Halobacterias

Halobacterium sp. cepa NRC-1, cada célula duns 5 µm de lonxitude.

Dominio:	Archaea
Reino:	Archaea
Filo:	Euryarchaeota
Clase:	Halobacteria

Orde

Halobacteriales

Sinonimia

Halobacteria Grant et al. 2002

En taxonomía, as halobacterias ou Halobacteria son unha clase de arqueas do grupo das Euryarchaeota^[1]. Algúns autores tamén lles deron o nome de Halomebacteria^[1], e máis recentemente proponse para elas o nome Haloarchaea (haloarqueas).^[2] As halobacterias encóntranse en augas saturadas ou con altas concentracións de sal. A pesar do seu nome, o termo Halobacteria en taxonomía non se refire a bacterias senón a arqueas e ten categoría de clase, e é un termo válido e recoñecido. Porén, o nome "halobacteria" para denominar a estes organismos hoxe considerados arqueanos foi asignado antes de que os procariotas se separasen en dous dominios, as Bacteria e as Archaea, e, segundo as normas de nomenclatura o nome segue sendo válido a efectos taxonómicos, aínda que mantén a terminación antiga (-bacteria), por iso algúns propuxeron como novo nome Haloarchaea^[2], polo momento non aprobado, pero que serve, en contextos non taxonómicos, para diferencialas das bacterias halófilas.

Estes microorganismos forman parte da comunidade halófila, porque requiren altas concentracións de sal para vivir. Son unha rama evolutiva das Archaea, e considéranse xeralmente extremófilos, aínda que hai excepcións.

As halobacterias (=haloarqueas) poden crecer aeróbica ou anaerobicamente. Partes das membranas das holoarqueas son de cor purpúrea, e as grandes floracións destas Halobacteria teñen unha cor avermellada, debido ao pigmento bacteriorrodopsina que teñen, que está relacionado co pigmento da retina rodopsina. A bacteriorrodopsina utilízase para absorber luz, que lles proporciona enerxía para formar ATP. As Halobacteria tamén posúen un segundo pigmento, a halorrodopsina, que bombea ións cloruro á célula en resposta aos fotóns, creando unha gradiente de voltaxe e axudando á produción de enerxía a partir da luz. Porén, o proceso non está relacionado con outras formas de fotosíntese que implican transporte de electróns, e as Halobacteria non poden fixar o carbono a partir do dióxido de carbono.^[3]

Taxonomía[editar | editar a fonte]

As arqueas extremadamente halófilas e aeróbicas clasifícanse na familia das Halobacteriaceae, orde Halobacteriales na clase III, as Halobacteria do filo Euryarchaeota (Comité Internacional sobre Sistemática de Procariotas, Subcomité sobre a taxonomía das Halobacteriaceae). En xuño de 2012, a familia Halobacteriaceae comprendía 39 xéneros.

