Honorato López Ventín
Cabezo II | |||
---|---|---|---|
Información persoal | |||
Nome | Honorato López Ventín | ||
Nacemento | 4 de marzo de 1914 | ||
Lugar de nacemento | Cesantes | ||
Falecemento | 13 de febreiro de 1993 | ||
Posición | Porteiro | ||
Carreira sénior | |||
Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
1934–1935 | Eiriña | ||
1940–1941 | Zaragoza | 13 | |
1941–1942 | Deportivo da Coruña | ||
1942–1943 | Betis | 16 | |
1943–1944 | Celta de Vigo | ||
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Honorato López Ventín, nado en Cesantes (Redondela) o 4 de marzo de 1914 e finado o 13 de febreiro de 1993, foi un futbolista galego, máis coñecido como Cabezo II. Xogaba na demarcación de gardameta. Foi irmán do tamén futbolista Rafael López Ventín.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Comezou xogando de dianteiro pero unha lesión de menisco obrigouno a pasar á portería para xogar de gardameta. A súa traxectoria profesional comeza no Eiriña CF de Pontevedra na tempada 1934-35. Despois da Guerra Civil Española debutou en Primeira División co Real Zaragoza disputando 13 encontros. A tempada seguinte volve a Galicia para xogar no Deportivo da Coruña en Segunda División.
En outubro de 1942 deixa o Deportivo para fichar polo Real Betis, que descendería a Segunda esa mesma tempada co concurso de Cabezo en 16 encontros. Na tempada 1944-45 a directiva do Celta de Vigo, acabado de descender a Segunda División, fixo un grande esforzo con colaboración da industria e comercio da cidade para reforzar a portería con Hernández e Cabezo. Pese a alternarse os primeiros encontros entre as dúas fichaches a chegada de Gonzalo Marzá relegounos aos dous á suplencia.
Porén xogaría o decisivo encontro contra o Cultural Leonesa no que o Celta se asegurou disputar a promoción que o levaría de novo a Primeira División. Sería o seu último encontro co Celta.
Despois de deixar o fútbol, foi inspector rexional de Culmen S.A., compañía española de capitalización[1]. Ademais, foi adestrador do Club Deportivo Choco[2]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Teresa Gómez Dacosta, finada en 1969[3]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Marcos L. Bacariza (3 de novembro de 2009). "Cabezo II". Yo jugué en el Celta (en castelán).
- ↑ "Uno de los ocho sorteos que mensualmente efectúa Culmen S.A., Compañía Española de Capitalización, beneficia a Vigo con el premio de 10.000 pesetas". El Pueblo Gallego. 9 de xuño de 1953. p. 5.
- ↑ Amado González Cardama (13 de decembro de 1957). "El Choco de Redondela, aspirante al título de la Serie A". El Pueblo Gallego.
- ↑ "Fallecimiento de Doña Teresa Gómez Dacosta". El Pueblo Gallego. 5 de xuño de 1969. p. 13.