Gran Premio de Francia de 1984

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Francia Gran Premio de Francia de 1984
Detalles da carreira
Carreira 5 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984.
Trazado do Circuíto de Dijon Prenois
Trazado do Circuíto de Dijon Prenois
Data 20 de maio de 1984
Nome oficial Grand Prix de l'A.C.F.
Localización Dijon, Francia
Percorrido Circuíto permanente
3´801 km. km
Distancia 79 voltas, 300´279 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Francia Patrick Tambay Renault
Tempo 1:02.200
Volta rápida
Piloto Francia Alain Prost McLaren-TAG
Tempo 1:05.257 na volta 59
Podio
Primeiro Austria Niki Lauda McLaren-TAG
Segundo Francia Patrick Tambay Renault
Terceiro Nigel Mansell Lotus-Renault

O Gran Premio de Francia de fórmula 1 de 1984 celebrouse no Circuíto de Dijon-Prenois en Francia o 20 de maio de 1984. Foi a quinta proba da tempada de Fórmula Un de 1984, o 62º Gran Premio de Francia, ou o 70º Gran Prix de l'ACF. A carreira disputouse sobre 79 voltas ao circuíto de 3´801 quilómetros para unha distancia total de carreira de 300 quilómetros.

Este foi a quinta carreira francesa e sexta e última do Campionato Mundial que se celebrou nos 3´801 quilómetros do circuíto de Dijon-Prenois, xa que se considerou demasiado curto polo órgano de goberno da FISA (os circuítos onde os tempos eran de menos de 60 segundos por volta considéranse demasiado pequenos para as carreiras de Gran Premio. Coas velocidades aumentando, considerouse que outra carreira en Dijon vería aos coches rodando en menos dun minuto. A mesma sorte sufriría o pequeno Circuíto Paul Ricard despois de 1990). Como corresponde en Francia, o piloto francés Patrick Tambay anotou a última pole position, con todos os compoñentes totalmente franceses (automóbil francés, motor francés, pneumáticos franceses e combustible francés) para o equipo Renault.

O dobre Campión do Mundo Niki Lauda gañou a carreira no seu McLaren - TAG, a súa primeira vitoria en Francia desde 1975. Tambay finalizou segundo no seu Renault RE50 co Lotus - Renault de Nigel Mansell terceiro. Logo de case perder unha roda na rápida Courbe de Pouas que dá á recta de boxes, o líder do Mundial Alain Prost viuse obrigado a entrar en boxes para cambiar a roda. Puxo nunha das súas habituais unidades de axitación, pero aínda así só puido rematar sétimo no seu McLaren-TAG.

Logo de impresionar na recta final da sesión de cualificación baixo fortes choivas, François Hesnault non puido tomar a saída o día da carreira logo de que o equipo Ligier retirara o seu coche da carreira, malia que o francés cualificara 14º (un posto por detrás o novo Toleman - Hart de Ayrton Senna). O Equipo fixo isto para que o piloto número un do equipo Andrea de Cesaris puidera comezar desde a última posición da grella. O tempo que marcou de Cesaris na cualificación do venres foi anulado cando o extintor de abordo do seu Ligier JS23 atopouse baleiro. A última sesión de cualificación realizouse en mollado, de Cesaris fallou na cualificación e o seu mellor tempo foi 11 segundos máis lento que o 26º cualificado Piercarlo Ghinzani no Osella e 17 segundos máis lento que Hesnault. de Cesaris terminou en décimo lugar, dúas voltas por detrás de Lauda.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Cual. Diferenza
1 15 Francia Patrick Tambay Renault 1:02.200
2 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:02.336 +0.136
3 1 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:02.806 +0.606
4 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 1:02.908 +0.708
5 7 Francia Alain Prost McLaren-TAG 1:02.982 +0.782
6 12 Nigel Mansell Lotus-Renault 1:03.200 +1.000
7 16 Derek Warwick Renault 1:03.540 +1.340
8 14 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-BMW 1:03.865 +1.665
9 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:04.419 +2.219
10 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 1:04.459 +2.259
11 28 Francia René Arnoux Ferrari 1:04.917 +2.517
12 5 Francia Jacques Laffite Williams-Honda 1:05.410 +3.210
13 19 Ayrton Senna Toleman-Hart 1:05.744 +3.544
14 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 1:05.972 +3.772
15 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 1:06.172 +3.972
16 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 1:06.281 +4.081
17 2 Italia Teo Fabi Brabham-BMW 1:06.370 +4.170
18 20 Johnny Cecotto Toleman-Hart 1:08.109 +5.989
19 17 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 1:08.457 +6.257
20 4 Alemaña Stefan Bellof Tyrrell-Ford 1:08.608 +6.408
21 10 Jonathan Palmer RAM-Hart 1:09.047 +6.847
22 9 Francia Philippe Alliot RAM-Hart 1:09.447 +7.247
23 3 Martin Brundle Tyrrell-Ford 1:09.554 +7.354
24 21 Italia Mauro Baldi Spirit-Hart 1:09.629 +7.429
25 24 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1:11.625 +10.431
26 26 Italia Andrea de Cesaris Ligier-Renault 1:22.388 +20.188
25 Francia François Hesnault* Ligier-Renault