Dominio : Archaea

Filo: Euryarchaeota

Clase: Halobacteria
- Orde: Halobacteriales
  - Familia: Halobacteriaceae
    - Haladaptatus [Hap.]
      - Haladaptatus cibarius
      - Haladaptatus litoreus
      - Haladaptatus paucihalophilus (especie tipo)
    - Halalkalicoccus [Hac.]
      - Halalkalicoccus jeotgali
      - Halalkalicoccus tibetensis (especie tipo)
    - Halarchaeum [Hla.]
      - Halarchaeum acidiphilum (especie tipo)
    - Haloarchaeobius [Hab.]
      - Haloarchaeobius iranensis (especie tipo)
    - Haloarcula [Har.]
      - Haloarcula amylolytica
      - Haloarcula argentinensis
      - Haloarcula hispanica
      - Haloarcula japonica
      - Haloarcula marismortui
      - Haloarcula quadrata
      - Haloarcula salaria
      - Haloarcula tradensis
      - Haloarcula vallismortis (especie tipo)
    - Halobacterium [Hbt.] (especie tipo)
      - Halobacterium jilantaiense
      - Halobacterium noricense
      - Halobacterium piscisalsi (sinónimo subxectivo junior de Halobacterium salinarum)^[4]
      - Halobacterium salinarum (especie tipo)
    - Halobaculum [Hbl.]
      - Halobaculum gomorrense (especie tipo)
      - Halobaculum magnesiiphilum (IJSEM en prensa)
    - Halobellus [Hbs.]
      - Halobellus clavatus (especie tipo)
      - Halobellus limi
      - Halobellus salinus
    - Halobiforma [Hbf.]
      - Halobiforma haloterrestris (especie tipo)
      - Halobiforma lacisalsi
      - Halobiforma nitratireducens
    - Halococcus [Hcc.]
      - Halococcus dombrowskii
      - Halococcus hamelinensis
      - Halococcus morrhuae (especie tipo)
      - Halococcus qingdaonensis
      - Halococcus saccharolyticus
      - Halococcus salifodinae
      - Halococcus thailandensis
    - Haloferax [Hfx.]
      - Haloferax alexandrinus
      - Haloferax denitrificans
      - Haloferax elongans
      - Haloferax gibbonsii
      - Haloferax larsenii
      - Haloferax lucentense
      - Haloferax mediterranei
      - Haloferax mucosum
      - Haloferax prahovense
      - Haloferax sulfurifontis
      - Haloferax volcanii (especie tipo)
    - Halogeometricum [Hgm.]
      - Halogeometricum borinquense (especie tipo)
      - Halogeometricum rufum
    - Halogranum [Hgn.]
      - Halogranum amylolyticum
      - Halogranum gelatinilyticum
      - Halogranum rubrum (especie tipo)
      - Halogranum salarium (especie tipo) (SAM en prensa)
    - Halolamina [Hlm.]
      - Halolamina pelagica (especie tipo)
    - Halomarina [Hmr.]
      - Halomarina oriensis (especie tipo)
    - Halomicrobium [Hmc.]
      - Halomicrobium katesii
      - Halomicrobium mukohataei (especie tipo)
      - Halomicrobium zhouii
    - Halonotius [Hns.]
      - Halonotius pteroides (especie tipo)
    - Halopelagius [Hpl.]
      - Halopelagius inordinatus (especie tipo)
    - Halopenitus [Hpt.]
      - Halopenitus persicus (especie tipo) (IJSEM en prensa)
    - Halopiger [Hpg.]
      - Halopiger aswanensis
      - Halopiger xanaduensis (especie tipo)
    - Haloplanus [Hpn.]
      - Haloplanus aerogenes
      - Haloplanus natans (especie tipo)
      - Haloplanus vescus
    - Haloquadratum [Hqr.]
      - Haloquadratum walsbyi (especie tipo)
    - Halorhabdus [Hrd.]
      - Halorhabdus tiamatea
      - Halorhabdus utahensis (especie tipo)
    - Halorientalis [Hos.]
