Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald

Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald
	;
Biografía
Nacemento	13 de novembro de 1902 ; Berlín, Alemaña
Morte	10 de xullo de 1982 (79 anos); Bad Homburg vor der Höhe, Alemaña (pt)
Datos persoais
Residencia	Alemaña ; Países Baixos
País de nacionalidade	Reino dos Países Baixos ; Alemaña
Educación	Universidade Humboldt de Berlín ; Universidade de Múnic ; Universidade de Tubinga ; Universidade de Colonia
Actividade
Campo de traballo	Paleontoloxía, xeoloxía e antropoloxía
Ocupación	xeólogo , prehistoriador , paleoantropólogo , antropólogo , paleontólogo , arqueólogo , profesor universitario
Empregador	Universidade de Utrecht, catedrático de universidade (1951–1968) ; Universidade de Utrecht. Q62416144 (1948–1951) , promotion (en)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Foreign Associate of the National Academy of Sciences (en) ) (1972–); Academia Real das Artes e Ciências dos Países Baixos (pt) (1950–); Academia Austríaca de Ciencias
Lingua	Lingua alemá
Obra
Doutorando	Matthijs Freudenthal e Hans de Bruijn
Abreviatura do autor en zooloxía	Koenigswald
	Premios (1954) medalla de ouro Concedido por The Asiatic Society (en) ;

Gustav Heinrich Ralph von Koenigswald, nado en 1902 e finado en 1982, foi un paleontólogo e xeólogo que investigou sobre os homínidos, incluíndo o Homo erectus. Descubriu e estudou fósiles de homínido en Xava e estudou outros importantes fósiles no sueste de Asia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Natural de Berlín, paleontólogo por vocación, grazas aos contactos do seu mestre consegue entrar no Servizo Xeolóxico das Indias Orientais Holandesas e de 1931 a 1933 traballou no mesmo sitio, Trinil, que Eugène Dubois descubrira o Home de Xava e alí exhumou restos de 11 cranios diferentes que atribuíu a un tipo neandertaloide. Subvencionado pola Fundación Carnegie trasladouse a 75 km de Trinil, en Sangiran, o seu primeiro descubrimento foi unha mandívula inferior con catro dentes intactos e en 1937 atopou un cranio humano, dun Pitecántropo, entre 1939 e 1941 atopou máis restos, os restos foron atribuídos a un Pithecanthropus erectus e hoxe clasificados como Homo erectus.