Jetze Doorman

Jetze Doorman
	;
Biografía
Nacemento	2 de xullo de 1881 ; Balk, Países Baixos (pt)
Morte	28 de febreiro de 1931 (49 anos); Breda, Países Baixos
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino dos Países Baixos
Educación	Koninklijke Militaire Academie (pt) (1900–1904); Cadettenschool (en) (1898–1900)
Actividade
Ocupación	oficial (1904–1931), pentatleta , esgrimista , patinador de velocidade
Deporte	atletismo ; esgrima ; Patinaxe de velocidade sobre xeo
Participou en
1924	fencing at the 1924 Summer Olympics – men's team sabre (en) (Medalla de bronce olímpica)
1920	fencing at the 1920 Summer Olympics – men's team sabre (en) (Medalla de bronce olímpica)
1912	Xogos Olímpicos de 1912
1908	Xogos Olímpicos de 1908
1906	Xogos Olímpicos de 1906
Familia
Parentes	Johannes Diederik Doorman (en) (bisavó)
	Premios (2 de xuño de 1927) Knight of the Order of Orange-Nassau (en) ; (30 de maio de 1924) Decoration for Services to the Red Cross (en) ; (6 de decembro de 1919) Officers' Cross (en) ; (4 de marzo de 1915) Order of the Black Eagle, Albania (en) ; (4 de marzo de 1915) Medal for the Accession of Prince William of Wied (en) ; (17 de xaneiro de 1913) Olympic Participation Medal 1912 (en) ; (19 de maio de 1911) Ofiacial da Orde das Palmas Académicas ;

Jetze Doorman, nado en Balk o 2 de xullo de 1881 e finado en Breda o 28 de febreiro de 1931, foi un militar, patinador, tirador de esgrima e pentatleta neerlandés, gañador de catro medallas olímpicas

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou na Academia militar, licenciándose como subtenente. En 1906 participou nos Xogos Intercalados e en 1907 era campión europeo de sabre. En 1908 competiu nos Xogos Olímpicos de Londres sen lograr medalla. En 1909 foi campión neerlandés de sabre. Meritorio patinador en 1912 participou no segundo Alvestêdetocht que non completou ao parar para salvar dous participantes que caeran no xeo. En 1913 pouco antes do comezo da primeira guerra mundial foi destinado a Albania como membro da Xendarmería Internacional volvendo aos Países Baixos durante a guerra, en 1918 ascendeu a capitán de artillaría. Tras a fin da guerra, volveu á competición, foi medalla de bronce en sabre por equipos nos Xogos Olímpicos de 1920 e 1924