Gran Premio de Mónaco de 1989

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Mónaco de 1989
Detalles da carreira
Carreira 3 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1989.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Trazado do circuíto de Mónaco.
Data 7 de maio de 1989
Nome oficial XLVII Gran Premio de Mónaco
Localización Circuíto de Mónaco
Monte Carlo, Principado de Mónaco
Percorrido Circuíto urbano
3´328 km
Distancia 77 voltas, 256´256 km
ClimaSeco, cálido e soleado
Pole position
Piloto Ayrton Senna McLaren-Honda
Tempo 1:22.308
Volta rápida
Piloto Francia Alain Prost McLaren-Honda
Tempo 1:25.501 na volta 59
Podio
Primeiro Ayrton Senna McLaren-Honda
Segundo Francia Alain Prost McLaren-Honda
Terceiro Italia Stefano Modena Brabham-Judd

O Gran Premio de Mónaco de 1989 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 7 de maio de 1989 no Circuíto de Mónaco en Monte Carlo, Mónaco. Foi a terceira carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1989.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Ferrari decidiu non presentar un segundo coche para substituír a Gerhard Berger, que resultou ferido nun accidente en Imola. Tyrrell tiña uns novos coches que parecían prometedores. Ayrton Senna estaba na pole cun segundo sobre o seu compañeiro de equipo Alain Prost, e Thierry Boutsen compartía a segunda fila co sorprendentemente competitivo Brabham de Martin Brundle. Nigel Mansell, foi seguido polo quinto Derek Warwick, Riccardo Patrese, Stefano Modena, Alex Caffi e Andrea De Cesaris. O equipo Coloni conseguiu clasificar os seus dous coches nunha carreira por única vez, o que permitiu pilotar a Pierre-Henri Raphanel para facer o seu debut nun Gran Premio. No inicio Senna saíu con brillantez e Prost non puido facer nada. Os McLaren adiantáronse na pista como de costume, mentres que detrás deles os Williams tiñan todo tipo de problemas, xa que ambos Boutsen e Patrese tiveron que deterse debido as novas ás traseiras. Nigel Mansell abandonou na volta 30 con problemas na caixa de cambios do seu Ferrari. un dos temas de conversación da carreira chegou na volta 33, cando De Cesaris intentou pasar a Nelson Piquet na pinza de Loews. Produciuse o predicible accidente e os dous pilotos intercambiaron algunhas palabras, amais de causaren un grande atoamento de tráfico. Brundle ía ben ata que tivo que parar por culpa da batería caendo ata o sétimo posto. Senna continuou dominando, Prost demorárase no incidente de Piquet-De Cesaris, e gañou o seu segundo Gran Premio de Mónaco por diante de Prost. Isto a pesar de que Senna perdera a primeira e a segunda marcha durante a carreira e disimulou da mellor maneira para que Prost non se decatase e o presionase para tomar a dianteira. Módena terminou en terceiro lugar, anotando os seus primeiros puntos na Fórmula Un e o último podio de Brabham. Alex Caffi, Michele Alboreto, e Brundle, que logrou á sexta posición na última volta como consecuencia da retirada de Ivan Capelli, completaron as posicións puntuables. Caffi logrou os primeiros puntos tanto para el como para seu Dallara.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pre cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Diferncia
1 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 1:26.957
2 21 Italia Alex Caffi Dallara-Ford 1:27.098 +0.141
3 32 Francia Pierre-Henri Raphanel Coloni-Ford 1:27.590 +0.633
4 7 Martin Brundle Brabham-Judd 1:27.774 +0.817
5 18 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Ford 1:27.795 +0.838
6 36 Stefan Johansson Onyx-Ford 1.27.821 +0.864
7 17 Italia Nicola Larini Osella-Ford 1:28.555 +1.598
8 34 Alemaña Bernd Schneider Zakspeed-Yamaha 1:28.610 +1.653
9 37 Bélxica Bertrand Gachot Onyx-Ford 1:28.897 +1.940
10 33 Suíza Gregor Foitek Euro Brun-Judd 1:29.423 +2.466
11 39 Alemaña Volker Weidler Rial-Ford 1:29.498 +2.541
12 35 Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha 1:30.528 +2.571
13 41 Alemaña Joachim Winkelhock AGS-Ford 1:32.274 +4.317

