Hervé Bazin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaHervé Bazin

(1993) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(fr) Jean Pierre Marie Hervé-Bazin Editar o valor em Wikidata
17 de abril de 1911 Editar o valor em Wikidata
Angers, Francia Editar o valor em Wikidata
Morte17 de febreiro de 1996 Editar o valor em Wikidata (84 anos)
Angers, Francia Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturacemiterio de Cunault Editar o valor em Wikidata
Presidente Académie Goncourt (en) Traducir
1973 – 1996
← Roland Dorgelès (pt) TraducirFrançois Nourissier (pt) Traducir → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaMont-Saint-Aignan (1984–1992)
Chelles
Angers
Chênehutte-Trèves-Cunault (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
EducaciónFaculty of Arts of Paris (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoeta , escritor , ensaísta Editar o valor em Wikidata
Membro de
Xénero artísticoNovela Editar o valor em Wikidata
Pseudónimo literarioHervé Bazin
Jean Marbolivien Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeOdile Hervé-Bazin (en) Traducir (1987–1996), morte Editar o valor em Wikidata
PaiJacques Hervé-Bazin (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesMarie Bazin (en) Traducir (avoa paterna)
René Bazin (tio-avô (pt) Traducir) Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0063341 Discogs: 3016790 Editar o valor em Wikidata

Hervé Bazin, pseudónimo de Jean-Pierre Hervé-Bazin, nado en Angers o 7 de abril de 1911 e finado na mesma cidade o 17 de febreiro de 1996, foi un escritor francés. Foi presidente da Academia Goncourt dende 1973.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Naceu no seo dunha familia burguesa e xa na infancia se opuxo á súa autoritaria nai, fuxindo varias veces na súa adolescencia. Ademais, rexeitou o ensino católico. Cando chegou á maioría de idade, rompeu coa súa familia.

En 1946 fundou a revista poética Le Coquille, da que só saíron oito números. O seu primeiro poemario, Jour, obtivo o premio Apollinaire. Tras publicar varios poemarios decántase pola narrativa por consello de Paul Valéry. A súa primeira novela, Vipère au poing (1948), baséase na relación coa súa nai. A novela tivo un éxito inmenso, ao que seguiron outras, tamén baseadas na súa propia vida e centradas na rebeldía xuvenil e en familias desestruturadas.

Obras[editar | editar a fonte]