Gran Premio de Alemaña de 1982

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Alemaña Gran Premio de Alemaña de 1982
Detalles da carreira
Carreira 12 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1982.
Trazado do circuíto de Hockenheimring.
Trazado do circuíto de Hockenheimring.
Data 8 de agosto de 1982
Nome oficial XLIII Grosser Preis von Deutschland
Localización Hockenheimring, Hockenheim, Alemaña
Percorrido Percorrido permanente de carreira
6´797 km
Distancia 45 voltas, 305´865 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Francia Didier Pironi Ferrari
Tempo 1:47.947
Volta rápida
Piloto Nelson Piquet Brabham-BMW
Tempo 1:54.035 na volta 7
Podio
Primeiro Francia Patrick Tambay Ferrari
Segundo Francia René Arnoux Renault
Terceiro Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford

O Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1 de 1982 (oficialmente o Großer Preis von Deutschland) foi unha carreira de Fórmula 1 que se celebrou en Hockenheimring o 8 de agosto de 1982. Foi a décimo segunda rolda da tempada de 1982. A carreira foi o 44º Gran Premio de Alemaña e o sétimo, que se celebrou en Hockenheim. A carreira levouse a cabo sobre 45 voltas ao circuíto de 6´797 quilómetros para unha distancia total de carreira de 306 quilómetros. Foi gañado por Patrick Tambay da Scuderia Ferrari.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Hockenheim fora modificado desde o ano anterior, a primeira chicane fíxose máis lenta e engadiuse outra chicane para frear os coches a través da moi rápida Ostkurve. Didier Pironi marcou o mellor tempo da práctica, pero resultou ferido de gravidade nun adestramento libre posterior á cualificación para este Gran Premio e nunca volveu a correr de novo na Fórmula Un. Coa pista mollada polas persistentes choivas, Pironi estaba probando pneumáticos nunha volta rápida cando o seu Ferrari golpeou a parte traseira do Renault de Alain Prost a gran velocidade, saltando por encima da parte superior de Prost. Aínda que sobreviviu ao accidente ileso, tivo un profundo efecto en Prost que nunca esqueceu a vista do Ferrari voando sobre o seu coche, o accidente reafirmou os seus puntos de vista sobre a condución dos coches de F1 en mollado onde a visibilidade era practicamente nula detrás doutro coche.

Grazas ás longas rectas de Hockenheim, os coches turboalimentados foron abrumadoramente dominantes na cualificación. Non é só que os coches turboalimentados ocuparan as 6 primeiras posicións na grella, a maior proba do dominio foi que o turbo cualificado máis lento o de Riccardo Patrese, sexto, pilotando o Brabham-BMW foi 2´9 segundos máis rápido que o máis rápido cualificado sen turbo, Michele Alboreto sétimo cualificado, pilotando Tyrrell con motor Ford-Cosworth.

Ferrari nunca retirou ao ferido Pironi, polo que a pole position foi deixada baleira na saída. Nelson Piquet liderou a carreira, pero chocou con Eliseo Salazar mentres pasaban pola nova chicane da Ostkurve. Os dous coches detivéronse, un Piquet iracundo saíu rapidamente do seu Brabham, achegouse a Salazar, e furioso comezou a golpear e patear a Salazar, e continuou durante algún tempo logo da colisión. Patrick Tambay, conducindo o único Ferrari, gañou a súa primeira carreira na Fórmula Un.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Volta Diferenza
1 28 Francia Didier Pironi Ferrari 1:47.947
2 15 Francia Alain Prost Renault 1:48.890 +0.943
3 16 Francia René Arnoux Renault 1:49.256 +1.309
4 1 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:49.415 +1.468
5 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 1:49.570 +1.623
6 2 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 1:49.760 +1.813
7 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1:52.625 +4.678
8 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 1:52.786 +4.839
9 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 1:52.892 +4.945
10 7 John Watson McLaren-Ford 1:53.073 +5.126
11 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 1:53.887 +5.940
12 25 Eddie Cheever Ligier-Matra 1:54.211 +6.264
13 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 1:54.476 +6.529
14 35 Derek Warwick Toleman-Hart 1:54.594 +6.647
15 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 1:54.982 +7.035
16 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-Ford 1:55.223 +7.276
17 4 Brian Henton Tyrrell-Ford 1:55.474 +7.527
18 12 Nigel Mansell Lotus-Ford 1:55.866 +7.919
19 5 Derek Daly Williams-Ford 1:55.876 +7.929
20 31 Francia Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 1:56.250 +8.303
21 14 Roberto Guerrero Ensign-Ford 1:56.489 +8.542
22 10 Chile Eliseo Salazar ATS-Ford 1:56.537 +8.590
23 30 Italia Mauro Baldi Arrows-Ford 1:56.680 +8.733
24 18 Raul Boesel March-Ford 1:57.245 +9.298
25 20 Chico Serra Fittipaldi-Ford 1:57.337 +9.390
26 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 1:57.402 +9.455
27 33 Tommy Byrne Theodore-Ford 1:59.007 +11.060
28 17 Rupert Keegan March-Ford 1:59.951 +12.004
29 36 Italia Teo Fabi Toleman-Hart Sen tempo
Ret 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 1:52.683 +4.736

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 45 1:27:25.178 5 9
2 16 Francia René Arnoux Renault 45 + 16.379 3 6
3 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 44 + 1 volta 9 4
4 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 44 + 1 volta 7 3
5 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 44 + 1 volta 11 2
6 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 44 + 1 volta 26 1
7 4 Brian Henton Tyrrell-Ford 44 + 1 volta 17
8 14 Roberto Guerrero Ensign-Ford 44 + 1 volta 21
9 12 Nigel Mansell Lotus-Ford 43 + 2 voltas 18
10 35 Derek Warwick Toleman-Hart 43 + 2 voltas 14
11 20 Chico Serra Fittipaldi-Ford 43 + 2 voltas 25
Ret 7 John Watson McLaren-Ford 36 Trompo 10
Ret 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 36 Dirección 15
Ret 5 Derek Daly Williams-Ford 25 Motor 19
Ret 18 Raul Boesel March-Ford 22 Pneumático 24
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 21 Dirección 13
Ret 1 Nelson Piquet Brabham-BMW 18 Colisión 4
Ret 10 Chile Eliseo Salazar ATS-Ford 17 Colisión 22
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 14 Inxección 2
Ret 2 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 13 Motor 6
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 9 Caixa de cambios 8
Ret 25 Eddie Cheever Ligier-Matra 8 Sistema combustible 12
Ret 30 Italia Mauro Baldi Arrows-Ford 6 Sistema combustible 23
Ret 31 Francia Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 3 Dirección 20
Ret 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-Ford 3 Embrague 16
NTS 28 Francia Didier Pironi Ferrari 0 Accidente na práctica 1
NTS 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 0 Retirado
NSC 33 Tommy Byrne Theodore-Ford
NSC 17 Rupert Keegan March-Ford
NSC 36 Italia Teo Fabi Toleman-Hart

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Francia de 1982
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1982
Carreira seguinte:
Gran Premio de Austria de 1982
Carreira anterior:
Gran Premio de Alemaña de 1981
Gran Premio de Alemaña Carreira seguinte:
Gran Premio de Alemaña de 1983

Notas[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]