Gripe de 1918

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Gripe española»)
Soldados de Fort Riley, Kansas, doentes de gripe nun hospital de Camp Funston.

Coñécese como gripe de 1918 unha pandemia de gripe que afectou a todo o planeta precisamente cando remataba a primeira guerra mundial. Entre xaneiro de 1918 e decembro de 1920 infectou 500 millóns de persoas, aproximadamente un cuarto da poboación da época [1], e matou entre 17 [2] e 50 millóns de persoas[3], un número tres veces maior que o de baixas na guerra.

Nome[editar | editar a fonte]

Aínda que se ignora onde apareceu o virus, as primeiras noticias sobre a súa intensidade publicáronse en xornais españois. España era un país neutral no conflito que asolaba o resto de Europa, e tiña unha política de censura liberal, sen aplicar a censura previa na prensa[4]. Xa que logo, as informacións sobre a propagación da epidemia nin se suprimían nin se adozaban, e cando o rei Afonso XIII colleu a enfermidade en maio de 1918 a axencia Reuters informou da aparición en Madrid dunha estraña enfermidade da que non había constancia de mortos[5]. A partir de xuño incrementouse o uso do termo gripe española nas informacións da prensa internacional[6]. A prensa española da época para se referir á epidemia empregaba formas como soldado de Nápoles, dama española ou enfermedad de moda [7] e aparecían informacións levando a orixe da enfermidade a Francia, traída supostamente a España por emigrantes retornados. Noutros países tamén recibiu nomes locais, así en Alemaña os soldados denominárona ao primeiro Blitzkatarrh (catarro lóstrego) [8] e os militares británicos chamárona Flanders Flu[9].

Historia e características[editar | editar a fonte]

"A ignorancia é máis destrutiva cá guerra". Folla volante publicada polas autoridades sanitarias de Illinois (EUA) para coutar a expansión da gripe; ca. 1919.

Con efecto, na primavera e comezos do verán de 1918, a enfermidade estendeuse por ambos os dous lados das frontes europeas, afectando a divisións enteiras. Declinou unhas semanas e logo, a finais do verán, rexurdiu moi violentamente. Os doentes sentían febre, dor de cabeza e dores nas articulacións. Curiosamente, moitos eran novos, a quen a gripe apenas afecta. Un 5% das vítimas morreron, algunhas en só dous ou tres días. Os seus pulmóns revelábanse nas autopsias completamente anegados de sangue; os rostros dos mortos tornábanse de cor violeta.

A epidemia afectou os campamentos militares de Europa e os Estados Unidos e pasou logo ás cidades portuarias e industriais, matando miles de persoas cada día e estendéndose finalmente por todo o planeta. Estímase que todos os seres humanos respiraron o virus e que a metade enfermaron.

No século XX houbo outras pandemias de gripe en 1957 e 1968 e a gripe A (2009).

O artigo "The Persistent Legacy of the 1918 Influenza Virus", de David M. Morens, Jeffery K. Taubenberger, e Anthony S. Fauci, publicado na edición dixital da revista The New England Journal of Medicine o 16 de xullo de 2009, estableceu que o virus gripal de 1918 deu lugar a unha cepa resistente da cal o virus A/H1N1 do 2009 é herdeira.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Taubenberger JK, Morens DM (xaneiro de 2006)."1918 Influenza: the mother of all pandemics". Emerging Infectious Diseases. 12 (1): 15–22. doi:10.3201/eid1201.050979. PMC 3291398. PMID 16494711
  2. P. Spreeuwenberg; et al. (1 de decembro de 2018). "Reassessing the Global Mortality Burden of the 1918 Influenza Pandemic". American Journal of Epidemiology. 187 (12): 2561–2567. doi:10.1093/aje/kwy191. PMID 30202996.
  3. Niall P. A. S. Johnson e Juergen Mueller (febreiro de 2002)"Updating the Accounts: Global Mortality of the 1918-1920 "Spanish" Influenza Pandemic". Bulletin of the History of Medicine 76(1):105-15. DOI: 10.1353/bhm.2002.0022 ·
  4. Estaba en vigor a lei de prensa de 1883, considerada garantista na liberdade de prensa. Manuel Suárez Cortina "Élites republicanas y periodismo en la España de fines del siglo XIX" en Paul Aubert e Jean-Michel Desvois (2001) Les élites et la presse en Espagne et en Amérique latine des Lumières à la seconde guerre mondiale. Casa de Velázquez-Université de Provence, pp. 67-87
  5. Pete Davies (1999) Catching Cold – The Hunt for a Killer Virus. Londres:Penguin Books, Londres 1999, p. 59
  6. Manfred Vasold (2009) Die Spanische Grippe. Die Seuche und der Erste Weltkrieg. Darmstadt:Primus Verlag, p. 31.
  7. Manuel Sánchez "Del “soldado de Nápoles” a la “dama española”. La pandemia de 1918" HALLALI. Revista de estudios culturales sobre la Gran Guerra y el mundo hispánico nº4. 2009
  8. Alfred W. Crosby (2003) America's Forgotten Pandemic: The Influenza of 1918 Cambridge University Press, p. 26
  9. W. Mitchinson (2014) The Territorial Force at War, 1914-16 Springer, p. 95

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • David M. Morens, M.D., Jeffery K. Taubenberger, M.D., Ph.D., e Anthony S. Fauci, M.D., "The Persistent Legacy of the 1918 Influenza Virus", Edición dixital do The New England Journal of Medicine, 16 de xullo de 2009, http://content.nejm.org/cgi/content/full/NEJMp0904819.