Manus
| Manus | |
|---|---|
 Localización de Manus | |
 | |
| Situación | |
| País |  Papúa Nova Guinea |
| Provincia |  Manus |
| Arquipélago | Illas do Almirantado |
| Mar | Mar de Bismarck, océano Pacífico |
| Coordenadas | 02°05′00″S 147°00′00″L / -2.08333, -147.00000Coordenadas: 02°05′00″S 147°00′00″L / -2.08333, -147.00000 |
| Xeografía | |
| Xeoloxía | Illa volcánica |
| Superficie | 1.940 km² |
| Longura máxima | 100 km. |
| Largura máxima | 30 km. |
| Punto máis alto | 718 m. Monte Dremsel |
| Demografía | |
| Capital | Lorengau (pob. 5.829) |
| Poboación | 33.000 |
| Densidade | 15´71 hab./km² |
A Illa de Manus é parte de Provincia de Manus no norte de Papúa Nova Guinea e é a illa máis grande das Illas do Almirantado. É a 5º maior das illas de Papúa Nova Guinea cunha superficie de 2.100 km², que mide ao redor de 100 km x 30 km. Esta cuberta de selvas, o que pode describirse como bosque húmido tropical de terras baixas.
Xeografía[editar | editar a fonte]
O punto máis alto da illa de Manus é o Monte Dremsel 718 metros sobre o nivel do mar no centro da costa sur. Manus é de orixe volcánica, e probablemente emerxeu da superficie do océano a finais do Mioceno, 8-10 millóns de anos atrás. O substrato da illa é volcánico e probablemente rompeuse a través da superficie do océano no Mioceno tardío, fai 8-10 millóns de anos. O sustrato da illa é directamente volcánico ou de coral calcaria.
A illa de Manus ten unha poboación de ao redor de 43.387 habitantes segundo o censo de 2000. A capital da provincia de Manus, Lorengau atópase aquí.
O Aeroporto de Momote, a terminal de Manus, atópase preto da Illa Los Negros. Unha ponte conecta Los Negros e a cidade principal de Lorengau. Ademais da súa poboación residente, os solicitantes de asilo foron recolocados aquí desde Australia entre 2001-2004 e desde 2012.[1][2]
Historia[editar | editar a fonte]
A primeira observación rexistrada da illa Manus polos europeos foi polo explorador español Álvaro de Saavedra a bordo da carraca "Florida" o 15 de agosto de 1528, ao intentar volver a Nova España desde as Illas Maluku. Saavedra rodeou a illa de Manus e desembarcou posiblemente no illote de Murai no seu suroeste. Murai foi atopado habitado e algúns nativos saíron en canoas atacando con frechas. Tres destes homes foron capturados polos españois e foron devoltos por Saavedra á mesma illa no seu segundo intento de regresar a América do Norte ao ano seguinte. A illa Manus foi cartofafada como "Urays la Grande" ou Gran Urays, que é probablemente unha proxección de Murai para significar o grande que era Murai.[3]
Na segunda guerra mundial illa Manus era o sitio dun posto de observación ocupado pola Sección Nº. 4, Pelotón 'B', 1ª Compañía Independente, Forza Imperial Australiana,[4] Que tamén proporcionou tratamento médico aos habitantes.[5] Manus foi bombardeado por primeira vez polos xaponeses o 25 de xaneiro de 1942, sendo o mastro de radio o principal obxectivo. O 8 de abril de 1942, unha forza imperial xaponesa formada polo cruceiro lixeiro Tatsuta, o destructor Mutsuki e un buque de transporte de tropas Mishima Maru entraron no porto de Lorengau e varios centos de soldados xaponeses da 8ª División Especial da Forza Base arrasou a illa con mandato australiano. Os inmensamente superados australianos retiráronse á selva.
Máis tarde, en 1942, Xapón estableceu unha base militar na illa de Manus. Foi atacado polas forzas dos Estados Unidos na campaña das Illas do Almirantado de febreiro-marzo de 1944..[6] Unha base naval aliada estableceuse no Seeadler Harbour na illa e máis tarde apoiou á Frota Británica do Pacífico.
