Gran Premio do Brasil de 1980

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Gran Premio de Brasil de 1980»)
Gran Premio de Brasil de 1980
Detalles da carreira
Carreira 2 de 14 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1980.
Trazado do circuíto de Interlagos.
Trazado do circuíto de Interlagos.
Data 27 de xaneiro 1980
Nome oficial Grande Prêmio do Brasil
Localización Interlagos, São Paulo, Brasil
Percorrido Percorrido permanente de carreira
7´873 km
Distancia 40 voltas, 314´92 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Francia Jean-Pierre Jabouille Renault
Tempo 2:21.40
Volta rápida
Piloto Francia René Arnoux Renault
Tempo 2:27.31 na volta 22
Podio
Primeiro Francia René Arnoux Renault
Segundo Italia Elio de Angelis Lotus-Ford
Terceiro Australia Alan Jones Williams-Ford

O Gran Premio do Brasil de 1980 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula 1, celebrada o 27 de xaneiro de 1980 no circuíto de Interlagos. Foi a segunda carreira da tempada de 1980 e tamén foi o noveno Gran Premio do Brasil. Foi o oitavo que se celebrou en Interlagos e sería o último ata que o circuíto foi reconstruído substancialmente para o Gran Premio do Brasil de 1990. A carreira disputouse sobre 40 voltas ao circuíto de 7´87 quilómetros para unha distancia total de carreira de 315 quilómetros.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Antes da carreira, varios pilotos, incluíndo o campión do mundo Jody Scheckter, querían boicotear o evento debido a preocupación pola seguridade do circuíto de Interlagos. O circuíto estaba cheo de fochancas (o circuíto era moi coñecido por iso) e as barreiras que rodeaban o circuíto non parecían o suficientemente adecuadas para protexer aos pilotos dos terrapléns e gabias de todo o circuíto. Aínda que Scheckter e o resto dos pilotos afectados case tiveron éxito en deter a carreira, acabou disputándose.

A carreira foi gañada polo piloto francés René Arnoux pilotando un Renault RE20. Foi a primeira vitoria no Campionato Mundial de Arnoux e a segunda do Equipe Renault, tamén a segunda dun coche turbo. Arnoux gañou por 21 segundos sobre o piloto italiano Elio de Angelis pilotando un Lotus 81. Líder nos puntos do campionato, o piloto australiano Alan Jones terminou terceiro no seu Williams FW07B.

Grazas á elevada altitude do circuíto de Interlagos, os Renault turbo de Jean-Pierre Jabouille e René Arnoux foron os dominadores, correndo 1-2 durante gran parte da carreira ata que o turbo de Jabouille fallou na volta 25. O pole Jabouille fixo unha mala saída e caeu ao cuarto lugar, pasándoo os dous Ligier JS11/15 e Gilles Villeneuve no seu Ferrari 312T5. Pero, a vantaxe da potencia de Jabouille no elevado circuíto significou que axiña adiantou aos dous Ligiers, a Jacques Laffite de inmediato na recta Retao, e a Didier Pironi en Arquibacanas ao final da primeira volta e arrebatou o liderado a Villeneuve ao final da Recta Oposta á Curva do Sol. Arnoux púxose segundo, e cando se retirou Jabouille, Arnoux tomou o liderado e mantívoo ata a bandeira a cadros.

Alain Prost (McLaren M29) e Riccardo Patrese (Arrows A3) loitaron durante gran parte da segunda metade da carreira polo quinto posto, con Prost tendo a vantaxe nas curvas mentres Patrese era máis rápido nas rectas. Ricardo Zunino (Brabham BT49) bateu con John Watson (McLaren M29) na curva 3 e trompeou. Con todo, foi capaz de recuperarse e terminar a carreira.