* François Hesnault cualificou 14º cun tempo de 1:05,850 na primeira sesión de cualificación. Pero Ligier retirou a súa participación para que o seu primeiro piloto Andrea de Cesaris tomara a saída. O tempo que marcou de Cesaris na cualificación do venres foi anulado cando o extintor de abordo do seu Ligier JS23 atopouse baleiro e non puido cualificar na última sesión sobre mollado.

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 79 1:31:11.951 9 9
2 15 Francia Patrick Tambay Renault 79 + 7.154 1 6
3 12 Nigel Mansell Lotus-Renault 79 + 23.969 6 4
4 28 Francia René Arnoux Ferrari 79 + 43.706 11 3
5 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 79 + 1:06.125 2 2
6 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Honda 78 + 1 Lap 4 1
7 7 Francia Alain Prost McLaren-TAG 78 + 1 volta 5
8 5 Francia Jacques Laffite Williams-Honda 78 + 1 volta 12
9 2 Italia Teo Fabi Brabham-BMW 78 + 1 volta 17
10 26 Italia Andrea de Cesaris Ligier-Renault 77 + 2 voltas 26
11 18 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-BMW 77 + 2 voltas 14
12 24 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 74 + 5 voltas 25
13 10 Jonathan Palmer RAM-Hart 72 + 7 voltas 21
DSC 3 Martin Brundle Tyrrell-Ford 76 Descualificado 23
Ret 21 Italia Mauro Baldi Spirit-Hart 61 Motor 24
Ret 16 Derek Warwick Renault 53 Accidente 7
Ret 17 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 51 Accidente 19
Ret 23 Eddie Cheever Alfa Romeo 51 Motor 16
Ret 19 Ayrton Senna Toleman-Hart 35 Turbo 13
Ret 27 Italia Michele Alboreto Ferrari 33 Motor 10
Ret 20 Johnny Cecotto Toleman-Hart 22 Turbo 18
Ret 22 Italia Riccardo Patrese Alfa Romeo 15 Motor 15
Ret 1 Nelson Piquet Brabham-BMW 11 Turbo 3
DSC 4 Alemaña Stefan Bellof Tyrrell-Ford 11 Descualificado 20
Ret 14 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-BMW 5 Embrague 8
Ret 9 Francia Philippe Alliot RAM-Hart 4 Eléctrico 22

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Tyrrell e os seus pilotos foron posteriormente descalificados do campionato mundial de 1984 e os seus resultados e puntos reasignados.


Carreira anterior:
Gran Premio de San Marino de 1984
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1984
Carreira seguinte:
Gran Premio de Mónaco de 1984
Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1983
Gran Premio de Francia Carreira seguinte:
Gran Premio de Francia de 1985

Notas[editar | editar a fonte]

  • Os Tyrrells de Brundle (12º) e Bellof (retirado) máis tarde foron descualificados de todas as carreiras da tempada por infraccións técnicas.

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]