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:24.126 1:22.308
2 2 Francia Alain Prost McLaren-Honda 1:24.671 1:23.456 +1.148
3 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 1:25.540 1:24.332 +2.024
4 7 Martin Brundle Brabham-Judd 1:26.970 1:24.580 +2.272
5 27 Nigel Mansell Ferrari 1:25.363 1:24.735 +2.427
6 9 Derek Warwick Arrows-Ford 1:26.606 1:24.791 +2.483
7 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:27.138 1:25.021 +2.713
8 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 1:27.598 1:25.086 +2.778
9 21 Italia Alex Caffi Dallara-Ford 1:27.894 1:25.481 +3.173
10 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 1:26.617 1:25.515 +3.207
11 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:28.469 1:26.288 +3.980
12 4 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford No Time 1:26.388 +4.080
13 40 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:26.603 1:26.422 +4.114
14 15 Maurício Gugelmin March-Judd 1:28.917 1:26.522 +4.214
15 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 1:28.608 1:26.599 +4.291
16 26 Francia Olivier Grouillard Ligier-Ford 1:27.040 1:26.792 +4.484
17 30 Francia Philippe Alliot Lola-Lamborghini 1:26.975 1:26.857 +4.549
18 32 Francia Pierre-Henri Raphanel Coloni-Ford 1:30.264 1:27.011 +4.703
19 11 Nelson Piquet Lotus-Judd 1:29.047 1:27.046 +4.738
20 10 Eddie Cheever Arrows-Ford 1:28.461 1:27.117 +4.809
21 25 Francia René Arnoux Ligier-Ford 1:30.003 1:27.182 +4.874
22 16 Italia Ivan Capelli March-Judd 1:29.800 1:27.302 +4.994
23 3 Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 1:29.151 1:27.452 +5.144
24 20 Johnny Herbert Benetton-Ford 1:29.661 1:27.706 +5.398
25 31 Roberto Moreno Coloni-Ford 1:30.209 1:27.721 +5.413
26 24 España Luis Pérez-Sala Minardi-Ford 1:28.886 1:27.786 +5.478
27 38 Alemaña Christian Danner Rial-Ford 1:28.737 1:27.910 +5.602
28 29 Francia Yannick Dalmas Lola-Lamborghini 1:29.794 1:27.946 +5.638
29 12 Satoru Nakajima Lotus-Judd 1:28.568 1:28.419 +6.111

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 77 1:53:33.251 1 9
2 2 Francia Alain Prost McLaren-Honda 77 + 52.529 2 6
3 8 Italia Stefano Modena Brabham-Judd 76 + 1 volta 8 4
4 21 Italia Alex Caffi Dallara-Ford 75 + 2 voltas 9 3
5 4 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 75 + 2 voltas 12 2
6 7 Martin Brundle Brabham-Judd 75 + 2 voltas 4 1
7 10 Eddie Cheever Arrows-Ford 75 + 2 voltas 20
8 19 Italia Alessandro Nannini Benetton-Ford 74 + 3 voltas 15
9 3 Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 74 + 3 voltas 23
10 5 Bélxica Thierry Boutsen Williams-Renault 74 + 3 voltas 3
11 16 Italia Ivan Capelli March-Judd 73 + 4 voltas 22
12 25 Francia René Arnoux Ligier-Ford 73 + 4 voltas 21
13 22 Italia Andrea de Cesaris Dallara-Ford 73 + 4 voltas 10
14 20 Johnny Herbert Benetton-Ford 73 + 4 voltas 24
15 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 73 + 4 voltas 7
Ret 24 España Luis Pérez-Sala Minardi-Ford 48 Sobrequecemento 26
Ret 40 Italia Gabriele Tarquini AGS-Ford 46 Eléctrico 13
Ret 31 Roberto Moreno Coloni-Ford 44 Caixa cambios 25
Ret 30 Francia Philippe Alliot Lola-Lamborghini 38 Motor 17
Ret 15 Maurício Gugelmin March-Judd 36 Motor 14
Ret 11 Nelson Piquet Lotus-Judd 32 Colisión 19
Ret 27 Nigel Mansell Ferrari 30 Caixa cambios 5
Ret 32 Francia Pierre-Henri Raphanel Coloni-Ford 19 Caixa cambios 18
Ret 26 Francia Olivier Grouillard Ligier-Ford 4 Caixa cambios 16
Ret 23 Italia Pierluigi Martini Minardi-Ford 3 Embrague 11
Ret 9 Derek Warwick Arrows-Ford 2 Eléctrico 6
NSC 38 Alemaña Christian Danner Rial-Ford
NSC 29 Francia Yannick Dalmas Lola-Lamborghini
NSC 12 Satoru Nakajima Lotus-Judd
NSCP 18 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Ford
NSCP 36 Stefan Johansson Onyx-Ford
NSCP 17 Italia Nicola Larini Osella-Ford
NSCP 34 Alemaña Bernd Schneider Zakspeed-Yamaha
NSCP 37 Bélxica Bertrand Gachot Onyx-Ford
NSCP 33 Suíza Gregor Foitek EuroBrun-Judd
NSCP 39 Alemaña Volker Weidler Rial-Ford
NSCP 35 Aguri Suzuki Zakspeed-Yamaha
NSCP 41 Alemaña Joachim Winkelhock AGS-Ford

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de San Marino de 1989
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1989
Carreira seguinte:
Gran Premio de México de 1989
Carreira anterior:
Gran Premio de Mónaco de 1988
Gran Premio de Mónaco Carreira seguinte:
Gran Premio de Mónaco de 1990

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]