente intenso. Fixéronse obrigatorios os extintores de incendios a bordo (con BCF-bromoclorodifluorometano, un produto de aviación), os tubos de aire para os pilotos, directamente no seu casco e retardantes de lume moito mellores nas fundas de condución.

Ao seu funeral en Suíza asistiron 50.000 persoas e un Gulf-Porsche 917 do equipo John Wyer precedía o coche fúnebre e procesión polas rúas Link Arquivado 27 de setembro de 2011 en Wayback Machine. de Friburgo. Unha historia moi completa sobre a vida e morte de Siffert foi publicado en 2005 por Roger de Benoit no xornal suízo Der Blick Arquivado 27 de setembro de 2011 en Wayback Machine.. Benoit era xornalista deportivo de Fórmula 1 nese período e coñecía a Siffert. Tamén estivo presente na última e tráxica carreira de Siffert en Brands Hatch en 1971. A noite antes da carreira Benoit tomou fotos de Siffert, a súa esposa Simone e a súa nai María, así como co seu amigo Jean Tinguely Ligazón Arquivado 27 de setembro de 2011 en Wayback Machine.. A continuación, tomou tamén a última imaxe de Siffert vivo mentres estaba sentado esperando no seu BRM na pole position na liña de saída cinco minutos antes do inicio da fatídica carreira. A nai de Siffert morreu en 1988, sobrevivindo ao seu fillo por máis de 17 anos.

Legado

En 2005, foi feito un documental informativo de 90 minutos sobre a súa vida polo director Homes Lareida: Jo Siffert - vive rápido, morre novo [1]^{[Ligazón morta]} "DVD" [2] Arquivado 31 de maio de 2020 en Wayback Machine..

Resultados completos na Fórmula Un

Resultados completos do Campionato do Mundo

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	Pos.	Pts
1962	Ecurie Nationale Suisse	Lotus 21	Climax Straight-4	NED	MON NSC												NC	0
	Ecurie Filipinetti					BEL 10			ALE 12
		Lotus 24	BRM V8				FRA Ret	RU		ITA NSC	USA	RSA
1963	Siffert Racing Team	Lotus 24	BRM V8	MON Ret	BEL Ret	NED 7	FRA 6	RU Ret	ALE 9	ITA Ret	USA Ret	MEX 9	RSA				14º	1
1964	Siffert Racing Team	Lotus 24	BRM V8	MON 8													10º	7
		Brabham BT11			NED 13	BEL Ret	FRA Ret	RU 11	ALE 4	AUT Ret	ITA 7
	Rob Walker Racing Team											USA 3	MEX Ret
1965	Rob Walker Racing Team	Brabham BT11	BRM V8	RSA 7	MON 6	BEL 8	FRA 6	RU 9	NED 13	ALE Ret	ITA Ret	USA 11	MEX 4				12º	5
1966	Rob Walker Racing Team	Brabham BT11	BRM V8	MON Ret													14º	3
		Cooper T81	Maserati V12		BEL Ret	FRA Ret	RU NC	NED Ret	ALE	ITA Ret	USA 4	MEX Ret
1967	Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher	Cooper T81	Maserati V12	RSA Ret	MON Ret	NED 10	BEL 7	FRA 4	RU Ret	ALE Ret	CAN DNS	ITA Ret	USA 4	MEX 12			12º	6
1968	Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher	Cooper T81	Maserati V12	RSA 7													7º	12
		Lotus 49	Cosworth V8		ESP Ret	MON Ret	BEL 7	NED Ret	FRA 11
		Lotus 49B								RU 1	ALE Ret	ITA Ret	CAN Ret	USA 5	MEX 6
1969	Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher	Lotus 49B	Cosworth V8	RSA 4	ESP Ret	MON 3	NED 2	FRA 9	RU 8	ALE 11†	ITA 8	CAN Ret	USA Ret	MEX Ret			9º	15
1970	March Engineering	March 701	Cosworth V8	RSA 10	ESP NSC	MON 8	BEL 7	NED Ret	FRA Ret	RU Ret	ALE 8	AUT 9	ITA Ret	CAN Ret	USA 9	MEX Ret	NC	0
1971	Yardley-BRM	BRM P153	BRM V12	RSA Ret													5º	19
		BRM P160			ESP Ret	MON Ret	NED 6	FRA 4	RU 9	ALE DSC	AUT 1	ITA 9	CAN 9	USA 2

†Os coches de Fórmula 2 ocuparon os postos do quinto ao décimo no Gran Premio de Alemaña de 1969, pero, os pilotos destes vehículos non podían puntuar para o campionato. Os puntos para o quinto e sexto foron outorgados aos pilotos dos vehículos undécimo e duodécimo.

Resultados en carreiras non de campionato

Ano	Equipo	Chasis	Motor	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	18	19	20
1962	Ecurie Nationale Suisse	Cooper T60	Climax V8	CAP	BRX 6	LOM	LAV	GLV	PAU 7	AIN	INT		MAL	CLP			KAN		DAN	OUL	MEX	RAN	NAT
	Scuderia Filipinetti	Lotus 25	Climax V8									NAP DNA			RMS 9	SOL Ret		MED 4
1963	Ecurie Filipinetti	Lotus 25	Climax V8	LOM NTS	GLV	PAU Ret	IMO 2	SYR 1	AIN	INT	ROM DNP	SOL Ret	KAN	MED 5	AUT Ret	OUL 11	RAN
1964	Siffert Racing Team Lotus	Lotus 25	V8	DMT	NWT	SYR DNS	AIN WD	INT 11	SOL 7	MED 1	RAN
1965	Rob Walker Racing Team	Brabham BT11	V8	ROC 6	SYR Ret	SMT Ret	INT	MED 1	RAN 5
1966	Rob Walker Racing Team	Brabham BT11	V8	RSA 2	SYR Ret	INT Ret	OUL
1967	Rob Walker Racing Team	Cooper T81	Maserati V12	ROC 3	SPC	INT 3	SYR 3	OUL	ESP Ret
1968	Rob Walker Racing Team	Lotus 49B	V8	ROC DNS	INT Ret	OUL
1969	Rob Walker Racing Team / Jack Durlacher	Lotus 49B	Cosworth V8	ROC 4	INT 11	MAD	OUL
1971	March Engineering	March 701	Cosworth V8	ARX 6
	Yardley-BRM	BRM P160	BRM V12		ROC	QUE 6	SPR Ret	INT	RIN	OUL	VIC 4

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina web oficial de Jo Siffert web (alemán e francés) de Philippe Siffert, fillo deJo Arquivado 27 de agosto de 2012 en Wayback Machine.
• Jo Siffert fan page authorized by Simone Siffert, Jo's second wife