Pironi tivo que facer unha parada en boxes cedo, e reincorporouse na parte posterior da pista, pero, el comezou unha remontada e foi capaz de terminar cuarto. Este esforzo foi suficiente para que Enzo Ferrari tomara un interese nos servizos de Pironi, que asegurou para a tempada de Fórmula 1 de 1981.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 15 Francia Jean-Pierre Jabouille Renault 2:21.40 -
2 25 Francia Didier Pironi Ligier-Ford 2:21.65 + 0.25
3 2 Gilles Villeneuve Ferrari 2:22.17 + 0.77
4 28 Carlos Reutemann Williams-Ford 2:22.26 + 0.86
5 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Ford 2:22.30 + 0.90
6 16 Francia René Arnoux Renault 2:22.31 + 0.91
7 12 Italia Elio De Angelis Lotus-Ford 2:22.40 + 1.00
8 1 Jody Scheckter Ferrari 2:23.02 + 1.62
9 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 2:23.16 + 1.76
10 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 2:23.38 + 1.98
11 11 Mario Andretti Lotus-Ford 2:23.46 + 2.06
12 7 Suíza Clay Regazzoni Ensign-Ford 2:24.85 + 3.45
13 12 Francia Alain Prost McLaren-Ford 2:24.95 + 3.55
14 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 2:25.06 + 3.66
15 21 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 2:25.74 + 4.34
16 29 Alemaña Jochen Mass Arrows-Ford 2:25.75 + 4.35
17 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 2:25.80 + 4.40
18 6 Ricardo Zunino Brabham-Ford 2:26.53 + 5.13
19 20 Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 2:26.86 + 5.46
20 9 Suíza Marc Surer ATS-Ford 2:27.10 + 5.70
21 22 Francia Patrick Depailler Alfa Romeo 2:27.11 + 5.71
22 3 Francia Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 2:27.15 + 5.75
23 7 John Watson McLaren-Ford 2:27.29 + 5.89
24 2 Derek Daly Tyrrell-Ford 2:28.10 + 6.70
NSC 10 Países Baixos Jan Lammers ATS-Ford 2:29.54 + 8.14
NSC 18 Dave Kennedy Shadow-Ford 2:30.52 + 9.12
NSC 17 Stefan Johansson Shadow-Ford 2:31.48 +10.08
NSC 31 Eddie Cheever Osella-Ford 2:34.52 +13.12

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 16 Francia René Arnoux Renault 40 1:40:01.33 6 9
2 12 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 40 +21.86 segs 7 6
3 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 40 +1:06.11 segs 10 4
4 25 Francia Didier Pironi Ligier-Ford 40 +1:40.13 segs 2 3
5 8 Francia Alain Prost McLaren-Ford 40 +1:45.41 segs 13 2
6 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 39 +1 volta 14 1
7 9 Suíza Marc Surer ATS-Ford 39 +1 volta 20
8 6 Ricardo Zunino Brabham-Ford 39 +1 volta 18
9 21 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 39 +1 volta 15
10 30 Alemaña Jochen Mass Arrows-Ford 39 +1 volta 16
11 7 John Watson McLaren-Ford 39 +1 volta 23
12 3 Francia Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 39 +1 volta 22
13 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 39 +1 volta 17
14 4 Derek Daly Tyrrell-Ford 38 +2 voltas 24
15 20 Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 38 +2 voltas 19
16 2 Gilles Villeneuve Ferrari 36 Acelerador 3
Ret 22 Francia Patrick Depailler Alfa Romeo 33 Eléctrico 21
Ret 15 Francia Jean-Pierre Jabouille Renault 25 Turbo 1
Ret 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 14 Suspensión 9
Ret 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Ford 13 Eléctrico 5
Ret 14 Suíza Clay Regazzoni Ensign-Ford 13 Motor 12
Ret 1 Jody Scheckter Ferrari 10 Motor 8
Ret 11 Mario Andretti Lotus-Ford 1 Trompo 11
Ret 28 Carlos Reutemann Williams-Ford 1 Palier 4
NSC 10 Países Baixos Jan Lammers ATS-Ford
NSC 18 Dave Kennedy Shadow-Ford
NSC 17 Stefan Johansson Shadow-Ford
NSC 31 Eddie Cheever Osella-Ford

Líderes por volta[editar | editar a fonte]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio da Arxentina de 1980
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1980
Carreira seguinte:
Gran Premio de Suráfrica de 1980
Carreira anterior:
Gran Premio do Brasil de 1979
Gran Premio do Brasil Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1981

Notas[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]