      - Halorientalis regularis (especie tipo)
    - Halorubellus ["Hrb".]
      - Halorubellus litoreus (SAM en prensa)
      - Halorubellus salinus (especie tipo) (SAM en prensa)
    - Halorubrum [Hrr.]
      - Halorubrum aquaticum
      - Halorubrum aidingense
      - Halorubrum alkaliphilum
      - Halorubrum arcis
      - Halorubrum californiense
      - Halorubrum chaoviator
      - Halorubrum cibi
      - Halorubrum coriense
      - Halorubrum distributum
      - Halorubrum ejinorense
      - Halorubrum ezzemoulense
      - Halorubrum kocurii
      - Halorubrum lacusprofundi
      - Halorubrum lipolyticum
      - Halorubrum litoreum
      - Halorubrum luteum
      - Halorubrum orientale
      - Halorubrum saccharovorum (especie tipo)
      - Halorubrum sodomense
      - Halorubrum tebenquichense
      - Halorubrum terrestre
      - Halorubrum tibetense
      - Halorubrum trapanicum
      - Halorubrum vacuolatum
      - Halorubrum xinjiangense
    - Halorussus ["Hrs".]
      - Halorussus rarus (especie tipo) (Extremófilos [Epub adianto de publicación])
    - Halosarcina [Hsn.]
      - Halosarcina limi
      - Halosarcina pallida (especie tipo)
    - Halosimplex [Hsx.]
      - Halosimplex carlsbadense (especie tipo)
    - Halostagnicola [Hst.]
      - Halostagnicola alkaliphila
      - Halostagnicola kamekurae
      - Halostagnicola larsenii (especie tipo)
    - Haloterrigena [Htg.]
      - Haloterrigena daqingensis
      - Haloterrigena hispanica
      - Haloterrigena jeotgali
      - Haloterrigena limicola
      - Haloterrigena longa
      - Haloterrigena saccharevitans
      - Haloterrigena salina
      - Haloterrigena thermotolerans
      - Haloterrigena turkmenica (especie tipo)
    - Halovenus [Hvn.]
      - Halovenus aranensis (especie tipo) (IJSEM en prensa)
    - Halovivax [Hvx.]
      - Halovivax asiaticus (especie tipo)
      - Halovivax ruber
    - Natrialba [Nab.]
      - Natrialba aegyptia
      - Natrialba asiatica (especie tipo)
      - Natrialba chahannaoensis
      - Natrialba hulunbeirensis
      - Natrialba magadii
      - Natrialba taiwanensis
    - Natrinema [Nnm.]
      - Natrinema altunense
      - Natrinema ejinorense
      - Natrinema gari
      - Natrinema pallidum
      - Natrinema pellirubrum (especie tipo)
      - Natrinema versiforme
    - Natronoarchaeum [Nac.]
      - Natronoarchaeum mannanilyticum (especie tipo)
      - Natronoarchaeum philippinense (IJSEM en prensa)
    - Natronobacterium [Nbt.]
      - Natronobacterium gregoryi (especie tipo)
    - Natronococcus [Ncc.]
      - Natronococcus amylolyticus
      - Natronococcus jeotgali
      - Natronococcus occultus (especie tipo)
      - Natronococcus roseus (IJSEM en prensa)
    - Natronolimnobius [Nln.]
      - Natronolimnobius baerhuensis (especie tipo)
      - Natronolimnobius innermongolicus
    - Natronomonas [Nmn.]
      - Natronomonas moolapensis
      - Natronomonas pharaonis (especie tipo)
    - Natronorubrum [Nrr.]
      - Natronorubrum aibiense
      - Natronorubrum bangense (especie tipo)
      - Natronorubrum sediminis
      - Natronorubrum sulfidifaciens
      - Natronorubrum tibetense
    - Salarchaeum [Sar.]
      - Salarchaeum japonicum (especie tipo)
    - Salinarchaeum [Saa.]
      - Salinarchaeum laminariae

