Gundeperga

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaGundeperga
Biografía
Nacemento591 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata
Provincia de Monza e Brianza Editar o valor em Wikidata
Morteséculo VII Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónconsorte , Queen Regent (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Outro
TítuloRaíña consorte Editar o valor em Wikidata
FamiliaDinastía bávara Editar o valor em Wikidata
CónxuxeRotario
Arioaldo Editar o valor em Wikidata
FillosRodoaldo
 () Rotario Editar o valor em Wikidata
PaisAxilulfo Editar o valor em Wikidata  e Teodelinda de Baviera Editar o valor em Wikidata
IrmánsAdaloaldo Editar o valor em Wikidata

Gundeperga, finada despois de 652, foi raíña dos longobardos e raíña de Italia do 625 ao 652.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Filla de Axilulfo e de Teodolinda, naceu cara ao ano 600 e creceu na corte longobarda de Monza. Foi educada na fe católica e foi a esposa de Arioaldo, o duque de Turín que conduciu a oposición ariana á política filocatólica e filorromana do rei Adaloaldo, irmán de Gundeperga.

Arioaldo botou do trono ao seu cuñado entre o 625 e o 626, elevando a Gundeperga ao rango de raíña; pronto, en cambio, sospeitou que apoiaba a rebelión de Tasón, duque de Friúl, e recluíuna no castelo de Lomello. En seguida, con todo, liberouna e iniciou unha política de equilibrio entre arianos e católicos, na que Gundeperga colaborou. Á morte de Arioaldo (636), segundo unha tradición ben radicada na monarquía longobarda, transmitiu o poder ao segundo marido, elixido certamente de acordo coa aristocracia. A elección caeu sobre o duque de Brescia, Rotario, que proseguiu a política de Arioaldo. Gundeperga protexeu o mosteiro de Bobbio e fundou, en Pavia, a basílica de San Xoán. Morto tamén Rotario (652), foi rexente do xove sucesor Rodoaldo, ao que, con todo, mataron poucos meses despois. O trono pasou entón a Ariperto I, curmán de Gundeperga. A raíña continuou vivindo na corte ou ben retirouse nun mosteiro. Descoñécese a data da súa morte. Foi sepultada na basílica que fundara.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]