Gonzalo Fernández de Córdoba
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xaneiro de 2017.) |
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Gonzalo Fernández de Córdoba y Enríquez de Aguilar 1 de setembro de 1453 (Gregoriano) Castle of Montilla (en)  |
| Morte | 2 de decembro de 1515 (Gregoriano) (62 anos) Granada |
| Causa da morte | Malaria |
| Viceroy of Naples (en) | |
| Duke of Terranova (en) Duchy of Terranova (en) | |
| Duke of Andría (en) Duchy of Andria (en) | |
| Duke of Santángelo (en) Duchy of Santángelo (en) | |
| Duke of Sessa (en) Duchy of Sessa (en) | |
| Duke of Montalto (en) Duchy of Montalto (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| Outros nomes | El Gran Capitán |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Militar (pt) , política e Reconquista |
| Ocupación | oficial , líder militar , militar , político |
| Período de actividade | 1464 (Gregoriano) - |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Lealdade | Coroa de Castela |
| Rango militar | Xeneral |
| Conflito | Guerras italianas, Guerra de Sucesión Castelá, Guerra de Granada (pt) , Italian War of 1494–1495 (en) , Guerra otomano-veneziana (1499–1503) (pt) , Italian War of 1499–1504 (en) , Batalla de Ceriñola e Battle of Garigliano (en) |
| Outro | |
| Título | Duque Duke of Terranova (en) Duke of Andría (en) Duke of Santángelo (en) Duke of Sessa (en) Duke of Montalto (en) |
Premios | |
 | |
 | |
Gonzalo Fernández de Córdoba, nado en Montilla o 1 de setembro de 1453 e finado en Granada o 2 de decembro de 1515, foi un militar español, alcumado O Gran Capitán. Loitou na conquista de Granada e na Guerra de Nápoles ás ordes dos Reis Católicos, e está considerado o inventor da guerra moderna.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
De neno foi parte do séquito de Isabel a Católica. Loitou a favor de Isabel na guerra civil castelá e en Granada. En recompensa polos seus destacados servizos, recibiu unha encomenda da Orde de Santiago, señorío de Orjiva e algunhas rendas sobre a seda granadina, o cal contribuíu a que se enriquecese.
A guerra de Italia[editar | editar a fonte]
En 1495 foi chamado á guerra de Nápoles, onde tanto Fernando II de Aragón e o rei de Francia (naquel momento Lois XII). Tras unha curta campaña de tres anos e tras acadar importantes triunfos, volveu a España. Alí foi nomeado duque de Santángelo.
En 1500 foi enviado de novo a Nápoles para consolidar a posición de España en Nápoles tras un tratado con Francia. Os roces cos exércitos franceses, porén, conduciron ó enfrontamento con estes. Os franceses superaban amplamente en número ós españois, o que fixo que o Gran Capitán seguise tácticas defensivas, refuxiándose en prazas fortes. A grande estratexia do Gran Capitán conduciu á vitoria sobre os franceses en Ceriñola, en 1503. O comandante francés, o duque de Nemours, morreu en combate.
Grazas a esta vitoria, o exército español apropiouse de todo o reino de Nápoles. Lois XII de Francia mandou un novo exército, que foi derrotado en 1504 en Garellano. Tras estes acontecementos, o exército francés rendeuse en Gaeta.
De vicerrei á perda do favor real[editar | editar a fonte]
Terminada a guerra de Nápoles gobernou como vicerrei de Nápoles durante catro anos, mais foi deposto do goberno por temores de Fernando de Aragón de que se volvese demasiado poderoso e se independizase. O Gran Capitán intentou dar contas ó rei de que non tiña pensado traizoalo (no Arquivo de Simancas).
O Gran Capitán retirouse a entón a Loja, aínda que tiña desexos de volver a Italia, e morreu en 1515.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Gonzalo Fernández de Córdoba |