Ambiente onde viven[editar | editar a fonte]

As halobacterias (=haloarqueas) requiren para crecer concentracións salinas superiores a 2 M (ou do 10%), e o seu crecemento óptimo xeralmente ten lugar a concentracións moito maiores, tipicamente do 20–25%. Porén, poden crecer ata niveis de saturación salina (ata o 37% de sales).

Encóntranse principalmente en lagos hipersalinos e salinas solares. As grandes densidades que acadan nas augas fan con frecuencia que estas tomen unha cor rosa ou vermella, debido aos altos niveis de pigmentos que conteñen as células.^[5]

Forma das células[editar | editar a fonte]

Estas arqueas considéranse a míúdo pleomórficas, é dicir, que a mesma especie pode adoptar varias formas. Isto fai que a identificación por microscopia sexa difícil, e hoxe é máis común utilizar mellor técnicas de secuenciación de xenes para a identificación.

Unha das Halobacteria con forma máis estraña é Haloquadratum, que ten forma cadrado e é moi fina, como un selo postal. Esta forma probablemente só é posible pola alta osmolaridade da auga, o que permite que as células adopten formas que serían difíciles ou imposibles noutras condicións.

As Halobacteria como exófilos[editar | editar a fonte]

Estes organismos foron propostos como un tipo de forma de vida que podería vivir no planeta Marte, xa que estes microorganismos desenvolven unha fina codia de sal que pode protexelos da radiación ultravioleta. O seu pigmento bacteriorrodopsina e as bacteriorruberinas son tamén opacos á luz ultravioleta longa, polo que tamén darían protección. Pero como a atmosfera marciana ten unha presión menor que o punto triplo da auga, as especies que viven na auga non poderían vivir na superficie do planeta, na cal evaporaría toda a auga.^[6]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 Ver a páxina do NCBI para as Halobacteria. Datos extraídos de "NCBI taxonomy resources". National Center for Biotechnology Information. Consultado o 2007-03-19.
↑ ^2,0 ^2,1 Priya DasSarma and Shiladitya DasSarma 2008. On the origin of prokaryotic "species": the taxonomy of halophilic Archaea Arquivado 18 de maio de 2014 en Wayback Machine. Saline Systems 2008, 4:5 doi:10.1186/1746-1448-4-5
↑ Este parágrafo procede directamente de Academic Dictionaries and Encyclopedias páxina sobre Halobacterium
↑ Minegishi, H., Echigo, A., Shimane, Y., Kamekura, M., Tanasupawat, S., Visessanguan, W., Usami, R. "Halobacterium piscisalsi Yachai et al. 2008 is a subjective junior synonym of Halobacterium salinarum Elazari-Volcani 1957." Int J Syst Evol Microbiol. 2011 Nov 4. [Epub ahead of print]
↑ DasSarma, Shiladitya (2007). "Extreme Microbes". American Scientist 95 (3): 224–231. ISSN 0003-0996. doi:10.1511/2007.65.1024.
↑ DasSarma, Shiladitya. "Extreme Halophiles Are Models for Astrobiology" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de febreiro de 2007. Consultado o 2007-03-17.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Revistas científicas

Soppa J (March 2006). "From genomes to function: haloarchaea as model organisms". Microbiology (Reading, Engl.) 152 (Pt 3): 585–90. PMID 16514139. doi:10.1099/mic.0.28504-0.
Cavalier-Smith, T (2002). "The neomuran origin of archaebacteria, the negibacterial root of the universal tree and bacterial megaclassification". Int. J. Syst. Evol. Microbiol. 52 (Pt 1): 7–76. PMID 11837318.
Woese, CR; Kandler O; Wheelis ML (1990). "Towards a natural system of organisms: proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya". Proc. Natl. Acad. Sci. USA 87 (12): 4576–4579. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. PMC 54159. PMID 2112744. doi:10.1073/pnas.87.12.4576.
Cavalier-Smith, T (1986). "The kingdoms of organisms". Nature 324 (6096): 416–417. Bibcode:1986Natur.324..416C. PMID 2431320. doi:10.1038/324416a0.

Libros científicos

Grant WD, Kamekura M, McGenity TJ, Ventosa A (2001). "Class III. Halobacteria class. nov.". En DR Boone and RW Castenholz, eds. Bergey's Manual of Systematic Bacteriology Volume 1: The Archaea and the deeply branching and phototrophic Bacteria (2nd ed.). New York: Springer Verlag. p. 169. ISBN 978-0-387-98771-2.
Garrity GM, Holt JG (2001). "Phylum AII. Euryarchaeota phy. nov.". En DR Boone and RW Castenholz, eds. Bergey's Manual of Systematic Bacteriology Volume 1: The Archaea and the deeply branching and phototrophic Bacteria (2nd ed.). New York: Springer Verlag. p. 169. ISBN 978-0-387-98771-2.

Bases de datos científicas[editar | editar a fonte]

Referencias de PubMed para Halobacteria.
Referencias de PubMed Central para Halobacteria.
Referencias de Google Scholar para Halobacteria.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

[NCBI-1] 1,0 ^1,1 Ver a páxina do NCBI para as Halobacteria. Datos extraídos de "NCBI taxonomy resources". National Center for Biotechnology Information. Consultado o 2007-03-19.

[DasSarma-2] 2,0 ^2,1 Priya DasSarma and Shiladitya DasSarma 2008. On the origin of prokaryotic "species": the taxonomy of halophilic Archaea Arquivado 18 de maio de 2014 en Wayback Machine. Saline Systems 2008, 4:5 doi:10.1186/1746-1448-4-5

[3] Este parágrafo procede directamente de Academic Dictionaries and Encyclopedias páxina sobre Halobacterium

[4] Minegishi, H., Echigo, A., Shimane, Y., Kamekura, M., Tanasupawat, S., Visessanguan, W., Usami, R. "Halobacterium piscisalsi Yachai et al. 2008 is a subjective junior synonym of Halobacterium salinarum Elazari-Volcani 1957." Int J Syst Evol Microbiol. 2011 Nov 4. [Epub ahead of print]

[5] DasSarma, Shiladitya (2007). "Extreme Microbes". American Scientist 95 (3): 224–231. ISSN 0003-0996. doi:10.1511/2007.65.1024.

[6] DasSarma, Shiladitya. "Extreme Halophiles Are Models for Astrobiology" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de febreiro de 2007. Consultado o 2007-03-17.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]