Historia da pintura en Creta

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Na illa de Creta, na antigüidade, desenvolveuse unha pintura innovadora de extraordinaria calidade. O carácter singular e innovador da pintura cretense distínguese en tres aspectos fundamentais:

Friso dos glifos, pintura mural da Sala do Trono do Palacio de Cnossos. Creta, período Minoico II, cara a 1450-1400 A.C.
O príncipe dos lirios, Pintura mural no Pazo de Cnosos. Creta.

Como toda a Arte Cretense, a pintura cretense deriva do feito de que na illa de Creta se desenvolveu unha civilización de base agraria que evolucionou a partir do intenso comercio marítimo que puxo a Creta tanto en contacto tanto cos Imperios Agrarios de Exipto e Mesopotamia como cos pobos máis atrasados do continente europeo, as culturas da Idade de Bronce.

Creta foi o lugar do mundo antigo civilizado en que se iniciou o desenvolvemento das artes e técnicas da metalurxia do bronce, que se introduciu na illa cara ó ano 2500 a.C.

Mediante o comercio marítimo, a civilización cretense mantiña intensos contactos tanto cos Imperios Agrarios como cos pobos de Anatolia e de Europa onde se desenvolveran as primeiras culturas da Idade de Bronce. As súas naves comerciaban con Exipto e Mesopotamia intercambiando aceite, viño e gando por legumes, cereais e tecidos, tamén intercambiaban obxectos artísticos e cobre. Polas rutas comerciais do Danubio e outras vías de penetración, obtiñan o estaño dos filóns do centro de Europa.

A arquitectura cretense inspírase na arquitectura de Mesopotamia, os seus modelos son Acadios, Sumerios ou Hititas, pero a pintura cretense inspírase na pintura do antigo Exipto, a partir da cal crea un novo universo de formes de extraordinaria influencia na evolución posterior da Historia da Arte.

A obra máis destacada da pintura cretense é "o Príncipe dos lirios" un fresco do Pazo de Cnossos que pertence ó período Minoico I. Outras obras son: a "Corrida de Touros" co tema das bailarinas saltando xa comentado, e o perfil dunha rapariga que popularmente se denomina "a Parisina", ambas, coma o anterior, procedentes do Pazo de Cnossos, gárdanse actualmente no Museo de Candía.