Gonzalo Torrente Malvido
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de abril de 1935  Ferrol, España |
| Morte | 26 de decembro de 2011 (76 anos) Madrid, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , guionista |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Pai | Gonzalo Torrente Ballester |
Premios
| |
 | |
Gonzalo Torrente Malvido, nado en Ferrol o 4 de abril de 1935 e finado en Madrid o 26 de decembro de 2011, foi un escritor, tradutor e autor de guións cinematográficos galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi o segundo fillo, e o maior entre os homes, de Gonzalo Torrente Ballester e da súa primeira muller, Josefina Malvido Lorenzo.
Licenciado en Filoloxía hispánica, trasladouse a Madrid e comezou a publicar novelas nos anos sesenta. Co seu primeiro volume, Hombres varados, chegou a ser finalista do Premio Nadal en 1960, e tres anos máis tarde conseguiu o Premio Café Gijón, daquela un importante galardón da escena literaria madrileña, con La raya. Habitual de festas e excesos durante o franquismo, en 1968 foi condenado a unha pena de cárcere por suplantación de personalidade. Posteriormente viviu en diversas cidades da costa mediterránea[1].
Escritor de novela negra, relato e novela breve, tamén foi o autor da biografía oficial do seu pai, así como da adaptación dunha das súas novelas, Crónica del rey pasmado ao cine, o que lle valeu un Premio Goya en 1992. Como tradutor, destacou sobre todo por verquer ao español boa parte das novelas de Georges Simenon que tiñan como protagonista ao comisario Maigret. Durante os últimos anos da súa vida pasou algún tempo como esmolante, durmindo nun parque de Madrid[2], ao tempo que daba recitais de poesía en diversos locais da cidade.
Obra[editar | editar a fonte]
Ficción[editar | editar a fonte]
- Hombres varados, 1963 (finalista do Premio Nadal)
- La Raya, 1963, Premio Café Gijón
- La muerte dormida y otras narraciones, 1963
- Balada de Juan Campos, 1963
- Tiempo provisional, 1968, Premio Sésamo 1969.
- Cuentos de mala vida, 1980 (contos)
- Sonata en muerte menor, 1981
- Introducción al crimen de la herradura, 1985 (novela negra)
- Teorema del mal, 1986 (novela negra)
- Cuentos recuperados de la papelera, 1986 (contos)
- Doce cuentos ejemplares, 1986 (contos, narración duns encontros con Camarón de la Isla e Rancapino[3]).
- Escenas amatorias, 1992
- Puro cuento, 2005
Non ficción[editar | editar a fonte]
- Apéndices a Baroja y su mundo: breve censo de personajes, 1962
- Torrente Ballester, mi padre. La saga/fuga de Gonzalo Torrente Ballester, 1990
Adaptacións ao cine[editar | editar a fonte]
- El rey pasmado, filme de Imanol Uribe, adaptado a partir de Crónica del rey pasmado, de Gonzalo Torrente Ballester, escrita conxuntamente con Juan Potau. Goya ao mellor guión adaptado en 1991.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Era tío do escritor Marcos Giralt Torrente. Faleceu como consecuencia dunha operación, foi incinerado e as súas cinzas espalladas en Galicia.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ BLEIBERG, G. (ed). Dictionary of the Literature of the Iberian Peninsula, 1993, Greenwood Press.
- ↑ Gonzalo Torrente Malvido: "La vida es más dura que la madera de los bancos donde he dormido", La Opinión de A Coruña, 10/10/2010.
- ↑ Torrente Malvido convierte en literatura sus juergas con Camarón, El País, 29/11/1996].
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- La saga/fuga de JB, Reportaxe no que entrevistan a Gonzalo Torrente Malvido, Televisión Española, a partir do minuto 5'00".