En 1950-51 o goberno australiano realizou os últimos xuízos contra crimes de guerra xaponeses na illa.[7] Un caso escoitado foi o de Takuma Nishimura, quen se enfrontou a un tribunal militar australiano. Xa fora xulgado por un tribunal militar británico en relación co masacre de Sook Ching en Singapur e condenado a cadea perpetua. Mentres estaba nunha escala en Hong Kong foi interceptado pola Policía Militar Australiana. Presentáronse probas de que Nishimura ordenara o tiroteo de soldados australianos e indios feridos no masacre de Parit Sulong e a eliminación de corpos para que non houbese rastro de evidencia. Neste xuízo foi declarado culpable e colgado o 11 de xuño de 1951.
A antropóloga estadounidense Margaret Mead viviu na illa de Manus antes e logo da guerra e deu relatos detallados en Growing up in New Guinea e New Lives for Old ("Crecendo en Nova Guinea" e "Novas vidas para vellos").
Centro de detención[editar | editar a fonte]
Australia construíu un centro de procesamiento rexional na illa de Manus en 2001 como parte da súa solución Pacífico. O último recluído nese período foi Aladdin Sisalem, quen mantívose como recluso solitario desde xullo de 2003 ata que finalmente concedéuselle asilo en Australia en xuño de 2004. En agosto de 2012, o goberno australiano nunha controvertida[8] noticia anunciou que renovaría os procesamentos. En novembro de 2012 retomou a recolocación dos solicitantes de asilo na illa Manus.[9]
A decisión do goberno de renovar o procesamento en territorio estranxeiro enfrentouno coa oposición política interna dos Verdes,[10] e a controvertida decisión do goberno australiano en xullo de 2015 denunciando abusos dentro do centro de detención, provocou que o persoal deses centros comezara unha campaña de desobediencia civil.[11]
O 26 de abril de 2016, o Tribunal Supremo de Papua Nova Guinea decidiu que a detención de solicitantes de asilo na illa de Manus era ilegal.[12]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Matt Siegel: "Australia Adopts Tough Measures to Curb Asylum Seekers", in The New York Times, 19 de xullo de 2013
- ↑ Refuge prisons in Manus Roger Cohen, NYTimes, 9 de decembro de 2016
- ↑ Sharp, Andrew (1960). The discovery oif the Pacific Islands. Oxford: Clarendon Press. pp. 19, 20.
- ↑ Klemen, L (1999–2000). "Manus Island, experience of No. 4 Section, 'B' Platoon, First Independent Company, Australian Imperial Force". Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941-1942. Arquivado dende o orixinal o 14 de marzo de 2012. Consultado o 15 de agosto de 2017.
- ↑ Klemen, L (1999–2000). "Medical Patrol on Manus Island, 1941". Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941-1942. Arquivado dende o orixinal o 07 de xaneiro de 2014. Consultado o 15 de agosto de 2017.
- ↑ Video: Americans Win New Airbases In South Pacific Etc. (1944). Universal Newsreel. 1944. Consultado o 21 de febreiro de 2012.
- ↑ Piccigallo, Philip; The Japanese on Trial; Austin 1979; ISBN 0-292-78033-8, ch.: "Australia".
- ↑ "United Nations rejects Australia's off-shore processing plans - Asia Pacific". radioaustralia.net.au.
- ↑ http://www.theaustralian.com.au/national-affairs/immigration/first-asylum-seekers-sent-to-manus-island/story-fn9hm1gu-1226521095085
- ↑ "End Cruel Refugee Detention". Arquivado dende o orixinal o 14 de novembro de 2016. Consultado o 2015-07-10.
- ↑ Farrell, Paul. "Detention centre staff speak out in defiance of new asylum secrecy laws". the Guardian. Consultado o 2015-07-10.
- ↑ "Papua New Guinea's Supreme Court rules detention of asylum seekers on Manus Island is illegal". ABC News. Consultado o 26 de abril de 2016.
